῾Η ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ (Ρωμ. 12, 9)
Η αγάπη ας είναι ανυπόκριτη. Να απεχθάνεστε το κακό και να προσκολλάστε στο αγαθό.
Ανυπόκριτη να είναι η αγάπη που δείχνουμε στους άλλους. Δηλαδή αληθινή αγάπη, ανιδιοτελής, που δεν προϋποθέτει συμφέροντα και απολαβές από τον άλλο. Αν υποκρινόμαστε ότι αγαπάμε, τότε όχι μόνο δεν αγαπάμε αλλά έχουμε πονηρό σκοπό. Εύκολα κάνουμε ή προσποιούμαστε ότι αγαπάμε μόνο και μόνο για να δείχνουμε ότι είμαστε καλοί άνθρωποι στα μάτια του κόσμου. Η δίχως υποκρισία αγάπη ωστόσο, φαίνεται στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο συνάνθρωπος και γίνεται χωρίς ανταπόδοση. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε, είναι να μας έλκει το καλό και να αποστρεφόμαστε από το κακό. Κάτι που βέβαια δεν έχουμε διάθεση να πράξουμε! Διότι το κακό μας παρουσιάζεται τόσο θελκτικό και χαϊδεύει την εγωπάθειά μας! Και είμαστε τόσο εθισμένοι με την αμαρτία που αρεσκόμαστε στο καλό μόνο θεωρητικώς... Η μόνη ανταπόδοση που θα λάβουμε αν δώσουμε αληθινή αγάπη, δεν είναι υλική και γήινη. Είναι η επιβράβευσή μας στην ουράνια βασιλεία. Εκεί θα γευτούμε τους καρπούς της αγάπης και του καλού, στην αιώνια ζωή.
