Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; (Α' Κορ. 9, 4)
Μήπως δεν έχουμε εξουσίαν να φάμε και να πιούμε;
Ο απ. Παύλος αναφέρεται εδώ, στο αν έχουν το δικαίωμα αυτός και ο συνεργάτης του ο Βαρνάβας, να φάνε και να πιουν από αυτά που τους προσφέρουν οι μαθητές τους γιατη διατροφή τους. Από τότε οι κακεντρεχείς γλώσσες εύκολα κατηγορούσαν τον οποιονδήποτε για οτιδήποτε. Ο απ. Παύλος δίνει έμμεσα συμβουλές στους λειτουργούς της Εκκλησίας (δηλ. τους ιερείς) για το πως θα πρέπει να συμπεριφέρονται σ' όσους διακονούν. Παρότι λιτός ο Παύλος, αναγκάζεται να υπερασπιστεί κάτι το αυτονόητο. Εφόσον εργάζεται και κοπιάζει για την πνευματική καλλιέργεια και προκοπή των χριστιανών και δεν προλαβαίνει να δουλεύει παράλληλα για να κερδίζει τα προς το ζην, τότε μπορεί να δεχτεί ένα γεύμα από τους χριστιανούς. Όχι κάποιο πλούσιο γεύμα, αλλά ότι περισσεύει από την αγάπη και όχι από την επίδειξη. Δίχως να διαλέγει το ακριβότερο από τα προσφερόμενα, ούτε όμως και να απαιτεί το οτιδήποτε. Αυτό ακριβώς καλούνται να προσέξουν και οι ιερείς. Να δέχονται ότι τους προσφέρεται, δίχως να ζητούν περισσότερα, αλλά και να μην δέχονται πλεονάζοντα απ' όσα χρειάζονται. Διότι αν επιδείξουν συμπεριφορά πλεονέκτη και παραδόπιστου, τότε το έργο που προσπαθούν να κάνουν έχει ήδη αποτύχει. Το προσωπικό τους παράδειγμα είναι που πείθει περισσότερο από τα λόγια. Και μάλιστα, να δέχονται όσον το δυνατόν λιγότερα, διότι μόνο έτσι θα κρατούν μακριά τους την κακεντρέχεια και τα αρνητικά σχόλια.
Άλλα σχόλια για τη σημερινή ανάρτηση, εδώ, εδώ και εδώ.
Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; (Α' Κορ. 9, 4)
Μήπως δεν έχουμε εξουσίαν να φάμε και να πιούμε;
Ο απ. Παύλος αναφέρεται εδώ, στο αν έχουν το δικαίωμα αυτός και ο συνεργάτης του ο Βαρνάβας, να φάνε και να πιουν από αυτά που τους προσφέρουν οι μαθητές τους γιατη διατροφή τους. Από τότε οι κακεντρεχείς γλώσσες εύκολα κατηγορούσαν τον οποιονδήποτε για οτιδήποτε. Ο απ. Παύλος δίνει έμμεσα συμβουλές στους λειτουργούς της Εκκλησίας (δηλ. τους ιερείς) για το πως θα πρέπει να συμπεριφέρονται σ' όσους διακονούν. Παρότι λιτός ο Παύλος, αναγκάζεται να υπερασπιστεί κάτι το αυτονόητο. Εφόσον εργάζεται και κοπιάζει για την πνευματική καλλιέργεια και προκοπή των χριστιανών και δεν προλαβαίνει να δουλεύει παράλληλα για να κερδίζει τα προς το ζην, τότε μπορεί να δεχτεί ένα γεύμα από τους χριστιανούς. Όχι κάποιο πλούσιο γεύμα, αλλά ότι περισσεύει από την αγάπη και όχι από την επίδειξη. Δίχως να διαλέγει το ακριβότερο από τα προσφερόμενα, ούτε όμως και να απαιτεί το οτιδήποτε. Αυτό ακριβώς καλούνται να προσέξουν και οι ιερείς. Να δέχονται ότι τους προσφέρεται, δίχως να ζητούν περισσότερα, αλλά και να μην δέχονται πλεονάζοντα απ' όσα χρειάζονται. Διότι αν επιδείξουν συμπεριφορά πλεονέκτη και παραδόπιστου, τότε το έργο που προσπαθούν να κάνουν έχει ήδη αποτύχει. Το προσωπικό τους παράδειγμα είναι που πείθει περισσότερο από τα λόγια. Και μάλιστα, να δέχονται όσον το δυνατόν λιγότερα, διότι μόνο έτσι θα κρατούν μακριά τους την κακεντρέχεια και τα αρνητικά σχόλια.
Άλλα σχόλια για τη σημερινή ανάρτηση, εδώ, εδώ και εδώ.
