ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. (Α' Κορ. 4, 10)
Εμείς μωροί για το Χριστό, εσείς όμως φρόνιμοι στο
Χριστό. εμείς αδύναμοι, εσείς όμως ισχυροί. εσείς ένδοξοι, εμείς όμως
ατίμητοι.
Ο απ. Παύλος αναφέρεται στους απόστολους αλλά κατ' επέκταση και στους συνεχιστές του αποστολικού έργου, τους ιερείς και διδάσκαλους. Οι επικεφαλής του πνευματικού αγώνα της Εκκλησίας είναι οι δεχόμενοι τα πυρά των εχθρών της χριστιανικής διδασκαλίας. Αυτούς τότε τους λοιδορούσαν ως ανόητους και βλάκες για τα όσα δίδασκαν. Το ίδιο συμβαίνει και στις μέρες μας όπου ουκ ολίγες φορές βλέπουμε στις δήθεν (μιας και εξυπηρετούν την προπαγάνδα του καναλιού) τηλεοπτικές χιουμοριστικές εκπομπές, να κοροϊδεύουν ιεράρχες ή ιερείς*. Αν το κήρυγμα του Χριστού για τους άπιστους και τους άθεους είναι τάχα μη προοδευτικό και προκαλεί το χλευασμό, εμείς οφείλουμε να γινόμαστε φρόνιμοι κάνοντάς το κανόνα ζωής. Αν για τον κόσμο της αμαρτίας που διολισθαίνει στην ηθική κατάπτωση, οι επικεφαλής μας είναι άτιμοι, εμείς θα γίνουμε ένδοξοι για τον Κύριο που σταυρώθηκε για μας. Οφείλουμε στις δικές τους δοκιμασίες και θλίψεις που είναι μεγαλύτερες από τις δικές μας, να παιδαγωγούμαστε και να δείχνουμε ταπεινοφροσύνη.
*Συνήθως η κοροϊδία γίνεται υπό το πρόσχημα της κριτικής. Μόνο που για τους εαυτούς τους και τους ομοίους τους, δεν πράττουν ομοίως...
