- Τι κάνεις κυρ λαγέ;
- Δεν βλέπεις; Δημιουργώ!
- Με δουλεύεις; Εσύ διαβάζεις εφημερίδα!
- Ακριβώς! Και αυτό είναι μέρος της... τωρινής μου ενασχόλησης!
- Δηλαδή;
- Άρχισα να ασχολούμαι με την ποίηση! Έγινα ποιητής!
- Αν ήσουν ποιητής κυρ λαγέ, δεν θα διάβαζες εφημερίδα αλλά θα είχες μπροστά σου ένα τετράδιο και θα έγραφες στίχους! Άσε που θα έπρεπε να βάλεις την κούτρα σου να σκεφτεί τι να γράψει!
- Κοίτα κυρ αλεπού, εγώ είμαι πρωτοπόρος! Δεν ασχολούμαι με αυτές τις ξεπερασμένες πρακτικές των λογοτεχνών... Εγώ πριν γράψω, απλά ανοίγω την εφημερίδα και ενημερώνομαι!
- Και τι ποίημα γράφεις μετά;
- Απλά παίρνω τους τίτλους από ένα δισέλιδο και τους κάνω στίχους! Τον έναν κάτω από τον άλλο! Και τσακ, να το ποίημα! Έτοιμο!
- Αμ, δεν φταις εσύ που λάλησες, φταίω εγώ που κάθομαι και σ' ακούω! Γίνονται μωρέ οι τίτλοι ποίημα; Στο ποίημα πρέπει να γράψεις για ουρανούς, θάλασσες, αγάπες, πόνους και ρομαντικές εκφράσεις! Τι βλακείες μου τσαμπουνάς;
- Αυτά κυρ αλεπού, είναι δακρύβρεχτα ποιήματα για τους πονεμένους! Εγώ κάνω, στρατευμένη ποίηση!
- Μπα; Τι είναι αυτό πάλι;
- Εννοώ, πως γράφω με πολιτικό περιεχόμενο! Επειδή ως γνωστόν ασχολούμαι με το συνδικαλισμό!
- Μπράβο! Άλα πρόοδο ο κυρ λαγός!!! Και για πες κανένα ποίημα με τίτλους, να δω τι φτιάχνεις.
- Λοιπόν κυρ αλεπού, δώσε προσοχή. Ανοίγω την εφημερίδα στην τύχη. Ούπς, βρεθήκαμε στις οικονομικές σελίδες. Βάζω σε σειρά τους παρακάτω τίτλους:
«Αγνόησαν το νόμο».
«Μετέτρεψαν σε ληστεία
το χαράτσι των ακινήτων».
«Δεν εξαιρούν πολύτεκνους,
ανάπηρους, ούτε ανέργους».
«Πρώτα black out
και στη συνέχεια
κατασχέσεις μισθών, συντάξεων».
Μετά βάζω έναν δικό μου «πιασάρικο» τίτλο, ας πούμε «Απόγνωση», ποιητική λέξη, και ορίστε το ποίημα! Πως σου φαίνεται κυρ αλεπού;
- Χμ... Τώρα που το βλέπω με έβαλες σε σκέψεις... Έχεις γράψει κι άλλα τέτοια;
- Βέβαια! Μάλιστα μου ζήτησε ένας εκδοτικός οίκος συνεργασία!
- Ε, τότε φεύγω! Άρχισε να βραδιάζει και δεν θα προλάβω!
- Γιατί κυρ αλεπού, τι συμβαίνει;
- Τρέχω να προλάβω κυρ λαγέ κι εγώ καμιά εφημερίδα στο περίπτερο! Μου ήρθε και εμένα ο... λογοτεχνικός οίστρος!
(Οι τίτλοι προέρχονται από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ Σαβ. 12/11/11 σελ. 18-19)
- Δεν βλέπεις; Δημιουργώ!
- Με δουλεύεις; Εσύ διαβάζεις εφημερίδα!
- Ακριβώς! Και αυτό είναι μέρος της... τωρινής μου ενασχόλησης!
- Δηλαδή;
- Άρχισα να ασχολούμαι με την ποίηση! Έγινα ποιητής!
- Αν ήσουν ποιητής κυρ λαγέ, δεν θα διάβαζες εφημερίδα αλλά θα είχες μπροστά σου ένα τετράδιο και θα έγραφες στίχους! Άσε που θα έπρεπε να βάλεις την κούτρα σου να σκεφτεί τι να γράψει!
- Κοίτα κυρ αλεπού, εγώ είμαι πρωτοπόρος! Δεν ασχολούμαι με αυτές τις ξεπερασμένες πρακτικές των λογοτεχνών... Εγώ πριν γράψω, απλά ανοίγω την εφημερίδα και ενημερώνομαι!
- Και τι ποίημα γράφεις μετά;
- Απλά παίρνω τους τίτλους από ένα δισέλιδο και τους κάνω στίχους! Τον έναν κάτω από τον άλλο! Και τσακ, να το ποίημα! Έτοιμο!
- Αμ, δεν φταις εσύ που λάλησες, φταίω εγώ που κάθομαι και σ' ακούω! Γίνονται μωρέ οι τίτλοι ποίημα; Στο ποίημα πρέπει να γράψεις για ουρανούς, θάλασσες, αγάπες, πόνους και ρομαντικές εκφράσεις! Τι βλακείες μου τσαμπουνάς;
- Αυτά κυρ αλεπού, είναι δακρύβρεχτα ποιήματα για τους πονεμένους! Εγώ κάνω, στρατευμένη ποίηση!
- Μπα; Τι είναι αυτό πάλι;
- Εννοώ, πως γράφω με πολιτικό περιεχόμενο! Επειδή ως γνωστόν ασχολούμαι με το συνδικαλισμό!
- Μπράβο! Άλα πρόοδο ο κυρ λαγός!!! Και για πες κανένα ποίημα με τίτλους, να δω τι φτιάχνεις.
- Λοιπόν κυρ αλεπού, δώσε προσοχή. Ανοίγω την εφημερίδα στην τύχη. Ούπς, βρεθήκαμε στις οικονομικές σελίδες. Βάζω σε σειρά τους παρακάτω τίτλους:
«Αγνόησαν το νόμο».
«Μετέτρεψαν σε ληστεία
το χαράτσι των ακινήτων».
«Δεν εξαιρούν πολύτεκνους,
ανάπηρους, ούτε ανέργους».
«Πρώτα black out
και στη συνέχεια
κατασχέσεις μισθών, συντάξεων».
Μετά βάζω έναν δικό μου «πιασάρικο» τίτλο, ας πούμε «Απόγνωση», ποιητική λέξη, και ορίστε το ποίημα! Πως σου φαίνεται κυρ αλεπού;
- Χμ... Τώρα που το βλέπω με έβαλες σε σκέψεις... Έχεις γράψει κι άλλα τέτοια;
- Βέβαια! Μάλιστα μου ζήτησε ένας εκδοτικός οίκος συνεργασία!
- Ε, τότε φεύγω! Άρχισε να βραδιάζει και δεν θα προλάβω!
- Γιατί κυρ αλεπού, τι συμβαίνει;
- Τρέχω να προλάβω κυρ λαγέ κι εγώ καμιά εφημερίδα στο περίπτερο! Μου ήρθε και εμένα ο... λογοτεχνικός οίστρος!
(Οι τίτλοι προέρχονται από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ Σαβ. 12/11/11 σελ. 18-19)
