- Ωωωωχ, ωωωχ, ωχ!- Τι αναστενάζεις κυρ αλεπού; Γιατί δεν πας να κάνεις καμιά δουλειά;
- Άστα κυρ γάιδαρε, είμαι πολύ στενοχωρημένη.
- Γιατί; Πέσαν' έξω τα καράβια που δεν έχεις;
- Κάτι χειρότερο!
- Δηλαδή; Είσαι άρρωστη;
- Από υγεία καλά είμαι. Την τύχη σου να 'χα και θα ήμουν μια χαρά!
- Τι τύχη μου; Ποιά τύχη κυρ αλεπού; Που ακόμα με φορτώνουν να κουβαλάω βάρη κι ας έχουν τα αφεντικά μου αμάξια! Άσε που εμείς τα γαϊδούρια λιγοστεύουμε και δεν ξέρω αν θα υπάρχουμε σε λίγα χρόνια...
- Ακριβώς γι' αυτό είσαι τυχερός!
- Τι, ότι θα εξαφανιστούμε εντελώς;
- Ε, όχι εντελώς!
- Τι εννοείς κυρ αλεπού;
- Κοίτα. Όπως εσείς τείνετε προς εξαφάνιση, το ίδιο συμβαίνει και σ' εμάς! Και πιο πολύ μάλιστα, μιας και μας κυνηγούν για τη γούνα μας και τα δάση ολοένα καίγονται και δεν έχουμε που να ζήσουμε.
- Και εγώ γιατί είμαι πιο τυχερός;
- Γιατί φρόντισαν οι πολιτικοί να σου εξασφαλίσουν μεγάλη υστεροφημία και το όνομά σου θα μείνει για πολλά χρόνια στο στόμα των ανθρώπων! Ενώ εμένα ακριβώς το αντίθετο!
- Δηλαδή;
- Τι δηλαδή, κυρ γάιδαρε; Όταν αναφέρονται οι άνθρωποι στους πολιτικούς, σαν τον Παπανδρέου ή τον Πάγκαλο για παράδειγμα, ποιό ζώο αναφέρουν μετά; Το γάιδαρο ή την αλεπού;
- Χμ.... Τώρα που το λες... δεν έχω ακούσει να τους λένε αλεπούδες!
- Γιατί ξέρεις κανένα πολιτικό να τον λένε αλεπού;
- Όχι!
- Αυτό σημαίνει πως στο στόμα του κόσμου η λέξη «γάιδαρος» πάει πακέτο με τους πολιτικούς! Και από τη στιγμή που οι πολιτικοί δεν πρόκειται να σοβαρέψουν ποτέ και να σταματήσουν να σκέφτονται τις αρπαχτές και τις κομπίνες, ο κόσμος θα αναφέρεται στα γαϊδούρια κι ας μην τα έχει δει από κοντά! Ενώ εμείς οι αλεπούδες θα περάσουμε στη λήθη και θα λησμονηθούμε...
- Μην απελπίζεσαι κυρ αλεπού, μπορεί να φτιάξουν τα πράγματα.
- Δεν ξέρω για το εξωτερικό αλλά στην Ελλάδα αποκλείεται! Γι' αυτό ζηλεύω την τύχη σου κυρ γάιδαρε! Κατάλαβες;
