ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (29/9/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; (Β' Κορ. 2, 2)

Αν εγώ σας λυπώ, και ποιος είναι εκείνος που με ευφραίνει, παρά αυτός που λυπάται από μένα;

Ο απ. Παύλος, εξαιτίας παρεκτροπών των Κορινθίων, τους λέει κάτι πολύ λογικό μιας και τους κάνει παρατηρήσεις για τις πράξεις τους. Αφού εγώ, τους λέει, με το να σας επιπλήττω σας προκαλώ λύπη, τότε θα πρέπει να παίρνω χαρά από εκείνους που στενοχωρώ. Δείχνει οξύμωρο να χαίρεται ο Παύλος με το να προκαλεί λύπη. Χαιρόμαστε όταν προκαλούμε χαρά, και εν γένει όταν πράττουμε το καλό, το οποίο την προκαλεί τη χαρά. Εδώ, ο απόστολος ουσιαστικά, καλό πράττει με το να φέρνει λύπη. Διότι όσοι στενοχωρηθούν διαβάζοντας τις επιπλήξεις που τους γράφει, θα καταλάβουν τα λάθη τους και θα προσπαθήσουν να τα διορθώσουν. Αντιθέτως όσοι δεν δεχτούν αυτά που τους υποδεικνύει ο Παύλος και είτε αδιαφορήσουν είτε μειδιάσουν, τότε αυτοί θα στενοχωρήσουν τον απόστολο διότι θα αποτελέσουν πρόβλημα και ενδεχομένως ίσως χρειαστεί να απομακρυνθούν από τη σωτηρία που προσφέρει η Εκκλησία. Όσοι λοιπόν δείξουν ότι η συνείδησή τους δεν είναι πωρωμένη από τον εγωισμό τους, θα δείξουν μεταμέλεια. Και αυτή η μεταμέλεια είναι θεάρεστη. Πόσοι δεν έδειξαν μεταμέλεια και ο συγχωρέθηκαν από τον ίδιο τον Ιησού (να θυμηθούμε την πόρνη που του άλειψε με μύρο τα πόδια και το ληστή πάνω στο σταυρό). Ή ακόμη καλύτερα, τον απ. Πέτρο, τον οποίο στενοχώρησε ο Ιησούς δείχνοντας την αλαζονεία που έδειχνε (π.χ. στο επεισόδιο που βούλιαξε στα κύματα). Έτσι και με τους Κορινθίους που θα στεναχωρηθούν από τον Παύλο, θα πάψουν να λοξοδρομούν και θα επανέλθουν στον ίσιο δρόμο. Αυτό πρέπει να φέρνει χαρά σε όλους μας όταν βλέπουμε ανθρώπους να εγκαταλείπουν την αμαρτία και να ξαναγυρίζουν στην Εκκλησία. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΛΟΡΔΟΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ»

Μιας και στις μέρες μας στην αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ) ψάχνουν για αρχηγούς, ή ορθότερα μεσσίες που θα αναστήσουν πεθαμένες παρατάξεις και ιδεολογίες που έδιναν το άλλοθι για μάσα και αριβισμό, βρήκα στο αρχείο μου, ένα σχετικό και σύντομο αρθράκι από την πάλαι ποτέ Ελευθεροτυπία (22/2/2002) του Ρούσσου Βρανά. Η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα, κατά τον λόρδο Άκτον, και τους πάντες, θα προσέθετα. Στέκομαι στην παρατήρηση ότι «ζούμε στην αντίφαση ότι η δημοκρατία είναι ιερή αλλά η πολιτική είναι νοσηρή». Οξύμωρο δεν είναι; Αφού η πολιτική απαρτίζεται από διεφθαρμένους, τους οποίους τους εκλέγουμε εμείς οπότε ανεχόμαστε/αποδεχόμαστε τη διαφθορά τους, τότε πως η δημοκρατία να μην είναι διεφθαρμένη; Η δημοκρατία απλά είναι φτιαγμένη για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα! Την τροποποίησαν δηλαδή οι πολιτικοί με βάση τα δικά τους μέτρα.  Π.χ. ο νόμος για την (μη) ευθύνη των υπουργών που απαλλάσσει τους υπουργούς για το δυστύχημα στα Τέμπη. Αυτά τα ολίγα για τους φιλοδημοκράτες...   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑΡΙΑ»

Ήρθε ο καιρός για τις νέες σειρές στην τηλεόραση. Μη μου πεις ότι δεν βλέπεις σίριαλ! Όλο και κάτι θα βλέπεις, δεν μπορεί. Όσα προλαβαίνεις και όσα παίζονται ταυτόχρονα (σε διαφορετικά κανάλια) κάποια θα τα δεις από την τηλεόραση, και κάποια από το διαδίκτυο. Σωστά; Εκτός κι αν είσαι από αυτούς που προτιμούν τις ταινίες... Όπως και να 'χει, ένα σίριαλ για να είναι τραβηχτικό (!) εκτός από καλούς ηθοποιούς και ακριβά ντεκόρ, εξωτερικά γυρίσματα και γκλαμουριές, πρέπει να έχει καλή υπόθεση. Α, όλα κι όλα. Αν λίγο πολύ καταλαβαίνεις που το πάει ο σεναριογράφος και τι μέλει γενέσθαι από νωρίς, τότε δεν έχεις και πολύ όρεξη να το παρακολουθήσεις. Χωρίς σασπένς, γίνεται; Δεν γίνεται! Από την Βεντέτα Νο 18 (10/9/1965) το παρακάτω αρθράκι, το οποίο αναφέρεται στις τότε ταινίες, οι οποίες γυρίζονταν σωρηδόν μιας και η τηλεόραση όπως την ξέρουμε σήμερα δεν υπήρχε. Κυρίως εστιάζει στην πετυχημένη συνταγή του σεναρίου! Το τι πρέπει να περιέχει. Είπαμε, χωρίς καλή υπόθεση, τίποτα δεν πάει καλά. Εκτός από τις τσόντες όπου εκεί δεν χρειάζεται καν σενάριο...!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (22/9/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

πάντα ὑμῶν ἐν ἀγάπῃ γινέσθω. (Α' Κορ. 16, 14)

Όλα τα έργα σας ας γίνονται με αγάπη.

Απλή η προτροπή του απ. Παύλου. Θα ίσχυε άραγε το αντίθετο για έναν χριστιανό; Όλα τα έργα του, έστω αρκετά, να μην γίνονται από αγάπη αλλά από σκοπιμότητα ή και μίσος; Πριν απαντήσουμε το αυτονόητο, ας δούμε καλύτερα τι μας λέει ο απ. Παύλος: μιλάει για όλες μας τις πράξεις. Ούτε για  αρκετές, ούτε εξαιρεί κάποιες. Εδώ δεν χωράει το ναι μεν, αλλά... Συνεπώς λοιπόν, αν οτιδήποτε κάνουμε το κάνουμε με αγάπη, εννοώντας βεβαίως την ἐν Χριστῷ αγάπη (την ανιδιοτελή, άνευ εγωισμού), τότε δεν θα πράττουμε αμαρτίες! Γιατί αν κάποιος αγαπά τις αμαρτίες που πράττει, τότε αυτή του η αγάπη ουδεμία σχέση έχει με την αγάπη που δίδαξε και εφάρμοσε ο Κύριος... Οπότε η λοιπόν, αγάπη, λειτουργεί ως ένα ισχυρό εμπόδιο για παρεκτροπές. Επίσης, είτε έχουμε διώξει από μέσα μας το μίσος, είτε έχουμε καταφέρει να το ελέγχουμε. Για να γίνουν εφικτές αυτές οι δύο περιπτώσεις χρειάζεται αδιάλειπτη πνευματική άσκηση. Η ροπή προς το κακό δεν είναι κάτι που εύκολα τιθασεύεται. Πολλῷ δε μάλλον ο εγωισμός που καλλιεργεί πάθη και μίση. Και τέλος, αν μέσα μας κατορθώσαμε να έχουμε γαλήνη και αγάπη, τότε αυτό αν δεν το εξωτερικεύσουμε, σημαίνει δεν κατορθώσαμε μέσα μας τίποτα! Η αγάπη δεν περιορίζεται εντός μας, αλλά αποδίδει καρπούς στις εξωτερικές μας δραστηριότητες. Οπότε λοιπόν η προτροπή του απ. Παύλου, είναι προτροπή για σοβαρή προσπάθεια και αγώνα για την πνευματική μας προκοπή και εξέλιξη.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΝΕΚΔΟΤΟ»

Υπάρχουν ανέκδοτα που γελάμε και ανέκδοτα που δεν γελάμε. Αυτά που αξίζουν κάτι περισσότερο, είναι αυτά που εκτός από γέλιο, είναι και διδακτικά. Διδακτικό είναι το παρακάτω ανέκδοτο από τον Καζαμία του 2011. Τι μας διδάσκει άραγε; Το ότι εύκολα σε λάθος πράγματα ενώ μας διαφεύγουν αυτά που ψάχνουμε κι ας είναι μπροστά στα μάτια μας. Παρασυρόμαστε από αυτά που μας αποσπούν την προσοχή και μετά μένουμε με την απορία... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΔΕΧΕΣΤΕ»

Το να πας μια επίσκεψη, είναι μια εύκολη διαδικασία. Πας, κάθεσαι και συζητάς και μετά φεύγεις! Άντε να πας και κανένα γλυκό, αναλόγως την περίσταση. Το αντίστροφο όμως δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Πρέπει να έχεις το σπίτι καθαρό, συμμαζεμένο, κλπ, κλπ! Μη και δουν κάποια ατέλεια και σε κακολογούν πίσω από την πλάτη σου! Και να 'ταν μόνο αυτά... Ειδικά άμα έχεις να τραπεζώσεις κόσμο. Το να δέχεσαι λοιπόν, δεν είναι παίξε γέλασε, είναι τέχνη! Απ' την Βεντέτα Νο 332 (16/9/1971) ενδιαφέρουσες οδηγίες για το «δέχεσθαι» και ο... Θεός βοηθός! Η καλύτερη ώρα είναι όταν φύγουν και αναφωνείς το γνωστό «ουφ, πάει κι αυτό!»

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (15/9/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ (Γαλ. 2, 16)

γιατί με τα έργα του νόμου δε θα σωθεί κανένας άνθρωπος.

Ο απ. Παύλος λέει κάτι για να δείξει τη διαφορά μεταξύ της πίστης στο Χριστό (η οποία έχει βάση την αγάπη), και του νόμου της Π.Δ. Με τα έργα που προέρχονται από την τυπική εφαρμογή του νόμου δεν σώζεται κανείς. (Θυμίζει το ψαλμ. 142, 2 οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν). Προκύπτουν εύλογα δύο ερωτήματα: Αφού δεν σώζεται κανείς από την τήρηση του νόμου, τότε γιατί δεν έδωσε ο Θεός κάτι που να φέρνει σωτηρία, και όλοι όσοι πίστεψαν και μαρτύρησαν για το Θεό στην Π.Δ. ματαίως πίστεψαν; Πρώτον. Ο Θεός έδωσε το νόμο σε μια πρωταρχική μορφή, για να προετοιμάσει και παιδαγωγήσει τον άνθρωπο που δεν ήταν ακόμη έτοιμος για τη σωτηρία. Με το Χριστό, αυτό τον νόμο τον τελειοποίησε. Πλέον μια αναγκαστική εν πολλοίς, εφαρμογή τυπικών διατάξεων, αντικαθίσταται από την πίστη και την εφαρμογή της ἐν Χριστῷ αγάπης. Οπότε η τήρηση εντολών δεν γίνεται από το φόβο της τιμωρίας αλλά από την αγάπη προς τον Κύριο. Δεύτερον. Όπως εξηγεί στο Εβρ. 11, 39-40 οι πιστοί της Π.Δ. δεν πίστεψαν και μαρτύρησαν άδικα. Απλά θα περίμεναν ώστε να σωθούν μαζί με τους πιστούς της ἐν Χριστῷ εποχής (της Κ.Δ.) εν συνόλῳ. Δηλαδή ως ένα σώμα θα απολαύσουν την ουράνια βασιλεία κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Η σωτηρία είναι ενιαία για όλους.  Όπως για όλους είναι η ουράνια βασιλεία. Ούτε οι μεν να προηγηθούν, ούτε οι δε να έπονται. Ο νόμος λοιπόν της Π.Δ. μετά την έλευση του Κυρίου τέθηκε εν αχρειστίᾳ και πλέον δεν οδηγεί πουθενά. Εμείς έχουμε το «νέο» νόμο, το ευαγγέλιο, το οποίο ουσιαστικά είναι ο παλιός νόμος που τελειοποιήθηκε.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ»

Ζέστη, βροχή, δροσούλα και τανάπαλιν είναι ο καιρός του φθινοπώρου. Αυτή η εποχή που σε κανέναν δεν αρέσει, διότι ανοίγουν τα σχολεία, οι διακοπές ότι έχουν τελειώσει για φέτος, ο καλός καιρός σιγά σιγά φθίνει και μαζί του μικραίνει η μέρα... Για να μην αναφέρω τα δέντρα που φυλλοροούν κλπ, κλπ. Μέχρι να εφευρεθεί η μηχανή του χρόνου για να προσπερνάμε τις... κακές εποχές, δεν έχουμε παρά να βρούμε κάτι θετικό στο φθινόπωρο και κυρίως να κάνουμε υπομονή μέχρι να φύγει, και ξανά υπομονή να φύγει και ο χειμώνας! Το παρακάτω ποίημα «Φθινόπωρο» του Γιώργου Γκανέλη, το είδα στο ημερολόγιο και διαβάζοντας τη δεύτερη στροφή, βρήκα μια θετική ματιά σ' αυτήν την παρεξηγημένη  εποχή. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΥΓΥΡΙΣΜΑ

Λίγο πολύ γυρίσαμε από τας διακοπάς. Τι ωραίο συναίσθημα η επιστροφή! Σπίτι μου σπιτάκι μου, που λέει κι ο λαός. Και μέχρι εδώ καλά. Έλα που το σπιτάκι θέλει το συμμάζεμά του! Βλέπεις η σκόνη δεν παίρνει ποτέ άδεια, ή έστω ένα ρεπό! Άσε που το χειρότερο είναι το ξεβαλίτσωμα! Πως νιώθουν μερικοί άβολα όταν ξεστολίζουν το δέντρο μετά τα Χριστούγεννα; Κάτι τέτοιο ένα πράγμα! Ευτυχώς είναι κι αυτό μία μόνο φορά το χρόνο... Από την Βεντέτα Νο 226 (4/9/1969) ενδιαφέρουσες οδηγίες για το πως να διαχειριστεί αυτήν την κατάσταση η νοικοκυρά. Η τότε, που ήταν πιο προκομμένη από τη σημερινή (...). Τις δύο πρώτες μέρες χαλαρά και πρόχειρα, κατά το άρθρο, και μετά βουρ! Καλή επάνοδο στη ρουτίνα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (08/09/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. (Γαλ. 6, 13)

ούτε αυτοί οι ίδιοι που περιτέμνονται δεν τηρούν τον νόμο. Θέλουν όμως να περιτέμνεστε εσείς, ώστε να έχουν κάποιο λόγο να καμαρώνουν προβάλλοντας τη δική σας σαρκική περιτομή.

Ο απ. Παύλος προειδοποιεί για αυτούς τους ιουδαΐζοντες που εισπήδησαν στις χριστιανικές κοινότητες των Γαλατών (εδώ), και δεν πολυενδιαφέρονταν να τηρούν κατά γράμμα το νόμο της Παλ. Διαθήκης, αλλά τους ενδιέφερε να περιτέμνονται οι Γαλάτες (οι οποίοι πριν ήταν εθνικοί πριν γίνουν χριστιανοί και όχι Ιουδαίοι). Έφεραν στο προσκήνιο τον απερχόμενο και ατελή νόμο της Π. Δ., νοθεύοντας ουσιαστικά το ευαγγέλιο που τους δίδαξε ο Παύλος. Τι πραγματικά τους ενδιέφερε; Όχι τόσο ο νόμος της Π.Δ. διότι κι αυτοί δεν τον τηρούσαν ιδιαιτέρως. Τους ενδιέφερε σε πρώτη φάση, να πείσουν τους Γαλάτες πως αν δεν ιουδάϊζαν δεν θα ήταν σωστοί χριστιανοί! Κάτι που ασφαλώς δεν ίσχυε διότι η αποστολική σύνοδος το 49 μ.Χ. είχε αποφασίσει την απαλλαγή από τις διατάξεις του νόμου, των εξ εθνών χριστιανών (η προς Γαλάτας επιστολή γράφτηκε λίγο μετά από τη σύνοδο του 49 μ.Χ.). Ωστόσο όμως τους ενδιέφερε κάτι περισσότερο: Να καυχώνται ότι έπεισαν τους Γαλάτες να κάνουν περιτομή. Να κομπάζουν ότι αυτοί τους έδειξαν τη σωστή οδό. Δηλαδή, να προσηλυτίσουν τους Γαλάτες στις δικές τους δοξασίες και να φαίνονται οι ίδιοι ως προεξάρχοντες στην τοπική Εκκλησία, την οποία θα την χειραγωγούσαν στις δικές τους αντιλήψεις. Με συνέπεια να την αποκόψουν από τις άλλες Εκκλησίες. Οι Γαλάτες είτε από αφέλεια, είτε από ευπιστία, παράλληλα και από άγνοια, ήταν εύκολα θύματα.  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Η... «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» ΣΤΗΝ ΕΞΟΧΗ!

-Τελικά επέστρεψαν;

- Ποιοί να επέστρεψαν alter ego;

-Οι Αθηναίοι από τις καλοκαιρινές διακοπές.

-Γιατί ρωτάς; Σου λείψανε;

-Όχι, για άλλο ρωτάω... Τελικά επέστρεψαν;

-Μάλλον! Όπου να 'ναι θα επιστρέψουν και οι τελευταίοι.

-Ωραία! Τέλεια!

-Τι ωραία και τέλεια; Μαζί μ' αυτούς επιστρέφει η κίνηση, το μποτιλιάρισμα, και χίλια δυό προβλήματα!

-Αυτό θέλω κι εγώ!

-Για κάνε το λιανά alter ego γιατί δεν έχω πιει καφέ ακόμα!

-Η επιστροφή από τις διακοπές σημαίνει ότι θα ξαναφύγουν σύντομα και για τα καλά!

-Μπα; Εννοείς για το επόμενο καλοκαίρι;

-Πιο σύντομα.

-Δηλαδή;

-Είναι απλό: Επειδή στερεύει το νερό στο Μαραθώνα, θα αναγκαστούν πολλοί να πάνε στην επαρχία! Άμα εδώ το νερό το μοιράζουν με δόσεις, πως θα ποτίζουν τα τσιμέντα; Πως θα κάνουν δέκα ντους την ημέρα; Πως θα πλένουν 5-6 φορές την εβδομάδα το αμάξι;

-Καλά τα λες! Και που θα πάνε;

-Στα εξοχικά τους στην επαρχία!

-Και όσοι δεν έχουν εξοχικά; 

-Όσοι νοικιάζουν εδώ σπίτι, θα ξενοικιάσουν και θα πάνε να νοικιάσουν στην επαρχία. Απλό ε;

-Και οι ιδιοκτήτες που δεν έχουν εξοχικό;

-Εεεε, αυτοί μάλλον θα μείνουν... Ε, δεν θα φύγουν και όλοι! 

-Δηλαδή εμείς δεν θα φύγουμε, alter ego, έτσι; 

-Έτσι!

-Κι αν εμείς που θα μείνουμε, είμαστε κάμποσοι και πούμε το νερό νεράκι γιατί ενδεχομένως να το ακριβύνουν; 

-Αυτό δεν το είχα σκεφτεί! Αλλά λογικά, μέχρι τότε θα έχει βρέξει και δεν θα χρειαστεί να φύγουμε!

-Τελικά, θα σου απαντήσω ξεκάθαρα στην ερώτηση που μου  έκανες την αρχή.  

-Δηλαδή;

-Εσύ δεν επέστρεψες καθόλου από τις διακοπές alter ego! Τουλάχιστον το μυαλό σου το ξέχασες εκεί!

-Μα εγώ δεν πήγα φέτος πουθενά!

-Ε, τότε το έχεις ξεχάσει εκεί από πέρσι! Γι' αυτό σου χρειάζεται ένα κρύο ντους εδώ και τώρα!

-Για να ξυπνήσω, ε; Κρυάδες...

-Όχι alter ego. Το κρύο ντους δεν το χρειάζεται για να ξυπνήσεις. Μακάρι να αρκούσε αλλά δεν...

-Ε, τότε;

-Για να το απολαύσεις όσο έχουμε ακόμη νερό! Γιατί μετά θα αμολάς κοτσάνες, αλλά δεν θα έχεις νερό για να συνέρχεσαι! Comprenez vous?

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΦΙΛΕΤΟ ΒΟΔΙΝΟ ΚΡΥΟ ΜΕ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ

Όπως και να το κάνεις, το κρέας το θες να καίει. Όχι και να τσουρουφλίζει βέβαια, αλλά ζεστό. Σαν τις τηγανιτές πατάτες. Γι' αυτό και τα περισσότερα κρεατικά ανήκουν στην κατηγορία «της ώρας». Στην παρακάτω συνταγή από την Βεντέτα Νο 382 (31/8/1972) όμως, το βοδινό φιλέτο σερβίρεται κρύο. Ε, καλοκαιρινός είναι ακόμη ο καιρός, οπότε αφήνουμε τα ζεστά για πιο μετά που θα δροσίσει για τα καλά το φθινόπωρο. Το κακό με τα κρύα φαγητά είναι που πρέπει να περιμένεις να κρυώσουν ενώ η πείνα σε σπρώχνει να τρως οτιδήποτε άλλο υπάρχει πρόχειρο στην κουζίνα! Εκτός κι αν τα φτιάχνεις με γεμάτο στομάχι!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...