Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε. (Β' Κορ. 1, 24)
Αυτό δεν σημαίνει πως θέλω να σας επιβληθώ σε ζητήματα της πίστεως, γιατί σ’ αυτή μένετε σταθεροί. Θέλω όμως να συμβάλω στη χαρά σας.
Ο απ. Παύλος εξηγεί στους Κορίνθιους ότι δεν τους επιβάλλεται επειδή τους κήρυξε το ευαγγέλιο. Το ευαγγέλιο είναι του Κυρίου και μόνον Εκείνος μας εξουσιάζει. Στα θέματα πίστεως, θα παροτρύνει, θα υποδείξει, θα νουθετήσει αλλά δεν θα επιβάλει λες και είναι ο ίδιος αυθεντία. Κάτι που συνέβαινε και συμβαίνει με τους αιρετικούς ψευτοδιδάσκαλους. Αυτοί έχουν εξουσιαστικές τάσεις στους οπαδούς τους, χρησιμοποιώντας το φόβο πάνω τους και εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια τους. Αυτό δεν συμβαίνει στο χριστιανισμό, κι αν καμιά φορά συμβεί, τότε είναι σοβαρή παρέκκλιση από το ελεύθερο πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού. Στόχος του Παύλου αλλά και στόχος όλων των λειτουργών της Εκκλησίας, είναι να γίνονται συνεργοί στη χαρά που φέρνει η βίωση του χριστιανισμού. Γι' αυτό συμβάλουν στο να την αυξήσουν, βοηθώντας στο να γίνεται σταθερή η πίστη. Με γερό θεμέλιο την πίστη, οικοδομείται η χαρά που δίνει η εν Χριστῷ ζωή, που οδηγεί στην ουράνια χαρά της αιώνιας ζωής.
Άλλο σχόλιο στη σημερινή περικοπή, εδώ.
