Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. (Τιτ. 3, 13)
Το Ζηνά το νομικό και τον Απολλώ, να τους κατευοδώσεις και να τους εφοδιάσεις με επιμέλεια ώστε να μην τους λείψει τίποτα.
Ο απ. Παύλος μεταξύ άλλων, ζητά από τον Τίτο να φροντίσει για το ταξίδι των Ζηνά και Απολλώ. Ο Ζηνάς (είναι σύντμηση του Ζηνόδωρου) ήταν κατά μία παράδοση επίσκοπος Διοσπόλεως και μαζί με τον Απολλώ (σύντμηση του Απολλόδωρου) ήταν έμπειροι στο νόμο. Δεν διευκρινίζεται σε ποιό νόμο, τον ιουδαϊκό ή το ρωμαϊκό. Αυτοί λοιπόν θα έφευγαν από την Κρήτη και ο Τίτος θα έπρεπε να επιμεληθεί για τον εφοδιασμό τους. Προφανώς είχε τα μέσα για να το κάνει. Για να ζητάει ο Παύλος αυτήν την φροντίδα, συμπεραίνουμε ότι είτε θα πήγαιναν να κηρύξουν το ευαγγέλιο, είτε για άλλη διακονία της Εκκλησίας. Θα έπρεπε να το ζητήσει όμως; Φοβήθηκε μήπως δεν το σκεφτεί καν ο Τίτος, ή δεν το κάνει για άλλους λόγους; Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Ούτε κακεντρέχειες υπήρξαν από τον Τίτο, ούτε διχόνοιες μεταξύ αυτού και των αναφερόμενων είχαν καταγραφεί. Απλά ο Παύλος δείχνει το ενδιαφέρον του και στους υπόλοιπους, εκτός του Τίτου, γιατί η Εκκλησία διέπεται από μια άρρηκτη ενότητα. Στο νου του έχει συνολικά το έργο της Εκκλησίας και όσα συμβουλεύει τον Τίτο, είναι συμβουλές για όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Τον παροτρύνει λοιπόν να τους προσφέρει όλα τα μέσα για το έργο τους, για να νιώσουν ασφάλεια από τη στήριξη της Εκκλησίας. Για να μπορέσουν να καταφέρουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Όσο μακριά και να ήταν ο απ. Παύλος, δεν έπαυε να σκέφτεται και να νοιάζεται για όλα τα μέλη της Εκκλησίας.
