αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,
εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. (3, 10-11)
«Τον αιρετικό άνθρωπο, μετά από πρώτη και δεύτερη προτροπή, παράτησέ τον. Γνώριζε πως ένας τέτοιος έχει διαστραφεί και αμαρτάνει καταδικάζοντας τον εαυτό του.»
Ο αιρετικός, που έχει νοθεύσει τη διδασκαλία του Χριστού, δείχνει πείσμα και εμμονή. Κυριευμένος από τον εγωισμό του, όχι μόνο δεν δέχεται τη συμβουλή, αλλά ούτε καν συνδιαλέγεται. Είναι τυφλωμένος από την εγωπάθειά του και δεν μπορεί να δει την Αλήθεια. Αυτό τον οδηγεί στην πώρωση της συνείδησής του και γίνεται δέσμιος της αμαρτίας. Γι' αυτό και όσες νουθεσίες και να του γίνουν, αν δεν ανοίξει τα μάτια του, θα παραμένει αρνητικός και θα προσπαθεί να βλάψει πνευματικά όποιον προσπαθήσει να τον συμβουλέψει. Η παραίτηση, δε σημαίνει πως θα πάψουμε να προσευχόμαστε για τη σωτηρία του, αλλά είναι σεβασμός στην ελευθερία που έχει από το Θεό να επιλέξει ποιό δρόμο θα επιλέξει για τη σωτηρία του.
Ο αιρετικός, που έχει νοθεύσει τη διδασκαλία του Χριστού, δείχνει πείσμα και εμμονή. Κυριευμένος από τον εγωισμό του, όχι μόνο δεν δέχεται τη συμβουλή, αλλά ούτε καν συνδιαλέγεται. Είναι τυφλωμένος από την εγωπάθειά του και δεν μπορεί να δει την Αλήθεια. Αυτό τον οδηγεί στην πώρωση της συνείδησής του και γίνεται δέσμιος της αμαρτίας. Γι' αυτό και όσες νουθεσίες και να του γίνουν, αν δεν ανοίξει τα μάτια του, θα παραμένει αρνητικός και θα προσπαθεί να βλάψει πνευματικά όποιον προσπαθήσει να τον συμβουλέψει. Η παραίτηση, δε σημαίνει πως θα πάψουμε να προσευχόμαστε για τη σωτηρία του, αλλά είναι σεβασμός στην ελευθερία που έχει από το Θεό να επιλέξει ποιό δρόμο θα επιλέξει για τη σωτηρία του.
