Πέρασαν κιόλας δύο χρόνια! Πως φεύγει ο καιρός χωρίς να το καταλάβεις...
Αισίως λοιπόν, το δεύτερο ταξίδι της Αποκαλύψεως του 999 έκλεισε το δεύτερο χρόνο του εν πλῷ! Πριν 2 χρόνια ξεκίνησε, το Σάββατο 6/11/10. Μακρύ και κουραστικό ταξίδι από τότε. Με πολύ κύμα, κάμποση άπνοια, αλλά με όρεξη και πολύ διάθεση.
Βασικός μου στόχος, δεν ήταν η επίδειξη ταλέντου αποσπώντας τα καλά λόγια. Ταλέντο υπάρχει πολύ στον ωκεανό της blogόσφαιρας και δεν χρειάζεται τη δική μου συμβολή. Στόχος είναι και παραμένει, η διάδοση ιδεών προς προβληματισμό. Μέσα από τη μορφή διαλόγων και με κάμποση δόση χιούμορ. Για να γίνουν οι ιδέες ελκυστικές σε όποιον βαριέται να διαβάσει ολόκληρα κατεβατά.
Η κούραση άφθονη! Όσοι ασχολούνται ενδελεχώς και σε τακτική βάση με blog καταλαβαίνουν σε τι αναφέρομαι. Ειδικά για όσους φτιάχνουν πρωτότυπες αναρτήσεις, χωρίς αντιγραφή / επικόλληση και δεν αναλώνονται βάζοντας χύμα τις σκόρπιες σκέψεις τους. Αυτό το τελευταίο, δεν το αναφέρω ως κάτι κακό, απλά δεν θα ήθελα η Αποκάλυψη του 999 να είναι ένα τέτοιο blog. Υπάρχουν τόσα πολλά... Άσε που ποτέ δεν με εκφράζουν τα σκόρπια και τα χύμα αφενός, και αφετέρου ούτε ενδιαφέρουν κανέναn οι προσωπικές μου ιστορίες.
Σκεφτόμουν σοβαρά να «ξεμπαρκάρω» από την blogοθάλασσα. Το υπονόησα την περασμένη Δευτέρα (κλικ εδώ). Ήδη έγραψα πολλά πράγματα, σκέφτηκα. Ήταν ορατός στα μάτια μου, ο κίνδυνος να επαναλαμβάνομαι θεματικά. Επιπλέον οι πρωτότυπες ιστορίες έπαψαν να είναι τόσο άφθονες.... Από την άλλη πάλι, υπάρχει η πρόκληση. Τώρα στο ζόρι να τα παρατήσω; Το σκέφτηκα πολύ. Έστω λοιπόν! Την πήρα την απόφαση. Θα συνεχίσω ακόμη έναν χρόνο. Έτσι, για... να τριτώσει το κακό!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ' όσους μέχρι σήμερα επιβιβάστηκαν στις διαδρομές της Αποκαλύψεως του 999, διαβάζοντας τις αναρτήσεις και σχολιάζοντάς τις ή όχι. Ελπίζω η συνέχεια να είναι το ίδιο ενδιαφέρουσα.
* * * * * * * *
Σήμερα, εκτός τα γενέθλια του δευτέρου ταξιδιού της Αποκαλύψεως του 999, είναι και τα δικά μου γενέθλια! Δεν κλείνω βέβαια τα 2 χρόνια, κλείνω πολύ περισσότερα! Αντί φωτογραφίας με τούρτα και... σοκολατάκια, προτιμώ να βάλω δύο άνθη από τον κήπο μου, έτσι για να ανέβει η διάθεση από το χρώμα της φύσης....
Και επειδή είμαι λάτρης (και συλλέκτης) της μουσικής, μόνο για σήμερα, θα παίξει το τραγούδι «Μ' αρέσει να μη λέω πολλά» από τα Υπόγεια Ρεύματα:
