οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. (Γαλ. 3, 28)
Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος
ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό. γιατί όλοι εσείς είστε
ένας στο Χριστό Ιησού. Ο Μωσαϊκός νόμος έκανε διάκριση μεταξύ Ιουδαίου και Έλληνα (με τον όρο Έλληνα εννοεί γενικά τους εθνικούς που «ελλήνιζαν») δίνοντας την υπεροχή στους Ιουδαίους ως περιούσιος λαός. Την ίδια διάκριση την έκανε ανάμεσα σε ελεύθερους και δούλους, αλλά και μεταξύ ανδρών και γυναικών μιας και η περιτομή απευθύνονταν μόνο στους άνδρες. Αυτές οι διακρίσεις και οι διαφορές του γένους, της φυλής και της κοινωνικής κατάστασης, παύουν να ισχύουν στην εν Χριστῷ κοινωνία. Ο Χριστός εδραίωσε την ισότητα στους ανθρώπους, ενώνοντας τους, διά του βαπτίσματος, στο σώμα της Εκκλησίας. Όλοι είναι ισότιμοι στην κατά Χριστόν μόρφωση και ομοίωση.
