- Καλημέρα στην παρέα. Τι κάνεις κυρ γάιδαρε; Πως τα πας κυρ λαγέ;
- Μια χαρά κυρ αλεπού! Τι χαμπάρια; Καιρό είχες να περάσεις από το σπίτι μου.
- Εσένα ήθελα κυρ λαγέ. Έχω να σω πω!
- Τι τρέχει;
- Κυρ γάιδαρε θα μας αφήσεις μόνους; Έχουμε να πούμε κάτι... προσωπικό!
- Καλά κυρ αλεπού. Να μη σας γίνομαι φόρτωμα! Την κάνω και τα λέμε!
- Έλα, τι συμβαίνει κυρ αλεπού και θες να τα πούμε ιδιαιτέρως;
- Είναι για δουλειά!
- Ε, και έπρεπε να διώξεις το γάιδαρο;
- Δεν φτάνει που γίναμε ρεζίλι με τις φάρσες του (δες εδώ) θα τον κάνουμε συνέταιρο;
- Τι εννοείς κυρ αλεπού; Για τι δουλειά με θες; Θα 'κονομήσουμε φράγκα;
- Φράγκα, με το τσουβάλι!
- Για πες! Με τι θ' ασχοληθούμε; Θα κάνουμε εμπόριο;
- Μία λέξη θα σου πω. Φαντάσματα!
- Τι, είδες στο σπίτι σου φαντάσματα;
- Όχι ρε βλάκα! Εμείς θα κάνουμε εμπόριο με φαντάσματα!
- Μάλλον σε πείραξαν τα νέα μέτρα και σαλτάρησες για τα καλά!
- Βρε λαγέ, σώπα και άκουσέ με λίγο!
- Ακούω.
- Διάβασα στο ίντερνετ, ότι μεγάλη πέραση έχουν τα σπίτια στα οποία έχουν εμφανιστεί φαντάσματα! Πολύς κόσμος πληρώνει κιόλας για να τα δει!
- Παλάβωσες κυρ αλεπού! Εγώ μόνο που βραδιάζει με πιάνει φόβος. Που να δω και φάντασμα από πάνω! Και θα μπλέξουμε με φαντάσματα και βρυκολάκους; Δεν πας να σε διαβάσει κανένας παπάς λέω εγώ!
- Μην είσαι κουτός! Σιγά που θα μπλέξουμε με κανονικά φαντάσματα!
- Ε, τότε;
- Εσύ δεν κληρονόμησες εκείνο το μοναχικό παλιόσπιτο στο ξέφωτο πάνω στο λόφο;
- Το ακατοίκητο της μακαρίτσσας της θειάς μου λες;
- Ναι!
- Ε, τι σχέση έχει; Ακατοίκητο είναι, μισοερείπιο, θέλει ένα σκασμό λεφτά για να το επισκευάσω και μου κοστίζει κι από πάνω στην εφορία!
- Θα διαδώσουμε ότι εκεί εμφανίστηκε το φάντασμα της συχωρεμένης της θείας σου!
- Πως; Εμφανίστηκε το φάντασμα της θείας μου;;;
- Όχι βρε λαγέ! Στα ψέματα θα το πούμε. Μετά θα τρέξουν τα ζώα για να δουν το φάντασμα, εμείς θα βάλουμε εισητήριο για την είσοδο, και θα κάνουμε καλή μπάζα!!! Άσε που θα ανοίξουμε σελίδα στο ίντερνετ και θα πλακώσουν και από το εξωτερικό τουρίστες! Μιλάμε για τρελά λεφτά!
- Ναι, αλλά φάντασμα δεν υπάρχει! Τι θα τους δείχνουμε;
- Βρε βλακέντιε, το φάντασμα θα το κάνω εγώ! Θα βάλουμε μικρόφωνα και λαμπάκια με σχετικό φωτισμό, τίποτα συσκευές καπνού, και θα εμφανίζομαι φορώντας ένα λευκό σεντόνι μέσα από αναθυμιάσεις και σκιές! Στο μεταξύ, εσύ θα κόβεις τα εισητήρια, και θα ξεναγείς τους επισκέπτες λέγοντάς τους τάχα ότι εδώ η θεία σου δολοφονήθηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες!
- Μα η θεία μου πέθανε από καρδιά.
- Άντε πάλι! Θα τους λες το παραμύθι για μυστηριώδεις συνθήκες γιατί φτιάχνει κλίμα και πουλάει! Κατάλαβες;
- Κατάλαβα!
- Λοιπόν. Αγοράζεις τον εξοπλισμό, και εγώ θα το διαδώσω ώστε από την άλλη εβδομάδα να ξεκινήσουμε!
- Πάλι εγώ θα βάλω λεφτά;
- Έλα, κυρ λαγέ! Σκέψου τα κέρδη που θα 'κονομήσουμε!
Μετά από μία εβδομάδα προετοιμασίας, ο λαγός δέχεται τους πρώτους επισκέπτες, και η αλεπού είναι έτοιμη να εμφανιστεί ντυμένη... αναλόγως, βάσει του σχεδίου!
- Και ακριβώς εδώ η θεία μου δολοφονήθηκε από ένα μυστηριώδη δολοφόνο... και το φάντασμά της έκανε την εμφάνισή του...
Τα φώτα τρεμοπαίζουν, παράθυρα ανοιγοκλείνουν... ακούγονται κρότοι...
- Κυρ λαγέ, θα εμφανιστεί το φάντασμα;
- Μάλιστα μαντάμ!
- Δαγκώνει σαν το δράκουλα;
- Όχι μαντάμ! Είναι χορτοφάγο!
Ακούγεται η φωνή της αλεπούς παραποιημένη από τα κρυμμένα ηχεία και με μπόλικο έκο:
- Ουυυυ, ουυυυυ, εί-μαι, η θεί-αααα τουυυ λαγουυυύ!!!
- Να το φάντασμα! Το είδα και 'γω! Περπατάει!!! Όχι καλέ αιωρείται στον αέρα!!! Πάει πέρα δώθε!!!
Αφού τελειώνει το... σόου και τα ζώα φεύγουν ικανοποιημένα από αυτήν την... μεταφυσική εμπειρία, ο λαγος μετράει τα πρώτα κέρδη!
- Πως τα πήγαμε κυρ λαγέ;
- Για πρώτη μέρα πολύ καλά κυρ αλεπού!
- Είδες που στα 'λεγα; Εδώ χτυπήσαμε φλέβα χρυσού!
- Να 'βλεπες τον τρόμο στα ζώα κυρ αλεπού! Έπαιξες πολύ πειστικά το ρόλο σου!
- Ε, δεν θέλω να το παινευτώ...αλλά από υποκριτική τύφλα να 'χει ο Αλ Πατσίνο!
Ξαφνικά:
- Ουυυυ, ουυυυυ, εί-μαι, η θεί-αααα τουυυ λαγουυυύ!!!
- Έλα αλεπού, κόφτο! Μόνοι μας είμαστε!
- Ουυυυ, ουυυυυ, εί-μαι το φάντασμα της θείας σουυυυυ λαγεεεεέ!!!
- Τι κόφτο κυρ λαγέ; Εγώ δίπλα σου είμαι!
- Αμάν!
- Βρε, το σπίτι είχε κανονικά φαντάσματα;;;
- Που να ξέρω κυρ αλεπού; Μια φορά είχα έρθει από τότε που το κληρονόμησα και όσο στήναμε τον εξοπλισμό δεν είδαμε κανένα φάντασμα!
- Ναι αλλά τότε ήταν πρωί!
- Ουυυυ, ουυυυυ, εί-μαι το φάντασμα της θείας σουυυυυ λαγεεεεέ!!!
- Φοβάμαι κυρ αλεπού!
- Εγώ να δεις!!! Ακούς και συ τους θορύβους;
- Ναι!!! Αμάν! Να το κυρ αλεπού!!!
- Παναγία μου!!! Στα πόδια και γρήγορα κυρ λαγέ!!!
- Μη μ' αφήνεις μόνο μου κυρ αλεπού!!! Δρόμοοοο!!!
Τέλος Α' μέρους. Τη επόμενη Δευτέρα η συνέχεια και το τέλος της... συναρπαστικής ιστορίας!
