μὴ συσχηματίζεσθαι τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθαι τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοὸς ὑμῶν, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον. (Ρωμ. 12, 2)
(Να μη συμμορφώνεστε με το πνεύμα του κόσμου τούτου, αλλά να μεταμορφώνεστε διά της ανακαίνισης του πνεύματός σας, για να διακρίνεται ποιό είναι το θέλημα του Θεού και τι είναι καλό, ευάρεστο και τέλειο.)
(Να μη συμμορφώνεστε με το πνεύμα του κόσμου τούτου, αλλά να μεταμορφώνεστε διά της ανακαίνισης του πνεύματός σας, για να διακρίνεται ποιό είναι το θέλημα του Θεού και τι είναι καλό, ευάρεστο και τέλειο.)
Μην παρασύρεστε, μας λέει ο απ. Παύλος, από το πνεύμα του κόσμου. Από τη «μόδα» που κάθε φορά προβάλλει έναν εφήμερο προοδευτισμό άνευ ηθικής. Που υποστηρίζει «αξίες» που πηγάζουν από τον υλισμό, όπως η αθεΐα, η ειδωλολατρεία κ.α., παρασέρνει τον άνθρωπο κόντρα στη φύση του, τον σπρώχνει στην περιφρόνηση και τον ευτελισμό της ίδιας της ζωής. Να μην φοβόμαστε τον κόσμο και να συμπλέουμε με ότι αυτός επιτάσσει.
Αντιθέτως, να μεταμορφώνουμε τον εαυτό μας, ανακαινίζοντας το πνεύμα μας. Να αλλάζουμε προς το καλύτερο το χαρακτήρα μας, αλλάζοντας τη νοοτροπία μας. «Μπολιάζοντας» την, από τη διδασκαλία και το παράδειγμα του Χριστού. Η ανακαίνιση του πνεύματος σημαίνει να βγάλουμε τον υλισμό από την επιθυμία μας και να βάλουμε τον Χριστό. Να μετέχουμε στη θεία χάρη του. Μόνο έτσι θα πορευτούμε στην οδό της σωτηρίας.
Αντιθέτως, να μεταμορφώνουμε τον εαυτό μας, ανακαινίζοντας το πνεύμα μας. Να αλλάζουμε προς το καλύτερο το χαρακτήρα μας, αλλάζοντας τη νοοτροπία μας. «Μπολιάζοντας» την, από τη διδασκαλία και το παράδειγμα του Χριστού. Η ανακαίνιση του πνεύματος σημαίνει να βγάλουμε τον υλισμό από την επιθυμία μας και να βάλουμε τον Χριστό. Να μετέχουμε στη θεία χάρη του. Μόνο έτσι θα πορευτούμε στην οδό της σωτηρίας.
