Αν κάποιος κλείσει το διακόπτη του ρεύματος, όχι για μία ή δύο ή τρεις ώρες, αλλά διά παντός, τότε σίγουρα θα βιώσουμε έναν εφιάλτη. Η εξάρτηση από τον ηλεκτρισμό είναι μεγάλη. Το να γυρίσουμε 150 χρόνια πίσω σίγουρα δεν είναι ούτε κάτι εύκολο ούτε γίνεται χωρίς απώλειες. Δομίσαμε την επιβίωσή μας στον ηλεκτρισμό. Επόμενο θα μου πεις. Είναι, θεωρητικά έστω για πολλούς, εφικτή η επιστροφή μας σε παλιότερους και ξεχασμένους τρόπους ζωής. Όμως τι θα γινόταν αν κάποιος έκλεινε το διακόπτη της ελπίδας διά παντός; Αν κάποιος περιόριζε το όνειρο μόνο στην φαντασία;Ο διακόπτης της ελπίδας είναι πιο σημαντικός από αυτόν του ρεύματος. Κι όμως, κάποιοι με ιδιαίτερη ευκολία, δεν διστάζουν να τον πατήσουν. Εννοείται, για το καλό μας! Σαν να κλείνουν το μηχάνημα υποστήριξης στο νοσοκομείο για να πεθάνει ο ασθενής... Μη βασανίζεται αυτός και μαζί οι συγγενείς του... Έτσι και με την ελπίδα. Κοστίζει επί ματαίῳ! Οπότε δεν χρειάζεται πλέον. Ένα τσακ αρκεί! Και σε απαλλάσσουν από μια επικίνδυνη για τη σωτηρία σου πολυτέλεια!
Μου κόβεις το ρεύμα, με καταστρέφεις οικονομικά λέει ο επαγγελματίας στον χαραμοφάη κοπροσυνδικαλιστή της ΔΕΗ. Ναι, αλλά το κάνω υπέρ σου, του απαντά αυτός. Για να σώσω τη... ΔΕΗ που δεν πρέπει να ξεπουληθεί. Μια φτηνή δικαιολογία γιατί αυτό που τον ενδιαφέρει είναι το πως θα 'κονομάει το συνδικαλοσυνάφι του πολλά λεφτά και υπερπρονόμια. Λες και έτσι η ΔΕΗ δεν ξεπουλιέται στα κομματοκρατούμενα συνδικάτα... Έτσι και με την ελπίδα. Μου στερείς το μέλλον λέει ο νέος, με τα μέτρα που παίρνεις για τα δικά σου χρέη κύριε πολιτικάντη! Ναι, αλλά το κάνω υπέρ σου, του απαντά αυτός. Για να σε... σώσω! Δεν λέει βέβαια πως θέλει να κλέβει ανενόχλητος...
Το κακό είναι πως αφήνουμε πάντα τους διακόπτες να τους χειρίζονται οι ανεύθυνοι και οι πονηροί. Ίσως γιατί ξέρουν και κοροϊδεύουν. Μα αν τους κλείσουν, στην ουσία σκοτώνουν. Γιατί χωρίς ελπίδα ο άνθρωπος, χάνει τις αξίες του και γίνεται ζώο με ένστικτα. Πέφτοντας σε ύπνο διαρκείας. Και είναι τόσο εύκολο... Και αν η απεργία φέρνει διακοπή στο ρεύμα, στην ελπίδα δεν χρειάζεται καν απεργία! Μόλις ένα τσακ του πολιτικάντη αρκεί. Και το φως της αισιοδοξίας να σβήσει. Και το όνειρο άνευ ελπίδος δεν θα είναι παρά εφιάλτης. Διαρκείας!
