ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (28/12/2025) ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Φωνὴ ἐν Ῥαμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. (Ματθ. 2, 18)

Ακούστηκε φωνή στη Ραμά: θρήνος, κλάμα και μεγάλος οδυρμός· η Ραχήλ κλαίει τα παιδιά της και δεν θέλει να παρηγορηθεί, γιατί δεν υπάρχουν πια.

Ο Ματθαίος αναφέρεται στον Ιερεμία (31, 15), όπου έγραψε για την αιχμαλωσία από τους ασσύριους γύρω στο 722 π.Χ. Βλέπει ο ευαγγελιστής στα γεγονότα της Βηθλεέμ, μια επανάληψη μίας ιστορικής τραγωδίας του Ισραήλ. Ο προφήτης βάζει τη Ραχήλ, η οποία ήταν θαμμένη κοντά στη Βηθλεέμ (35, 19), να θρηνεί για την κατάλυση του βόρειου βασιλείου, επειδή ήταν μητέρα του Ιωσήφ και του Βενιαμίν των οποίων οι φυλές κυριαρχούσαν στο βόρειο τμήμα. Ο Ματθαίος τη βάζει να θρηνεί για τα νήπια που έσφαξε ο Ηρώδης στη Βηθλεέμ. Η άρνηση παρηγοριάς, μαρτυρά ότι βίωσε τον ακραίο ανθρώπινο πόνο και την εμπειρία της απόλυτης απώλειας. Η πόλη Ραμά (στην περιοχή Βενιαμίν) ήταν το σημείο συγκέντρωσης των αιχμαλώτων πριν οδηγηθούν αλλού. Εδώ δεν έχουμε απλά μια προφητεία που εκπληρώνεται: έχουμε μία τυπολογική εκπλήρωση. Η σωτηρία ξεκίνησε μέσα από αίμα και δάκρυα και ο Μεσσίας εισήλθε στην ανθρώπινη ιστορία εν μέσῳ πόνου. Δημιουργείται ωστόσο η εντύπωση ότι ο μεν Σωτήρας σώζεται ενώ παθαίνουν τα βρέφη αντ' αυτού. Ο μικρός Ιησούς, ήδη άρχισε να καταδιώκεται και προστατεύεται. Δεν κατάργησε το κακό, αλλά  το νικά μέσα από αυτό. Ο πόνος δεν εξωραΐζεται στην Αγία Γραφή αλλά παρουσιάζεται ωμά ενώ η ελπίδα βρίσκεται στο παιδί που σώθηκε. Τα βρέφη είναι οι σιωπηροί μάρτυρες της ουράνιας βασιλείας. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ακούμε στον όρθρο των Χριστουγέννων το παρακάτω τροπάριο της Ωδής α' σε ήχο α'

Ἰδὼν ὁ Κτίστης ὀλλύμενον, τὸν ἄνθρωπον χερσίν, ὃν ἐποίησε, κλίνας οὐρανοὺς κατέρχεται, τοῦτον δὲ ἐκ Παρθένου θείας Ἁγνῆς, ὅλον οὐσιοῦται, ἀληθείᾳ σαρκωθείς, ὅτι δεδόξασται.

Όταν ο Κτίστης είδε τον άνθρωπο τον οποίο έπλασε με τα χέρια του να χάνεται, αφού χαμήλωσε τους ουρανούς έρχεται κάτω εδώ, αυτόν προσλαμβάνει (τον άνθρωπο) ολόκληρο από την Αγία αγνή Παρθένο, αληθώς σαρκώνεται διότι είναι δοξασμένος.

Ποιος δημιουργός αφήνει να καταστραφεί το δημιούργημά του; Ποιος δεν το αγαπάει; Έτσι και ο Θεός βλέποντας τον άνθρωπο να χάνεται από την αμαρτία, δεν τον άφησε στην τύχη του. Μείωσε την απόσταση που τον χωρίζει από εμάς, και έκανε μία ασύλληπτη ενέργεια για να μας δώσει τη δυνατότητα σωτηρίας. Προσέλαβε από την Αγία Παρθένο την ανθρώπινη φύση, ταπεινώνοντας τον εαυτό Του αφήνοντας τη δόξα και τον ουράνιο θρόνο του. «Εκένωσε εαυτόν» από το ύψος της θεότητας. Έγινε και τέλειος άνθρωπος εκτός από τέλειος Θεός που είναι. Όμως παράλληλα άφησε την αθανασία και έγινε θνητός, για να νικήσει το θάνατο για εμάς.    

Άλλα τροπάρια από τον όρθρο των Χριστουγέννων, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

* * * * * * * 

  Το blog της Αποκαλύψεως του 999 εύχεται σε όλους τους αναγνώστες, επισκέπτες του, υγεία ευτυχία και κυρίως πνευματική προκοπή για τα φετινά Χριστούγεννα. Μακριά από τα λαμπάκια και τα στολίδια του κόσμου, αλλά με το Φως του Κυρίου, που κοσμεί τις καθαρές ψυχές.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (21/12/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. (Ματθ. 1, 1)

Αυτή είναι η γενεαλογία του Ιησού Χριστού, απογόνου του Δαβίδ και απογόνου του Αβραάμ.

Γράφοντας ο Ματθαίος κυρίως για το Ιουδαϊκό ακροατήριο, ξεκινά το με τη γενεαλογία του Χριστού από την πλευρά του Ιωσήφ, παρότι δεν ήταν κατά σάρκα πατέρας του αλλά από υιοθεσία. Ξεκινά με μια φράση (Βίβλος γενέσεως) που μας θυμίζει τη Γένεση της Παλ. Διαθήκης (βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς, Γεν. 2,4) υπαινίσσοντας ότι με τον Χριστό αρχίζει μια νέα δημιουργία και ότι δεν πρόκειται απλώς για βιολογική καταγωγή, αλλά για σωτηριολογική αρχή. Αναφέρεται στον Ιησού με την ιδιότητά του «Χριστός» για να μας δείξει εξ αρχής ότι ο Ιησούς είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας και όχι δάσκαλος ή προφήτης. Γιατί αναφέρει πρώτα ότι είναι απόγονος του Δαβίδ και όχι του Αβραάμ που προηγείται χρονικά; Κατ' αρχάς ως απόγονος του Δαβίδ, ο Ιησούς είναι νόμιμος βασιλιάς του Ισραήλ αφενός και αφετέρου εκπληρώνει την υπόσχεση του Θεού στον Δαβίδ (Β' Βασ. 7, 16). Ως απόγονος του Αβραάμ εκπληρώνει την υπόσχεση ότι «ἐν σοὶ εὐλογηθήσονται πάντα τὰ ἔθνη» (Γεν. 18, 18) εντασσόμενος πλήρως στην ιστορία του Ισραήλ φέρνοντας ταυτόχρονα παγκόσμια ευλογία, όχι μόνο εθνική. Ο Ματθαίος θέλει να τονίσει πρώτα τη βασιλική-μεσσιανική ιδιότητα και έπειτα τη διαθηκική-πατριαρχική καταγωγή.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΔΙΠΛΕΣ

Πως περνάει ο καιρός, ε; Σε μια εβδομάδα έχουμε Χριστούγεννα (όχι XMAS που προσπαθούν να μας επιβάλλουν βγάζοντας το Χριστό...)! Όσες επιδίδονται στη μαγειρική, μην αγχώνεστε. Υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε τα γνωστά πατροπαράδοτα γλυκά. Ειδικώς φέτος που τα ετοιματζίδικα έχουν τσιμπιμένες τις τιμές. Και ποια είναι αυτά; Όποιος απαντήσει μελομακάρονα και κουραμπιέδες, έκανε λάθος! Είναι και οι δίπλες. Και οποιανού δεν του αρέσουν οι δίπλες, όχι απλώς χάνει, αλλά... διπλοχάνει! Από τη Βεντέτα Νο 189 (19/12/1968) η παρακάτω συνταγή, και καλή γαστρονομική απόλαυση! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (14/12/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. (Λουκ. 14, 19)

Αγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο.

Ενδιαφέρουσα η πρόφαση του δεύτερου προσκεκλημένου για να μην πάει στο δείπνο. Αγόρασε 5 ζευγάρια βόδια και εκείνη την ώρα πήγαινε να τα δοκιμάσει. Δεν παζάρευε εκείνη τη στιγμή  την τιμή για να χρειαστεί να τα δει, αλλά τα είχε ήδη αγορασμένα, οπότε θα τα είχε ήδη δοκιμάσει! Πέταξε μια ανοησία δίχως να σκεφτεί αν στέκει ή όχι! Με μια πρώτη ματιά, θα πούμε ότι συμβολίζει τον άνθρωπο που είναι προσκολλημένος στην εργασία και στα υλικά πράγματα. Και εδώ η εργασιομανία γίνεται εμπόδιο για να μη στραφεί κανείς στην ουράνια βασιλεία που προσφέρει ο Θεός. Δεν δοκίμαζε τα βόδια, αλλά πήγαινε για να τα δοκιμάσει. Κάτι που προφανώς δεν σήκωνε καμία αναβολή. Η πρόθεσή του είναι έκδηλη, δείχνοντας ότι η βιοτική μέριμνα και η ενασχόληση του με τα επίγεια είναι πρώτη και μοναδική του προτεραιότητα. Βλέποντας τον αριθμό των ζευγών (πέντε), αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για πλούσιο, κάτι που τον κάνει ακόμα πιο εγκλωβισμένο στην ύλη. Τα 5 ζεύγη, θα μπορούσαν να συμβολίζουν την πεντάτευχο και κατ' επέκτασιν το Νόμο της Π.Δ. που κρατούν μακριά τον προσκολλημένο σε αυτά από τον Χριστό και τη σωτηρία που προσφέρει. 

Βλέποντας περισσότερο, βλέπουμε κάποιον που δεν θέλει να γευτεί κάτι πολύ ανώτερο από αυτό που βρίσκεται. Είναι βολεμένος σε μια κατάσταση που δυστυχώς του σκοτεινιάζει το νου τυφλώνοντάς τον. Γιατί να φύγει από τα πλούτη του και τα χωράφια του; (Μια και αγόρασε πολλά ζεύγη βοδιών, προφανώς είχε μεγάλη έκταση γης). Μας θυμίζει λίγο τον άφρονα πλούσιο, και λογικό είναι να αρνείται την προσπάθεια για πνευματική προκοπή, να αρνείται το Θεό που προσφέρει πνευματικά αγαθά και να αδιαφορεί για την ψυχή του μετά το θάνατο. Έτσι λίγο, πολύ σκέφτονται οι περισσότεροι άνθρωποι διαχρονικά. Καλά είναι τα 5  ζεύγη βοδιών, αλλά πρόσκαιρα. Το ξέρουμε αλλά κάνουμε πως το ξεχνάμε. Ο Χριστός δεν είπε να μην δουλεύουμε, αλλά εδώ μας λέει να μην το παρακάνουμε. Το ιδιαίτερο κάλεσμα κάποια στιγμή θα πάψει, το ίδιο και ο υλικός πλούτος. Θα μείνουν μόνο οι φτηνές δικαιολογίες που θα μας χαρακτηρίσουν στην ώρα της κρίσεως...       

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΕΙΣΘΕ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ;»

Οι γιορτές πλησιάζουν και εκτός από δώρα και βόλτες το ισχυρόν φύλο οφείλει να ακολουθεί το σαβουάρ βιβρ όταν συνοδεύει μία κυρία. Α, για να λέγεσαι κύριος, πρέπει πρώτα να το δείχνεις με τη σωστή συμπεριφορά σου. Ειδάλλως θα παραμένεις κύριος... γιαλαντζί! Από το Ρομάντσο Νο 1268 (20/6/1967) οι κανόνες καλής συμπεριφοράς του άνδρα προς τη γυναίκα, οι οποίοι τώρα τις γιορτές είναι ευκαιρία να εφαρμοστούν. Για μετά... βλέπουμε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (7/12/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; (Λουκ. 13, 16)

Κι αυτή, που είναι θυγατέρα του Αβραάμ, την οποία ο σατανάς είχε δέσει εδώ και δεκαοκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί από αυτό το δεσμό, έστω και την ημέρα του Σαββάτου;

Ρωτάει ο Ιησούς τον αρχισυνάγωγο,δείχνοντας τη γυναίκα που μόλις είχε θεραπευτεί, αν αυτή η γυναίκα δεν θα έπρεπε να θεραπευτεί την ημέρα του Σαββάτου. Την προσφωνεί θυγατέρα του Αβραάμ γιατί αφενός είναι Ισραηλίτισσα και αφετέρου για να τονίζει την αξία της, ντροπιάζοντας τον αρχισυνάγωγο. Είναι και αυτή κληρονόμος της ουράνιας βασιλείας, οπότε η θεραπεία της δεν είναι προαιρετική αλλά υποχρεωτική. Μας λέει ο Κύριος, ότι ο σατανάς την είχε επί 18 έτη δεμένη και ήταν σκυμμένη. Την φθορά του μεταπτωτικού ανθρώπου την εκμεταλλεύεται ο διάβολος για να προκαλέσει όσο πιο πολύ κακό μπορεί, συνεπώς ο Κύριος όχι απλώς θεραπεύει μια βιολογική ασθένεια αλλά πολεμά την διαβολική κακία. Στο πρόσωπο της συγκύπτουσας γυναίκας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι προτυπώνεται η ανθρωπότητα που δέθηκε από την αμαρτία και ανίκανη να κοιτάξει ψηλά, περίμενε τον Κύριο να την ανορθώσει και να την αποκαταστήσει και πάλι. Η θεραπεία την ημέρα του Σαββάτου λοιπόν δεν είναι παράβαση του νόμου, αλλά η εκπλήρωση του μιας και ο νόμος δόθηκε για τον άνθρωπο. Ακόμη περισσότερο, εφόσον το Σάββατο δόθηκε για την ανθρώπινη ανάπαυση, εδώ ο νόμος βρήκε την πλήρη εφαρμογή του επειδή η γυναίκα αναπαύτηκε από την ασθένεια. Μπροστά στη σκληρότητα του αρχισυνάγωγου, ο Ιησούς αντιπαραβάλλει την ελεημοσύνη του Θεού, δείχνοντάς μας πως η θεραπεία, η βοήθεια και η συμπόνια προς τον πάσχοντα, προηγούνται των τυπικών νόμων και κανονισμών.        

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ»

Όταν μπαίνει βροχερός ο Δεκέμβρης, φέρνει μαζί του μια μελαγχολική διάθεση που σου χαλάει την επίπλαστη «χριστουγεννιάτικη» ατμόσφαιρα που βλέπεις λόγῳ των στολισμών δεξιά και αριστερά. Ο νους, εκτός εμού και άλλων, ψάχνει στα πνευματικά μονοπάτια κάποια διέξοδο, για να ξεφύγει λίγο από τη ρουτίνα. Άμα το καταφέρει βέβαια... Το παρακάτω ποίημα της  Κωνσταντίνας Γεωργαντοπούλου, από τη συλλογή «Απροσποίητα» (εκδ. Βακχικόν, 2017), λιγάκι με τράβηξε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αφήνοντας τη διάθεσή μου να αιωρείται ανάμεσα στο εδώ και το «ταξίδι» που ίσως ξεκινήσω κάποια στιγμή εάν και εφόσον...!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...