ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (30/03/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς. (9, 22)

Πολλές φορές μάλιστα και στη φωτιά τον έριξε και στα νερά για να τον εξολοθρέψει. Αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας και βοήθησέ μας».

Πολλές ήταν οι προσπάθειες του δαίμονα να σκοτώσει το σεληνιαζόμενο νέο, λέει ο πατέρας του στον Ιησού. Δεν μας εκπλήσσει βέβαια αυτό, διότι ο διάβολος το μόνο που θέλει για τον άνθρωπο είναι η εξόντωσή του, και πνευματική και σωματική. Γιατί όμως δεν τα κατάφερε; Τι στην φωτιά τον έριξε να καεί, τι σε νερά (πιθανότατα στη λίμνη Γεννησαρέτ) τον έριξε να πνιγεί, ο νέος παρέμενε ζωντανός. Προφανώς ο Θεός δεν άφηνε το διάβολο να ολοκληρώσει το έργο του, γιατί θα έρχονταν η ώρα της ίασης του νέου διά του Ιησού. Παρά την απιστία του πατέρα του, ο Θεός άφηνε ένα μικρό παραθυράκι της παρουσίας του περιμένοντας να μεταστραφεί ο πατέρας προς τον Κύριο. Ο πατέρας λοιπόν μεταστράφηκε και ζήτησε βοήθεια από τον Ιησού. Όμως με τα λόγια του δεν δείχνει να είναι πολύ βέβαιος το αποτέλεσμα. Η πίστη του δείχνει εξασθενημένη. «Αν μπορείς να βοηθήσεις...» Όποιος πιστεύει, είναι βέβαιος ότι μπορεί ο Ιησούς. Πτοήθηκε που προηγουμένως οι μαθητές δεν κατάφεραν να διώξουν το δαιμόνιο και άρχισε να αμφιβάλει. Άρχισε να φοβάται μήπως ούτε ο Ιησούς τα καταφέρει. Ο φόβος βρίσκει πρόσφορο έδαφος όταν η πίστη υποχωρεί. Ήταν ο Ιησούς ο κατάλληλος άνθρωπος για να βοηθήσει το παιδί του; Μήπως το παιδί του δεν έβρισκε ποτέ την ελευθερία του από τα δαιμόνια; Μήπως ο Κύριος τον επιτιμούσε δημοσίως για την μέχρι τώρα άπιστη ζωή του; Τέτοια ερωτήματα θα πέρασαν από το νου εκείνη τη στιγμή. Και εμείς να ήμαστε στη θέση του, αυτά δεν θα σκεφτόμαστε πριν δούμε το θαύμα; Η στερεή πίστη όμως δεν χρειάζεται το θαύμα για εκδηλωθεί. Φανερώνεται χωρίς αυτό. Παράδειγμα η πίστη του εκατόνταρχου (που δεν ήταν καν Ισραηλίτης) στο Ματθ. 8, 8,  που είπε «πες μόνο ένα λόγο και θα θεραπευτεί ο δούλος μου». Που θα ήταν δικαιολογημένος αν έλεγε του Ιησού, «αν μπορέσεις βοήθησε». Την αδύναμη πίστη βλέπουμε εδώ του πατέρα του δαιμονισμένου. Καλοπροαίρετη μεν, αλλά φθίνουσα. Τουλάχιστον το παραδέχτηκε και ζήτησε τη στερέωσή της (στχ. 24). Εμείς είμαστε σε θέση να παραδεχτούμε ότι η πίστη μας ακροβατεί και δεν πατάει γερά; Είμαστε σε θέση να κάνουμε λίγο στην άκρια τον εγωισμό μας, ώστε να ζητήσουμε βοήθεια για την πίστη μας; Κάνουμε κάποια προσπάθεια τώρα την περίοδο της νηστείας να βελτιώσουμε εαυτόν για τον Κύριο; Ή κρυβόμαστε πίσω από το εγωιστικό «να δω το θαύμα πρώτα και μετά θα πιστέψω»; Μη λησμονούμε ότι χωρίς πίστη, και το θαύμα να γίνει, εμείς δεν θα το δούμε...       

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' τον ειρμό της η' ωδής:

Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ, ὁ τόκος τῆς Θεοτόκου διεσώσατο, τότε μὲν τυπούμενος, νῦν δὲ ἐνεργούμενος, τὴν οἰκουμένην ἅπασαν, ἀγείρει ψάλλουσαν. Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Τους ευσεβείς παίδες στο καμίνι διέσωσε ο τόκος της Θεοτόκου (ο Χριστός), τότε μεν ως προτύπωση, τώρα δε ενεργώντας σώζει την οικουμένη, την οποία και συναθροίζει να ψάλλει: Τον Κύριο υμνείτε όλα τα δημιουργήματά του και υπερυψώνετε Τον σε όλους τους αιώνας.

Στη Βαβυλώνα μας πάει πάλι ο ι. υμνογράφος, όπου οι τρεις παίδες αρνήθηκαν να προσκυνήσουν την χρυσή εικόνα του Ναβουχοδονόσορα και αυτός διέταξε να τους θανατώσουν στο πυρακτωμένο καμίνι. Εκεί, οι φλόγες αντί να τους κάψουν τους δρόσιζαν. Αυτός ο θαυματουργικός τρόπος με τον οποίο διασώθηκαν προτυπώνει αφενός το μυστήριο της ενανθρώπησης του Κυρίου στη Θεοτόκο, όπου η θεία ενέργεια δεν έφερε καμία αλλοίωση στην Παναγία. Αφετέρου, προτυπώνει τη λυτρωτική ενέργεια του Λόγου, που εκπληρώθηκε όταν ενσαρκωμένος ων, ενέργησε για τη σωτηρία του κόσμου. Η δροσιά από τις φλόγες στο καμίνι, είναι η δροσιά του Αγ. Πνεύματος που κατέκλυσε τη μήτρα της Παρθένου και διά του Κυρίου, (που έγινε εκτός από Θεός και τέλειος άνθρωπος ταυτόχρονα) έσβησε το πυρακτωμένο καμίνι της φθοράς και του θανάτου. Η οικουμένη, λυτρωμένη από τη δροσιστική φλόγα του Θεού, απευθύνει ως ένα σώμα ψαλμούς κι ύμνους για τον Ευεργέτη της, σ' όλη την αιωνιότητα.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΠΑΖΟΚΕΦΑΛΙΕΣ & ΓΡΙΦΟΙ

Πότε προκαλείται βραχυκύκλωμα στο μυαλό; Όταν έχεις να βρεις την απάντηση σε μια σπαζοκεφαλιά που είναι έτσι διατυπωμένη ώστε να έχει κάποιο οξύμωρο σχήμα, είτε κάποια λεκτική αντίθεση. Αν δεν είχαν ιδιαίτερη διατύπωση οι σπαζοκεφαλιές, δεν θα ήταν σπαζοκεφαλιές! Σωστά; Οι παρακάτω προέρχονται από τον Καζαμία 2023 (εκδόσεις Ρουμελιώτη) και οι λύσεις τους είναι γραμμένες ανάποδα. Ένα αναποδογυρισματάκι στο κινητό ή το τάμπλετ (αν διαβάζεις από κινητό ή τάμπλετ) είναι εύκολο. Σε PC και το laptop καλύτερα να στρίψεις το κεφάλι! Εκτός κι μπορείς να διαβάζεις ανάποδα...! Πάντως άμα δεις τίποτα σπαζοκεφαλιές, μπαίνεις στον πειρασμό να τους ρίξεις μια ματιά, έτσι για να τσεκάρεις ότι παραμένεις σαΐνι. Μέχρι να κολλήσεις σε κάποια... Προσωπικά με δυσκόλεψε το Νο 6, αλλά το βρήκα, αφού κρυφοκοίταξα την απάντηση!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

1822 (Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ)

Η καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια, δεν ήταν απλά μια νίκη των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων. Το μέγεθος του τουρκικού στρατού έναντι των ελληνικών δυνάμεων ήταν πολύ μεγάλο (γύρω στις 30.000 έναντι 2.500) και είχε μεγάλο αντίκτυπο στο εξωτερικό. Επόμενο ήταν, όπως σε οτιδήποτε συνταρακτικό συνέβαινε, να φτιαχτούν δημοτικά τραγούδια με βάση αυτή τη μεγάλη νίκη. Το παρακάτω, το αλίευσα από το Ρομάντσο Νο 1203 (22/3/1966), και μιλά για τη θλίψη στην τούρκικη πλευρά, και εξάρει το Νικηταρά (που ονομάστηκε τουρκοφάγος μετά τη μάχη) και τον Κολοκοτρώνη.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (23/03/2025) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

...ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι (Μαρκ. 8, 34)

...ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθεί.

Εκτός να απαρνηθούμε τον αμαρτωλό εαυτό μας, ο Κύριος μας βάζει και μια ακόμη προϋπόθεση για να τον ακολουθήσουμε: Να σηκώσουμε το σταυρό μας, όπως οι μελλοθάνατοι σήκωναν οι ίδιοι το σταυρό τους τότε (το ίδιο έπραξε και ο ίδιος ο Ιησούς) και τον κουβαλούσαν μέχρι το σημείο που θα σταυρώνονταν. Δηλαδή να είμαστε έτοιμοι για να πεθάνουμε! Μήπως υπερβάλλει εδώ ο Ιησούς, ή κινδυνολογεί; Κατ' αρχάς, να θυμίσω ότι υπάρχουν δύο ειδών θάνατοι: ο πνευματικός και ο φυσικός. Ο μεν πρώτος προέρχεται από την αμαρτία και την καλλιέργεια της εγωπάθειας συνοδευόμενες από την αδιαφορία και τη μηδενική προσπάθεια για αλλαγή. Εδώ ο Κύριος, αναφέρεται στο δεύτερο, τον φυσικό θάνατο του σώματος. Και αυτό δεν το αναφέρει ως ένα βαρύγδουπο λεκτικό σχήμα, όπως τα χρησιμοποιούν συχνά οι ρήτορες για να δημιουργούν εντυπώσεις στο ακροατήριο. Ναι, υπήρξαν και υπάρχουν θάνατοι για τα θρησκευτικά πιστεύω. Να θυμηθούμε τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών από τους Ρωμαίους, που τους σκότωναν αν δεν αποκήρυσσαν αν δεν απαρνούνταν την πίστη τους στο Χριστό. Να θυμηθούμε θανάτους χριστιανών από μουσουλμάνους στη σημερινή εποχή, παρότι αυτές οι ειδήσεις τις περνάνε σκοπίμως στα «ψιλά» τα Μ.Μ.Ε. Ο Κύριος μας λέει εδώ, ότι η πίστη προς Εκείνον δεν αναπτύσσεται μόνο σε... «κανονικές συνθήκες». Δυστυχώς ο ανθρώπινος πολιτισμός (ή ο κόσμος εν γένει) όσο προοδευτικός θέλει να δείχνει στη βιτρίνα του, τόσο παρηκμασμένος και σάπιος είναι εσωτερικώς. Και όσοι πάνε κόντρα στο πνεύμα το κοσμικό, τότε αντιμετωπίζονται ποικιλοτρόπως, ακόμα και με φυσική εξόντωση. Συνεπώς, ο Κύριος προετοιμάζει αυτούς που θέλουν να τον ακολουθήσουν για το τι ενδέχεται να συμβεί. Εξάλλου ποτέ δεν υποσχέθηκε ότι ο δρόμος για την ουράνια βασιλεία είναι κατηφορικός και στρωμένος με ροδοπέταλα. Ανηφορικός Γολγοθάς θα είναι και μάλιστα ζόρικος. Βέβαια, μην φτάσουμε από υπερβολικό ζήλο να επιζητούμε το φυσικό μας θάνατο για να «αγιάσουμε». Πολύ πιθανό στις μέρες μας, να μην χρειαστεί να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο, για να μαρτυρήσουμε για την πίστη μας. Σε άλλες εποχές όμως... ποτέ δεν ξέρεις. Αλλά καλό είναι να ξέρουμε το όριο της πίστης: αυταπάρνηση έως θανάτου. Εκείνος, αναμάρτητος ων, κουβάλησε τις αμαρτίες όλων μας στο σταυρό του, εμείς θα κουβαλήσουμε μόνο τις δικές μας...     

Υ.Γ. Θα μπορούσαμε να εντάξουμε στην έννοια του σταυρού, εκτός του φυσικού θανάτου, το σύνολο των θλίψεων και των βασάνων που μας βαραίνουν στη ζωή μας και ειδικά αυτά για τα οποία δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι. Όπως η σοβαρή ασθένεια (δική μας ή στο οικογενειακό περιβάλλον), αναπηρία, ανεργία, κ.α. Πράγματι, και αυτά είναι σταυρός και πολύ βαρύς μάλιστα. Κάποια οδηγούν σε απόγνωση και σε αυτοκτονία... Ένας τέτοιος σταυρός για να σηκωθεί, χρειάζεται ελπίδα και πίστη  στον Κύριο. Όσο δυνατός και να νιώθει κανείς, σε τέτοιες δυσκολίες δοκιμάζεται άγρια. Και δυστυχώς το βάρος παραείναι αβάσταχτο ενίοτε. Ο απελπισμένος νους ψάχνει άμεσες λύσεις με θαύματα εδώ και τώρα, ενώ ο Κύριος ζητάει πίστη. Γιατί το θαύμα θα λύσει πρόσκαιρα το νυν πρόβλημα, αλλά σε κάθε πρόβλημα θα ζητάμε θαύματα χωρίς όμως να έχουμε να (ανταπο)δώσουμε πίστη γιατί θα καλομάθουμε και θα βολευτούμε... Και αντί να ανέβουμε τον Γολγοθά μας, θα βαλτώσουμε πνευματικά.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Γ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:

Ἱκετεύομεν οἱ δοῦλοί σου καὶ κλίνομεν, γόνυ καρδίας ἡμῶν. Κλῖνον τὸ οὖς σου Ἁγνή, καὶ σῶσον τοὺς θλίψεσι, βυθιζόμενους ἡμᾶς, καὶ συντήρησον, πάσης ἐχθρῶν ἁλώσεως, τὴν σὴν Πόλιν Θεοτόκε.

Σε ικετεύουμε οι δούλοι σου και κλίνουμε τα γόνατά μας μπροστά σου. Άνοιξε το αυτί σου (άκουσέ μας) Αγνή και σώσε εμάς που βυθιζόμαστε στις θλίψεις. Και προφύλαξε από κάθε εχθρική άλωση, τη δική σου πόλη Θεοτόκε.

Οι θλίψεις του βίου είναι ατελείωτες, τα καθημερινά προβλήματα δεν σταματούν ποτέ, συνεπώς ο ι. υμνογράφος παρακαλεί τη Θεοτόκο να σώσει, ως σανίδα σωτηρίας, όλους τους πιστούς που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και βυθίζονται σ' αυτές. Όμως δεν είναι μόνο οι θλίψεις και τα προβλήματα που προέρχονται από το βίο, είναι και οι εξωτερικοί εχθροί που κατά καιρούς είχαν εμφανιστεί απειλώντας να αλώσουν την Κωνσταντινούπολη. Σε μια τέτοια δύσκολη περίπτωση άλλωστε βρέθηκε η Πόλη πριν ψάλλουν για πρώτη τον Ακάθιστο Ύμνο οι κάτοικοί της. Γι' αυτό και στρέφονταν στην Παναγία για να τους προφυλάξει από κάθε άλωση. Η απόκρουση των Αβάρων και των Περσών αποδόθηκε στη σωτηριώδη επέμβαση της Θεοτόκου, οπότε προσφωνήθηκε υπέρμαχος στρατηγός και έψαλαν σ' αυτή τα νικητήρια. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

36 ΛΕΠΤΑ ΖΩΗΣ!

Με πόσα τσιγάρα ισούται ένα χοτ ντογκ (hot dog); Εσύ που τρως χοτ ντογκς, το γνωρίζεις; Μόνο με 3,27! Και δεν εννοώ στην τιμή κόστους, αλλά σε λεπτά ανθρώπινης ζωής! Ναι, το χοτ ντογκ μετριέται σε λεπτά ανθρώπινης ζωής που αφαιρεί από αυτόν που το τρώει! Για την ακρίβεια, 36 λεπτά βάσῃ μελέτης του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Και αυτή η μελέτη ασφαλώς περνάει στα ψιλά, λες και δεν μας πολυαφορά... To δε τσιγάρο, μόνο 11 λεπτά, αλλά αυτό κι αν δεν ενδιαφέρει κανέναν. 

Την πληροφορία για το χοτ ντογκ την αλίευσα από το τηλεπαιχνίδι Chase (18/3/2025) και ομολογώ ότι εξεπλάγην. Αντί να είναι πρώτη είδηση στις εφημερίδες και τα ειδησεογραφικά saites, περνάει στα πολύ ψιλά ή δεν περνάει καθόλου! Τα ναρκωτικά είναι παράνομα επειδή σκοτώνουν, τα χοτ ντογκ όμως παραμένουν νόμιμα... Θα μου πεις, τα τσιγάρα δεν θα έπρεπε να είχαν απαγορευτεί προ πολλού; Γιατί να νοιαστεί το κράτος για την υγεία μας; Πιο πολλά κονομάει από τον καπνό, τα χοτ ντογκς και άλλα παρόμοια θανατηφόρα τρόφιμα... Θα μπορούσε να έχει μονοπώλιο τα ναρκωτικά και θα κονόμαγε πολλά περισσότερα!

Βέβαια, θα πει αντιτάξει κανείς το επιχείρημα, πως άμα το χοτ ντογκ είναι από αγνά υλικά, γιατί να σκοτώνει; Σωστό, αλλά χοτ ντογκ και αγνά υλικά, είναι σχήμα οξύμωρο! Εκτός κι αν είναι... σπιτικά! Αυτό κι αν είναι οξύμωρο, αλλά λέμε... Πιο βρώμικο ταχυέδεσμα δεν υφίσταται. Οπότε η λύση είναι μία, η αυτοπροστασία. Μακριά από καντίνες και αυτοσχέδιες ψησταριές με «βρώμικα»! Καλύτερα να μην φας τίποτα, παρά χοτ ντογκ! Η δίαιτα όχι μόνο δεν αφαιρεί λεπτά ζωής, αλλά προσθέτει! Και επιπλέον δεν πετάς λεφτά! Αυτό είναι ακόμα καλύτερο κι από τη δίαιτα! Σωστά;  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΨΑΡΙ ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ, ΜΕ ΣΑΛΑΤΑ ΡΩΣΙΚΗ

Ο Μάρτιος εκτός ότι δεν λείπει ποτέ από τη Σαρακοστή κατά την λαϊκή ρήση, είναι και ο μήνας όπου τρώνε ψάρι οι νηστεύοντες για το Πάσχα, την ημέρα του Ευαγγελισμού. Έτσι, η συνταγή για αυτόν το μήνα, είναι σχετική. Ψάρι μαγιονέζα με σαλάτα ρώσικη από το Ρομάντσο Νο 889 (15/3/1960). Όχι κατ' ανάγκη μπακαλιάρο αλλά με ότι δύναται το πορτοφόλι. Νόστιμη συνταγή για το έθιμο, αλλά τρώγεται και εκτός εθίμου. Και όποιος δεν του αρέσει το ψάρι, καιρός ν' αλλάξει γνώμη. Είναι υγιεινότερο από το κρέας, να τα λέμε κι αυτά! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...