Τη ενδοσχολική (και όχι μόνο) βία, μόλις τη μάθαμε! Το αν θα την αντιμετωπίσουμε σοβαρά, ή απλά θα περάσει σαν... μόδα, έγκειται στο κατά πόσο θέλουμε να προοδεύσουμε ή να μείνουμε υπανάπτυκτοι. Αυτό σε κοινωνικό επίπεδο. Δυστυχώς όμως το μπούλινγκ (μια κακόηχη λέξη για μια κάκιστη πράξη) επεκτείνεται και σε επίπεδο κρατών. Η δυνατή, αλαζονική και κομπλεξική Γερμανία, πριν 5 χρόνια (02/2010) μας κούναγε το υψωμένο μεσαίο δάχτυλο, βεβηλώνοντας την Αφροδίτη της Μήλου, στα πλαίσια της... ελεύθερης έκφρασης. Τους πείραξε όμως, η αντίστοιχη κίνηση, έστω και παλαιότερη, από τον Γιάν(ν)η Βαρουφάκη, παρότι δεν βεβηλώθηκε κάποιο ιστορικό μνημείο τους.
Όταν ο αδύναμος δείχνει ότι δεν είναι διατεθειμένος να σκύψει το κεφάλι, δεν αρέσει στον κομπλεξικό δυνατό. Πόσῳ μᾶλλον, όταν δείχνει ότι τον κοντράρει! Η Γερμανία με τα τσιράκια της, ουσιαστικώς ασκεί μπούλινγκ στην Ελλάδα για να συνεχίσουν οι αδύναμες χώρες της Ε.Ε. να τη φοβούνται. Νέτα σκέτα! Είτε με βεβήλωση των μνημείων μας στα περιοδικά τους (photoshop), είτε με δηλώσεις. Συνεπικουρούμενη από τα ημεδαπά φερέφωνά της, κόμματα και κανάλια. Δυστυχώς για εμάς, αυτό το μπούλινγκ δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε σπάζοντας τη σιωπή. Το διακρατικό μπούλινγκ είναι ακόμη χειρότερο...
Το υψωμένο (μεσαίο) δάχτυλο, για να φέρει αποτελέσματα, εναντίον της δυνατής Γερμανίας, πρέπει να έχει πίσω του υψωμένα όλα τα δάχτυλα των Ελλήνων. Δίχως φόβο, αλλά με γνώση ότι δεν είναι ανώδυνη η αξιοπρέπεια. Μόνο που εδώ, τρωγόμαστε. Ανέκαθεν. Η ενότητα ως έννοια υφίσταται μόνο στο λεξιλόγιό μας, και όχι στην πράξη. Επιπλέον, μας αρέσει το μπούλινγκ σε πολλές κοινωνικές δραστηριότητες. Από το να παρκάρουμε στα πεζοδρόμια εμποδίζοντας τους πεζούς, έως το να παρακάμπτουμε πονηρά τη σειρά στο ταμείο. Μας αρέσει να επιδεικνύουμε το πόσο «μάγκες» είμαστε! Όταν όμως μας το κάνουν αυτό οι γερμανοί... φωνάζουμε για το δίκιο μας!
Καιρός να αλλάξουμε εαυτόν, για να δυναμώσουμε εν συνόλῳ. Να αποβάλουμε τον ατομικισμό και την κουτοπονηριά. Αν θέλουμε να πετύχουμε κάτι εναντίον ισχυρότερων λαών (σαν το τωρινό γερμανικό μπούλινγκ), όπως οι ένδοξοι πρόγονοί μας. Για να δείξουμε ότι δεν είμαστε ο αδύναμος κρίκος μεταξύ ενδόξων προγόνων και μελλοντικών γενεών! Καιρός το δάκτυλο, αντί να το έχουμε υψωμένο, ας το βάλουμε στη σκανδάλη επιτέλους...
