καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι
οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τί ταῦτα
διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; (Μαρκ. 2, 8)
Και ευθύς, επειδή κατάλαβε καλά ο Ιησούς στο πνεύμα του
ότι έτσι διαλογίζονται μέσα τους, τους λέει: «Γιατί διαλογίζεστε αυτά
μέσα στις καρδιές σας;
Οι Φαρισαίοι βλέποντας τον Ιησού να δίνει άφεση αμαρτιών στον παράλυτο της Καπερναούμ, αμέσως έκαναν πονηρές σκέψεις, με το αιτιολογικό, ότι μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει άφεση, και ο Ιησούς είναι βλάσφημος. Σε αυτήν την κατηγορία, που όντως ίσχυε (Ησ. 43, 25) έρχεται να δώσει ο Ιησούς, απόδειξη ότι είναι Θεός. Γνωρίζει τις σκέψεις τους, πριν ακόμη τις εξεστομίσουν. Η ανθρώπινη φύση Του, κατά την ένωση και κοινωνία με τη θεία Του φύση, λαμβάνει ιδιώματα από τη θεία (αντίδοση ιδιωμάτων). Ως Θεός έχει παγγνωσία και μπορεί να γνωρίζει τα πάντα, συνεπώς μπορεί να βλέπει τις σκέψεις και τις προθέσεις μας. Έτσι ελέγχει τους Φαρισαίους πριν ακόμη μιλήσουν. Γι' αυτό οφείλουμε να μην κρύβουμε πονηρές σκέψεις στον μυαλό μας. Την καρδιά μας (εδώ σημαίνει τον πνευματικό μας κόσμο) ας την κρατήσουμε όσο πιο καθαρή μπορούμε, ώστε να μην μας παρασύρουν πονηροί λογισμοί. Ο Κύριος την βλέπει και γνωρίζει τι πραγματικά σκεφτόμαστε και νιώθουμε. Η Εκκλησία μας υπενθυμίζει, την περίοδο της νηστείας που διανύουμε, να στραφούμε στην καθαρότητα της εσωτερικής μας υπόστασης.
