Το παρακάτω αρθράκι, το αλίευσα από την ΒΕΝTETA No 353 (10/2/1972). Αναφέρεται στο γνωστό πρόβλημα των αντρών με τις φίλες (τις περισσότερες φορές φίδια κολοβά, θα έλεγα) των συζύγων τους. Κακά τα ψέμματα, μη δουν καμιά φίλη τους να παντρεύεται ή να κάνει σχέση, αντί να αφήσουν το ευτυχές ζεύγος να χαρεί τον... έρωτά του, αμέσως να μπουν ανάμεσα κάθε τρεις και λίγο, για να σπείρουν διχόνοιες... Μάλλον τις καίει η ζήλια, τι να πω... Αλλά κατ' εμέ, φταίει η γυναίκα που δεν τις βάζει εξ αρχής στη θέση τους... Εν πάσει περιπτώσει, συμφωνώ με την τελευταία παράγραφο του άρθρου, που παρότι γράφτηκε αρχές του 1972, είναι πάντα επίκαιρο!
Και μια συμβουλή στις γυναίκες. Ή άντρα θα έχετε ή «κολλητές»! Και τα δύο είναι σαν τα καρπούζια που δεν χωρούν στην ίδια μασχάλη! Εκτός κι αν έχετε κολλητή κάποια που να ξέρει να κρατά τις αποστάσεις... οπότε είστε εξαιρετικά τυχερή εσείς, και πιο εξαιρετικά τυχερός ο άντρας σας!!!
