- Γεια σου κυρ γάιδαρε!
- Τι γίνεται κυρ αλεπού; Πως πάει;
- Πως να πάει; Τα γνωστά κεσάτια! Τι βλέπω, τρως;
- Να έχω κάτι πατατούλες και λέω να κωλατσήσω. Κόπιασε.
- Χμ... μόνο πατάτες έχεις;
- Ναι.
- Θες να φας καλά;
- Θέλω, αλλά πως θα γίνει αυτό;
- Θα σου φτιάξω με τις πατάτες σου, πατατοκεφτέδες μοσχομυριστούς, γουστάρεις;
- Γουστάρω, αλλά σου περισσεύουνε λεφτά για τα υλικά; Εγώ πάντως δεν έχω δεκάρα!
- Άσε. Ευκαιρία να κάνουμε μια πλάκα στον τσιγκούνη το λαγό!
- Δηλαδή;
- Έλα μαζί μου κι άστο πάνω μου! Μην πολυμιλάς και θα δεις ότι θα φάμε καλά! Πάμε στου λαγού.
Αφού έφτασαν στο σπίτι του λαγού...
- Γεια σου κυρ λαγέ! Όλα καλά;
- Καλώς τα παιδιά! Πως από 'δω;
- Κοίτα κυρ λαγέ. Βρήκα μια μυστική συνταγή της γιαγιάς μου και θα την πουλήσω σε γνωστό περιοδικό μαγειρικής.
- Και εμένα τι με θέλεις;
- Ότι τον κυρ γάιδαρο από 'δω. Ξέρω ότι και εσύ είσαι γνωστός... γευσιγνώστης και θα ήθελα τη γνώμη σου!
- Ααα! Είναι νηστίσιμη η συνταγή; Γιατί διανύουμε περίοδο νηστείας...
- Εννοείται!
- Οκ! Που θα την φτιάξεις;
- Σπίτι μου. Πάμε;
- Φύγαμε!
Στο σπίτι της αλεπούς:
- Λοιπόν. Πλένουμε τις πατάτες πολύ καλά και τις βράζουμε με τη φλούδα σε αλατισμένο νερό. Χμ... Τώρα που τις βλέπω, σαν να είναι λίγες... Κυρ λαγέ, δεν πετάγεσαι παρακάτω στη λαϊκή να αγοράσεις μερικές πατάτες; Δεν φτιάχνεται το φαΐ με τόσο λίγες...
- Μα...
- Τι μα κυρ λαγέ! Εσύ ένας ξακουστός γευσιγνώστης του δάσους, θα αφήσεις μια σπουδαία μυστική συνταγή να μην αναδειχθεί;
- Άντε καλά! Πετάγομαι και είμαι πίσω στο πιτς φυτίλι!
Αφού έφυγε ο λαγός...
- Μα τι του σκαρώνεις κυρ αλεπού;
- Κάτσε και θα δεις!
Έρχεται τρεχάτος ο λαγός κρατώντας πατάτες.
- Α, ωραία! Κάτσε να τις πλύνω και να τις βάλω να βράσουν μαζί με τις άλλες. Ωραία... Λοιπόν τώρα που έπιασε να βράζει το νερό, θα ρίξω ένα σφηνάκι ξίδι μπαλσάμικο. Κάπου εδώ έχω τέτοιο ξύδι. Αμάν!
- Τι αμάν;
- Φτου... Μου έχει τελειώσει και το ξέχασα! Πετάξου μωρέ λαγέ εδώ δίπλα στο super market και αγόρασε!
- Πάλι εγώ; Να πάει ο κυρ γάιδαρος αυτή τη φορά!
- Εγώ δεν ξέρω από αυτά. Την άλλη φορά με έστειλε η γυναίκα μου να πάρω αλάτι και της πήρα σκόνη για το πλυντήριο!
- Πετάξου μια στιγμή κυρ λαγέ!
- Μα...
- Άσε τα μα και τα ξεμά! Είπαμε, εσύ είσαι φίρμα στη γευσιγνωσία!
- Άντε πάω!
Φεύγει ο λαγός.
- Ανυπομονώ να δω κυρ αλεπού μέχρι που θα φτάσει το κόλπο!
- Κάτσε και θα δεις.
- Ήρθα! Πάρε το ξίδι.
- Τέλεια! Ρίχνω το σφηνάκι... και περιμένουμε λίγο...
Μετά από λίγη ώρα, όταν οι πατάτες ήταν έτοιμες...
- Οι πατάτες μας ειναι έτοιμες! Τώρα θα τις καθαρίσω, θα τις λιώσω, θα ρίξω μαϊντανό και δυόσμο και θα τις πλάσω. Μισό να βγάλω από το ντουλάπι τα μυρωδικά. Όχι ρε...
- Τι έγινε;
- Ξέμεινα και από μυρωδικά!
- Μη με κοιτάς εμένα κυρ αλεπού!
- Κυρ λαγέ, αν δεν ξαναπάς στη λαϊκή, που είσαι από τους λίγους που μπορούν να ξεχωρίσουν τον καλό μαϊντανό και τον σπέσιαλ δυόσμο, ποιός θα πάει, μου λες;
- Άντε καλά! Έχε χάρη που είμαι... γευσιγνώστης, ειδάλλως...
Ξαναφεύγει ο λαγός.
- Τον έκανες μπαλάκι το λαγό!
- Κάτσε κυρ γάιδαρε δεν τελειώσαμε ακόμη!
- Ήρθα! Ορίστε ο δυόσμος με το μαϊντανό!
- Πολύ ωραία. Τώρα πλάθουμε τις πατάτες σε σχήμα κεφτέ.
- Και εμείς θα πλάσουμε;
- Και εσείς! Για να κάνουμε πιο γρήγορα!
Αφού τελείωσε το πλάσιμο...
- Ωραιότατα. Τώρα θα τους αλευρώσω και θα τους τηγανίσω.
- Άσε ξέρω!
- Τι ξέρεις κυρ λαγέ;
- Σίγουρα θα ξέμεινες από αλεύρι και από λάδι!
- Για να δω. Μέντιουμ είσαι; Πως το κατάλαβες βρε;
- Εγώ δεν πάω να πάρω!
- Και θα αφήσεις τη συνταγή στη μέση; Δεν σέβεσαι τη μαγειρική τέχνη; Ντροπή σου! Τι θα πουν τα ζώα του δάσους για τη συμπεριφορά σου....
- Δεν κατάλαβα; Τι σχέση έχουν τα ζώα;
- Ε, θα μάθουν για την άρνησή σου να συνεισφέρεις... Τι σου ζήτησα λίγο αλευράκι και λίγο λαδάκι βρε τσιφούτη...
- Τέλος πάντων! Τελευταία φορά όμως.
- Εννοείται! Τελευταία φορά. Α! Το αλεύρι να είναι από αυτό που φουσκώνει μόνο του, έτσι;
Έρχεται ο λαγός, φέρνει το αλεύρι και το λάδι και αφού τηγανίζονται οι πατατοκεφτέδες...
- Για δοκίμασε να μου πεις τη γνώμη σου κυρ λαγέ.
- Καλό είναι το φαγητό, αλλά δεν βλέπω καμιά σημαντική συνταγή!
- Ναι, συμφωνώ μαζί σου! Εσένα κυρ γάιδαρε σου αρέσει;
- Σούπερ! Γεια στα χέρια σου κυρ αλεπού.
- Τι εννείς πως συμφωνείς μαζί μου κυρ αλεπού;
- Ότι δεν είναι εντέλει κάποια ιδιαίτερη συνταγή. Μάλλον θα τα μπέρδεψε η γιαγιά μου με άλλη συνταγή. Κρίμα. Δεν πειράζει. Τουλάχιστον σας κάνω το τραπέζι μιας και είστε φίλοι μου...
- Ε, όχι και μας κάνεις το τραπέζι κυρ αλεπού!
- Γιατί βρε αχάριστε;
- Εγώ αχάριστος;
- Βεβαίως! Έρχεσαι εδώ και τρως τσάμπα και μας τη λες από πάνω;
- Ε, όχι και τσάμπα! Αφού τα υλικά τα έβαλα από την τσέπη μου!
- Ε, και; Εγώ έβαλα την τέχνη, και τα σερβίτσια!
- Εμ, δεν τρώγεσαι κυρ αλεπού! Φεύγω!
- Φύγε! Εσύ χάνεις!
Αφού έφυγε ο λαγός νευριασμένος.
- Είδες κυρ γάιδαρε που σου 'πα πως θα φάμε καλά;
- Δεν παίζεσαι! Όμως τσάντησες το λαγό!
- Θα του κρατήσω μια μερίδα και αύριο που θα σκυλοπεινάει θα του την πάω.
- Λύσε μου μόνο μια απορία κυρ αλεπού. Από που την ξεσήκωσες τη συνταγή με τους πατατοκεφτέδες;
- Από το COOK ART του Ελεύθερου Τύπου (15/3/2013)
Υ.Γ. Τη συνταγή την έχω φτιάξει και την βρήκα εύκολη και απίθανη!
