ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι,
καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. (Μαρκ. 10, 33-34)
«Ιδού, ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα, και ο Υιός του
ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, και θα τον
καταδικάσουν σε θάνατο και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς,
και θα τον εμπαίξουν και θα τον φτύσουν και θα τον μαστιγώσουν και θα τον σκοτώσουν, και μετά τρεις ημέρες θα αναστηθεί».
Εδώ ο Ιησούς δίνει την πιο λεπτομερή προαναγγελία του πάθους του στους μαθητές. Τους μιλάει για την αντιμετώπιση που θα έχει από τους Φαρισαίους στην Ιερουσαλήμ. Τους τονίζει ότι θα τον παραδώσουν στους Ρωμαίους (στους εθνικούς κατά το κείμενο) οι οποίοι θα τον εξευτελίσουν, θα τον μαστιγώσουν και στο τέλος θα τον σκοτώσουν. Τους προετοιμάζει δηλαδή, για τις δύσκολες ώρες που και οι ίδιοι θα περάσουν. Και τέλος αναφέρεται σε κάτι που οι μαθητές, όπως θα μας υπενθυμίσει η Εκκλησία διά των ευαγγελικών περικοπών στη Μεγάλη Εβδομάδα, λησμόνησαν και τρομοκρατήθηκαν. Την ανάστασή του μετά από τρεις μέρες.
Ο Ιησούς, δεν έκρυψε τίποτα από τους μαθητές του για το τι θα επακολουθούσε. Αποδείκνυε στα μάτια τους τη θεότητά Του με τις προφητείες του. Τους προετοίμασε για το πάθος και την ανάστασή Του. Το ίδιο θέλει να τονίσει η Εκκλησία και σε μας. Να μην βλέπουμε μόνο τις παρούσες θλίψεις και τα άσχημα που συμβαίνουν στον παρόντα καιρό, αλλά διά της πίστης, να προσβλέπουμε στη μελλοντική δόξα του Κυρίου που είναι αιώνια.
