- Καλύτερα!
- Γιατί; Δεν σου αρέσουν οι γιορτές;
- Τι να μ' αρέσουν; Τα έξοδα ή τα παραπανίσια κιλά που μας φορτώνουν;
- Άμα προσέχεις δεν θα ξοδέψεις πολλά και ούτε θα πάρεις κιλά.
- Άντε πες ὀτι σ' αυτά προσέχεις. Με τη μελαγχολία τι κάνεις;
- Ποιά μελαγχολία;
- Τη μελαγχολία των εορτών! Μα καλά, δεν βλέπεις τηλεόραση, δεν διαβάζεις εφημερίδες; Πάντα στις γιορτές θα αναφερθούν στη μελαγχολία των εορτών!
- Και εσένα σε πιάνει αυτή η μελαγχολία;
- Όχι! Αλλά με πιάνει το άγχος να μη με πιάσει! Λίγο είναι αυτό; Ενώ χωρίς τις γιορτές δεν θα είχα άγχος!
- Δηλαδή θα προτιμούσες τη μελαγχολία, τα κιλά και τα έξοδα της ρουτίνας;
- Τι εννοείς;
- Το πράγμα είναι απλό: Την ακρίβεια την τρώμε στη μάπα, είτε είναι γιορτές είτε όχι. Σωστά;
- Ε, ναι.
- Μόνο στις γιορτές παχαίνεις εσύ; Τον υπόλοιπο καιρό αν δεν προσέχεις δεν παίρνεις κιλά; Όπως το καλοκαίρι που πλακώνεις τα παγωτά.
- Ε, ναι!
- Με τόσους φόρους φόρους που βάζει η κυβέρνηση, η απειλή της ανεργίας, η φτώχεια δεν σου προκαλούν άγχος και πονοκέφαλο εκτός από μελαγχολία;
- Ε, έτσι όπως τα λες, μου προκαλούν.
- Οπότε ποιό είναι το νόημα;
- Ποιό είναι;
- Ότι περίοδος γιορτών και καθημερινότητα, είναι μία η άλλη! Δυό πλευρές του ίδιου νομίσματος! Μια απ' τα ίδια δηλαδή. Το 'πιασες;
- Και δεν διαφέρουν;
- Βεβαίως και διαφέρουν! Στο... στόλισμα!
