Ο ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ Η... ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ!

- Καλημέρα κυρ αλεπού, χρόνια πολλά, καλή χρονιά!
- Καλή χρονιά και σε σένα κυρ λαγέ! Πως τα πέρασες;
- Πως να τα περάσω με τις αφραγκιές μου; Σπίτι, οικογενειακά. Τηλεόραση και βασιλόπιτα.
- Και 'γω μια απ' τα ίδια! Πέτυχες το φλουρί φέτος;
- Μπα... Που τέτοια τύχη! Εσύ;
- Κοίτα, εγώ δεν θα το έβρισκα ούτως ή άλλως!
- Και γιατί κυρ αλεπού;
- Διότι η βασιλόπιτα μου, δεν είχε φλουρί μέσα!
- Πως γίνεται αυτό;
- Είναι απλό κυρ λαγέ. Για οικονομία, αγόρασα ένα φτηνό τσουρεκάκι, του έφτιαξα με λίγη ζάχαρη άχνη από πάνω το 2012 και το βάφτισα βασιλόπιτα!
- Ναι, αλλά έτσι χαλάει το έθιμο!
- Ε, και; Αφού δεν περισσεύει φράγκο! Και εσύ που καταξοδεύτηκες, το φλουρί δεν το βρήκες!
- Είναι σαν να το βρήκα όμως! Και καλύτερα μπορώ να σου πω!
- Δηλαδή, κυρ λαγέ;
- Το ίδιο το κομμάτι της βασιλόπιτας είναι το φλουρί. Γιατί φέτος μπόρεσα και έφαγα με τη φαμίλια μου βασιλόπιτα. Του χρόνου, έτσι όπως το πάνε με τους φόρους και τα χαράτσια, ίσως να μην έχω να αγοράσω ούτε το φθηνό τσουρέκι που μετέτρεψες σε βασιλόπιτα! Και τότε αντίο έθιμο!
- Λες σιγά σιγά να αποχαιρετούμε τα γαστρονομικά έθιμα;
- Χωρίς λεφτά, τι άλλο να κάνουμε;
- Έλα μου ντε! Τι μπορούμε να κάνουμε; Καλή μας χρονιά και ο Θεός βοηθός κυρ λαγέ! Και ο Θεός βοηθός!