ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός. (Κολ. 3, 11)
Στους ανακαινισμένους ανθρώπους από το Χριστό, δεν υπάρχει διαφορά Έλληνα και Ιουδαίου, περιτμημένου Ισραηλίτη και απερίτμητου εθνικού. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ βαρβάρου, Σκύθη, δούλου, ελευθέρου, αλλά όλα αυτά και εις όλους τους πιστούς είναι ο Χριστός.
Στη νέα εν Χριστῷ δημιουργία αίρεται ο φραγμός των εθνικοτήτων, των φυλών της θρησκευτικής αποκλειστικότητας και των κοινωνικών διακρίσεων. Ο Χριστός είναι τα πάντα σε όλους. Αυτή η μεταβολή και αλλοίωση των διακρίσεων είναι πέρα από τους εξωτερικούς τύπους και εισέρχεται στην ουσία των πραγμάτων και δημιουργεί την κοινωνία της χάριτος, όπου ο καθένας δεν ενδιαφέρεται τόσο για τον εαυτό του όσο για τον άλλο, και όλοι είναι σύμψυχοι και ομοφωνούν συμφώνως του θείου θελήματος.
Οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα και διά της κατάργησής τους ο Παύλος τονίζει την παγκοσμιότητα του Θεού και της εν Χριστῷ λύτρωσης πέρα από τη στενή ιουδαϊκή αποκλειστικότητα.
Στη νέα εν Χριστῷ δημιουργία αίρεται ο φραγμός των εθνικοτήτων, των φυλών της θρησκευτικής αποκλειστικότητας και των κοινωνικών διακρίσεων. Ο Χριστός είναι τα πάντα σε όλους. Αυτή η μεταβολή και αλλοίωση των διακρίσεων είναι πέρα από τους εξωτερικούς τύπους και εισέρχεται στην ουσία των πραγμάτων και δημιουργεί την κοινωνία της χάριτος, όπου ο καθένας δεν ενδιαφέρεται τόσο για τον εαυτό του όσο για τον άλλο, και όλοι είναι σύμψυχοι και ομοφωνούν συμφώνως του θείου θελήματος.
Οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα και διά της κατάργησής τους ο Παύλος τονίζει την παγκοσμιότητα του Θεού και της εν Χριστῷ λύτρωσης πέρα από τη στενή ιουδαϊκή αποκλειστικότητα.
