Ἀπολυτίκιον (Ἦχος α')
Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς θεοφόρε, Σπυρίδων Πατὴρ ἡμῶν· διὸ νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι Ἱερώτατε· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
Ανεδείχθηκες υποστηριχτής και θαυματουργός της Α' οικουμενικής Συνόδου (324 μΧ, όπου καταδικάσθηκε η αίρεση του Αρείου), Πατέρα μας Σπυρίδων. Διότι κάλεσες (και πάλι στη ζωή) τη νεκρή (κόρη) και μετέβαλες το φίδι σε χρυσάφι. Και με το να εξυμνείς τις αγίες ευχές σου, έχεις συλλειτουργούντες σου Αγγέλους, Ιερώτατε. Δόξα σ' Αυτόν (το Θεό) που σε δόξασε, δόξα (το Θεό) σ' Αυτόν που σε στεφάνωσε· δόξα σ' Αυτόν που μέσῳ εσού ενέργησε σ' όλους θεραπείες.
το απολυτίκιο του αγίου
