Ακούμε σήμερα, το εξής τροπάριο της ε' Ωδής σε ήχο πλ. β'
Μαθηταῖς ὑποδεικνύει, ταπεινώσεως ὁ Δεσπότης τύπον· ὁ νεφέλαις δὲ τὸν πόλον περιβάλλων, ζώννυται λέντιον, καὶ κάμπτει γόνυ, δούλων ἐκπλῦναι πόδας, οὗ ἐν τῇ χειρὶ πνοὴ πάντων τῶν ὄντων.
Ο Δεπότηςς υποδεινκύει στους μαθητές το παράδειγμα της ταπείνωσης. Αυτός που περιβάλλει τον ουρανό με σύννεφα, φορά στη μέση του ποδιά και γονατίζει για να πλύνει τα πόδια των δούλων (μαθητών), ο οποίος κρατά στο χέρι του τη ζωή όλων των όντων.
Ο Δεσπότης πλένει γονατιστός τα πόδια των δούλων. Τι οξύμωρη πράξη για όσους διακατέχονται από το κοσμικό φρόνημα! Ο άρχοντας κτιστών και ακτίστων, που οι ζωές μας κρέμονται απ' το χέρι του, φόρεσε ποδιά και γονάτισε μπροστά στους δούλους. Ο διδάσκαλος στους μαθητές. Κάτι που παραξένεψε τους μαθητές με τον Πέτρο να το αρνείται αρχικώς (Ιω 13, 6-8). Ναι, ακόμη και οι μαθητές δεν γνώριζαν καλά το έργο του διδασκάλου τους. Στο τελευταίο τους δείπνο, ο Κύριος τους έδωσε το παράδειγμα της ταπείνωσης. Δεν ήλθε να τον υπηρετήσουν οι άνθρωποι, αλλά να τους υπηρετήσει (Μαρκ. 10, 45) τους είχε πει, και τώρα τους δείχνει τι εννοούσε για να το πράξουν κατόπιν κι εκείνοι, και όλοι όσοι γίνουν χριστιανοί... Με το προσωπικό Του παράδειγμα, τους έδειξε ότι με την υπερηφάνεια και τον εγωισμό δεν μπορούν να αγαπήσουν και να προσφέρουν στο συνάνθρωπο. Πως θα καταδεχτούμε και θα βοηθήσουμε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους αν ο Ιησούς δεν έπραττε ομοίως; Πως θα υπακούαμε στην προτροπή για ταπείνωση αν ο Κύριος δεν ταπεινώνονταν (με ύψιστη ταπείνωση τα μαρτύρια και τη σταυρική του θυσία); Για να βρεθούμε πλησίον του μετά την κρίση, οφείλουμε ν' ακολουθήσουμε το παράδειγμα Του, πηγαίνοντας αντίθετα στο πνεύμα του κόσμου, αντίθετα στην οίηση και την αλαζονεία.
Μαθηταῖς ὑποδεικνύει, ταπεινώσεως ὁ Δεσπότης τύπον· ὁ νεφέλαις δὲ τὸν πόλον περιβάλλων, ζώννυται λέντιον, καὶ κάμπτει γόνυ, δούλων ἐκπλῦναι πόδας, οὗ ἐν τῇ χειρὶ πνοὴ πάντων τῶν ὄντων.
Ο Δεπότηςς υποδεινκύει στους μαθητές το παράδειγμα της ταπείνωσης. Αυτός που περιβάλλει τον ουρανό με σύννεφα, φορά στη μέση του ποδιά και γονατίζει για να πλύνει τα πόδια των δούλων (μαθητών), ο οποίος κρατά στο χέρι του τη ζωή όλων των όντων.
Ο Δεσπότης πλένει γονατιστός τα πόδια των δούλων. Τι οξύμωρη πράξη για όσους διακατέχονται από το κοσμικό φρόνημα! Ο άρχοντας κτιστών και ακτίστων, που οι ζωές μας κρέμονται απ' το χέρι του, φόρεσε ποδιά και γονάτισε μπροστά στους δούλους. Ο διδάσκαλος στους μαθητές. Κάτι που παραξένεψε τους μαθητές με τον Πέτρο να το αρνείται αρχικώς (Ιω 13, 6-8). Ναι, ακόμη και οι μαθητές δεν γνώριζαν καλά το έργο του διδασκάλου τους. Στο τελευταίο τους δείπνο, ο Κύριος τους έδωσε το παράδειγμα της ταπείνωσης. Δεν ήλθε να τον υπηρετήσουν οι άνθρωποι, αλλά να τους υπηρετήσει (Μαρκ. 10, 45) τους είχε πει, και τώρα τους δείχνει τι εννοούσε για να το πράξουν κατόπιν κι εκείνοι, και όλοι όσοι γίνουν χριστιανοί... Με το προσωπικό Του παράδειγμα, τους έδειξε ότι με την υπερηφάνεια και τον εγωισμό δεν μπορούν να αγαπήσουν και να προσφέρουν στο συνάνθρωπο. Πως θα καταδεχτούμε και θα βοηθήσουμε τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους αν ο Ιησούς δεν έπραττε ομοίως; Πως θα υπακούαμε στην προτροπή για ταπείνωση αν ο Κύριος δεν ταπεινώνονταν (με ύψιστη ταπείνωση τα μαρτύρια και τη σταυρική του θυσία); Για να βρεθούμε πλησίον του μετά την κρίση, οφείλουμε ν' ακολουθήσουμε το παράδειγμα Του, πηγαίνοντας αντίθετα στο πνεύμα του κόσμου, αντίθετα στην οίηση και την αλαζονεία.
