Ακούμε σήμερα εξής κοντάκιο, μετά τη γ' Ωδή, σε ήχο δ':
Ὑπὲρ τὴν Πόρνην Ἀγαθὲ ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα, ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθῳ ἀσπαζόμενος, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης παράσχῃς, τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ. Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.
Αν και αμάρτησα Κύριε, περισσότερο από την πόρνη, όμως δεν σου πρόσφερα βροχή δακρύων ματανοίας. Αλλά σιωπηλά πέφτω στα πόδια σου δεόμενος και ασπαζόμενος τα ολοκάθαρα πόδια σου, να μου δώσεις άφεση των πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτήρα σώσε με από τον ηθικό βόρβορο των αμαρτημάτων μου.
Ὑπὲρ τὴν Πόρνην Ἀγαθὲ ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα, ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθῳ ἀσπαζόμενος, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης παράσχῃς, τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ. Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.
Αν και αμάρτησα Κύριε, περισσότερο από την πόρνη, όμως δεν σου πρόσφερα βροχή δακρύων ματανοίας. Αλλά σιωπηλά πέφτω στα πόδια σου δεόμενος και ασπαζόμενος τα ολοκάθαρα πόδια σου, να μου δώσεις άφεση των πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτήρα σώσε με από τον ηθικό βόρβορο των αμαρτημάτων μου.
Ο ιερός υμνογράφος παραβάλει τον εαυτό του προς την μετανοούσα πόρνη. Άραγε εμείς θα μπορούσαμε να συγκριθούμε με αυτήν που έδειξε τέτοια μετάνοια; Τα δάκρυα που έχυσε στα άχραντα πόδια του Κυρίου, ούτε ο υμνογράφος καθώς παραδέχεται, ούτε κι εμείς θα χύναμε. Ή δύσκολα θα το κάναμε. Η μετάνοια όσο πιο βαθιά είναι, τόσο πιο πολλά δάκρυα βγάζει, και μάλιστα καυτά. Τα κροκοδείλια δάκρυα είναι κρύα και ο Κύριος εύκολα τα αντιλαμβάνεται... Ωστόσο, ο ι. υμνογράφος προσπέφτει στα πόδια του Κυρίου σιωπηρά, χωρίς να αλαλάζει για έλεος και συγχώρεση. Άλλωστε ο Κύριος γνωρίζει τις αμαρτίες μας καλύτερα κι από εμάς... Και μόνο ότι ταπεινώνεται ενώπιον του δημιουργού του, ενώπιον του σωτήρα του, δείχνει πως πως παραμερίζει τον εγωισμό του, που τον έσπρωξε στην τέλεση πολλών αμαρτιών. Αναγνωρίζει ότι κυλίστηκε στον πνευματικό βούρκο και κόλλησε, ζητώντας να τον βγάλει από 'κει ο Κύριος. Περισσότερο κι από την πόρνη αμαρτωλός, μόνο στον Κύριο ελπίζει για να βρει τη λύτρωση. Μόνο ο Κύριος θα τον τραβήξει από την αγκαλιά του θανάτου προς την αιώνια ζωή.
