Ακούμε στην αυριανή περικοπή, στη λειτουργία μετά την Ανάσταση:
ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω (Ιω. 1, 10)
Μέσα στον κόσμο ήταν, κι ο κόσμος δι’ αυτού δημιουργήθηκε, μα δεν τον αναγνώρισε ο κόσμος
Που βρίσκονταν ο Χριστός και δεν τον αναγνώρισε ο κόσμος; Με μια πρώτη ματιά, ο ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρεται στον Κύριο με την διττή φύση του, ως θεάνθρωπος καθόσον βρίσκονταν στη γη για να επιτελέσει το σωτηριολογικό του έργο. Επιπλέον όμως, αναφέρεται στον Κύριο, ως Θεό Λόγο, ένα εκ των τριών προσώπων του Τριαδικού Θεού, ο οποίος έπλασε τον κόσμο (ορατό και αόρατο) και ως δημιουργός του τον κυβερνά και τον καθοδηγεί. Και στις δύο περιπτώσεις ο κόσμος δεν τον αναγνώρισε. Και εδώ κόσμος, σημαίνει τους μεταπτωτικούς ανθρώπους, που τους διείπε (και διέπει δυστυχώς) η αμαρτία. Δηλαδή την ανθρωπότητα που έχασε την άμεση επαφή με τον Τριαδικό Θεό που είχε στον παράδεισο. Η ροπή προς το κακό και η αμαρτία τύφλωσαν πνευματικώς τους ανθρώπους και τους απομάκρυναν πάρα πολύ από το δημιουργό τους, ώστε να μην μπορούν όχι μόνο να γυρίσουν πίσω στον δρόμο του Θεού, αλλά ούτε καν να τον αντιληφθούν! Στον χρόνο προ της ενσαρκώσεως αλλά και μετά την ενσάρκωση, ο Κύριος δεν αναγνωρίστηκε παρά μόνο από όσους πορεύονταν αντίθετα από το κοσμικό φρόνημα και ήταν ταπεινοί στο πνεύμα (δηλ. δεν είχαν εγωισμό, αλαζονεία και έπαρση). Στην Παλ. Διαθήκη φερ' ειπείν ήταν οι προπάτορες του Χριστού (Πατριάρχες, Κριτές, προφήτες, δίκαιοι κλπ), στην Καινή Διαθήκη, εκτός των μαθητών όλοι όσοι έδειξαν την πίστη τους στο πρόσωπό Του και όσοι τον ακολούθησαν χωρίς να λογαριάσουν το βαρύ για αυτούς κόστος... Δυστυχώς ακόμη όμως και σήμερα ο κόσμος δεν τον αναγνωρίζει. Παρότι γνωρίζει γι' Εκείνον, προτιμά να πορεύεται μακριά Του, πολλές φορές με υποκρισία ότι τάχα τον ακολουθεί... Ευτυχώς για όσους αντιτάσσονται το κοσμικό αμαρτωλό φρόνημα, το φως του αναστημένου Κυρίου λάμπει και θα λάμπει αενάως...
*******
Το blog της Αποκαλύψεως του 999 εύχεται σε όλους μαζί με το «Καλό Πάσχα», υγεία πνευματική και σωματική. Ούτε μόνο το ένα, ούτε μόνο το άλλο. Τα έχουμε ανάγκη σε καιρούς μονίμως δύσκολους...
