Στη γ' ωδή ακούμε (από τηλεοράσεως λόγῳ κορονοϊού) το παρακάτω τροπάριο σε ήχο δ':
Ὄρθρος φαεινὸς χαῖρε ἡ μόνη, τὸν Ἥλιον φέρουσα Χριστόν, φωτὸς κατοικητήριον, χαῖρε τὸ σκότος λύσασα, καὶ τοὺς ζοφώδεις δαίμονας, ὁλοτελῶς ἐκμειώσασα.
Χαίρε φωτεινή αυγή, που μόνη εσύ έφερες τον ήλιο τον Χριστό και αναδείχθηκες κατοικητήριο του Φωτός. Χαίρε εσύ που διέλυσες το (πνευματικό) σκοτάδι και εκμηδένισες ολοτελώς τους σκοτεινούς δαίμονες.
Το φως χρησιμοποιεί ο ιερός υμνογράφος για να εικονίσει το μυστήριο του Χριστού και της Θεοτόκου. Η αυγή του μεγάλου μυστηρίου της ενανθρωπήσεως του Υιού, έγινε στη σάρκα της Παρθένου. Έγινε η ίδια κατοικητήριο του θείου φωτός. Ανέσπερο, αΐδιο και άκτιστο, πηγάζει από την θεία ουσία και λάμπει ως Ήλιος στον κόσμο. Η Θεοτόκος έγινε η ανατολή του φωτός που πλημμυρίζοντας τη γη, διεσκόρπισε το σκοτάδι της αμαρτίας. Το φως του κόσμου, ο Χριστός έφερε την απαγκίστρωση και τον απεγκλωβισμό από το ψεύδος και την πλάνη που είχαν σπείρει οι δαίμονες. Γεννιέται πλέον η φωτεινή ελπίδα της εξιλέωσης και της σωτηρίας για τον ταλαιπωρημένο, απομακρυσμένο και απελπισμένο άνθρωπο.
