- Καλημέρα! Είμαι ο Λαγανάνθρωπος!
- Κάνω τη... ρεκλάμα του συνοικιακού φούρνου, σήμερα Καθαρά Δευτέρα.
- Και μόνο που θα με δεις, τι στο καλό, θα κοντοσταθείς να με χαζέψεις!
- Το μαγαζί διαθέτει λαγάνα σε καλή τιμή, τι λες; Θ' αγοράσεις;
Αυτά τα λόγια πιστεύω ότι θ' άκουγα από το λαγανἀνθρωπο, αν είχε φωνή. Τι άλλο θα μπορούσε να μου πει άλλωστε... Μια ρεκλάμα που δεν διαρκεί ούτε μια ημέρα ολόκληρη. Κι όμως, τραβάει τα βλέμματα. Ένα ολιγόωρο εφέ για εμπορικούς λόγους.
Σάμπως κι η ζωή μας εφήμερη δεν είναι; Σταγόνα στον ωκεανό της αιωνιότητας. Ο φούρναρης έβαλε για διαφήμιση το λαγανάθρωπο έξω απ' το φούρνο. Άραγε εμείς, τι βάζουμε έξω από το δικό μας βίωμα; Τι ρεκλάμα βάζουμε για τον εαυτό μας; Καριέρα, περιουσία, σπουδές. Αυτά τραβάνε εύκολα τους πολλούς. Τίτλοι της υλικής και γήινης βιωτής.
Τι θα έλκυε όμως; Τι θα πρόβαλε την άυλη υπόστασή μας; Όχι όλα όσα θα αφήσουμε πίσω μας σαν αφήσουμε αυτόν τον κόσμο. Αυτό που έλκει είναι σαν την ψυχή, πνευματικό. Αλλά δύσκολα κατακτιέται. Είναι η αρετή σ' όλες της τις εκφάνσεις. Αυτή τη ρεκλάμα όλοι θα θέλαμε να την έχουμε. Αυτήν θα την πάρουμε μαζί μας όταν έρθει η ώρα να συναντήσουμε το αιώνιο Φως, τον Χριστό.
Καθαρά Δευτέρα σήμερα, αρχή περιόδου ασκήσεως για καθαρή ψυχή. Για μια ρεκλάμα μόνιμη και αέναη. Για τους περισσότερους είναι απλά μια αργία και ένα γαστρονομικό δρώμενο. Λαγάνες, σαρακοστιανά, χαρταετοί... Τίποτα για την ψυχή. Λαγανάνθρωποι με μπόλικο σουσάμι...
Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
