- Καλημέρα κυρ λαγέ. Τι γρατζουνάς εκεί πέρα με το μπουζούκι και έχεις ξεσηκώσει τη γειτονιά;
- Συνθέτω!
- Μπα; Ξέρεις εσύ από μουσική; Έχεις βγάλει κανένα ωδείο;
- Εμπειρικά! Σάματι οι περισσότεροι έχουν βγάλει ωδείο; Άρπα κόλλα βάζουν κανένα ντρίγκι-ντρίγκι όπως λάχει, κανένα ντάμπα-ντούμπα ετοιματζίδικο από το συνθεσἀιζερ και τσουπ, έτοιμη η μουσικούλα!
- Και γιατί συνθέτεις; Θα αρχίσεις τη ζητιανιά με το μπουζούκι;
- Κόψε τις κρυάδες πρωινιάτικα! Συνθέτω τραγούδι για την Γιουροβίζιον!
- Έλα! Σοβαρά μιλάς;
- Ναι για! Σοβαρά! Τι δηλαδή, οι άλλοι είναι καλύτεροι από μένα; Και άμα διακριθώ, θα 'κονομήσω καλά λεφτουδάκια!
- Και τι συνθέτεις με το μπουζούκι;
- Λαϊκό άσμα, βγαλμένο απ' τη ζωή! Άκου ρεφραίν για να καταλάβεις:
«Βὀηθα Θεούλη μου,
το Τζόκερ να μου κάτσει,
δεν έχω φράγκο για φαΐ
ούτε για το χαρἀτσι!»
Μιλάμε για πολύ... πονεμένο στίχο! Στίχο που μιλάει στον κάθε κατατρεγμένο της φτωχολογιάς!
- Μιλάμε για πολύ βλακεία κυρ λαγέ! Βρε, στη Γιουροβίζιον πρέπει να βάλεις στίχους στα εγγλέζικα για να σε καταλαβαίνουν οι ξένοι. Και όχι χαράτσια και σαχλαμάρες!
- Δεν κατάλαβα; Οι άλλοι τραγουδάνε στα ελληνικά για να καταλαβαίνω εγώ;
- Τραγουδάνε και άλλοι στα εγγλέζικα για τους καταλαβαίνουν!
- Ας τραγουδάνε! Σάχλες τραγούδια φτιάχνουν γι΄ αυτό τους βάζουν ξένα λόγια!
- Ενώ εσύ ε; Φτιάχνεις στίχους με... πόνο ψυχής!
-Αυτά τα λες γιατί με ζηλεύεις! Επειδή δεν έχεις το ταλέντο μου!
- Και δε μου λες; Εσύ θα το τραγουδήσεις;
- Εννοείται! Γιατί;
- Γιατί πρέπει να έχεις φωνή και σκηνική παρουσία! Και από τα δύο πάσχεις!
- Μια χαρά φωνή έχω, σε πληροφορώ! Κι όσο για σκηνική παρουσία, θα πλαισιωθώ από... χορεύτριες!
- Βρε, ο κόσμος προτιμά να δει νέους ανθρώπους, όμορφους που να έχουν και φωνή! Άσε μάλιστα που τώρα είναι αργά...
- Αργά;
- Εμ, εκλέξανε την περασμένη εβδομάδα τραγούδι για τη Γιουροβίζιον. Έπρεπε να το είχες φτιάξει από καιρό!
- Σιγά κυρ αλεπού. Εκλέξανε ένα παρτσακλό που τραγουδάει με τα μπούτια έξω, που ούτε ξέρει τι λέει αυτό που τραγουδάει! Και μετά μου λες εμένα για φωνή! Αν τολμούσε ας τραγούδαγε ντυμένη! Αλλά δεν πτοούμαι καθόλου!
- Δηλαδή; Τι θα κάνεις;
- Θα πάω στην ΕΡΤ να με ακούσουνε. Και να δεις ότι θ' αλλάξουν γνώμη! Θα δουν την εναλλακτική πρότασή μου, και θα στραφούν στο αυθεντικό, γνήσιο λαϊκό άσμα που μιλάει στην καρδιά του δοκιμαζόμενου λαού! Που θα συγκινήσει όλους τους ευρωπαίους πληγέντες από τον καπιταλισμό! Που θα φέρει τις ψήφους όλων των φτωχών και πεινασμένων!
- Ε, λαγέ! Ξύπνα! Για τη Γιουροβίζιον μιλάμε και όχι για φεστιβάλ κομμουνιστικού τραγουδιού!
- Κοίτα αλεπού, μη μου κόβεις τον οίστρο πρωινιάτικα με τις αντιρρήσεις σου! Τουλάχιστον παράγω... πολιτισμό!
- Τα χαζοστιχάκια σου τα λες πολιτισμό;
- Εμ, τι να τα πω; Σάματι μπορώ πια να παράγω και τίποτις άλλο με τόση ανεργία και φτώχεια; Τουλάχιστον, αφού δουλειά δεν βρίσκω, έχω με κάτι να περνάω την ώρα μου και να ονειρεύομαι!
- Συνθέτω!
- Μπα; Ξέρεις εσύ από μουσική; Έχεις βγάλει κανένα ωδείο;
- Εμπειρικά! Σάματι οι περισσότεροι έχουν βγάλει ωδείο; Άρπα κόλλα βάζουν κανένα ντρίγκι-ντρίγκι όπως λάχει, κανένα ντάμπα-ντούμπα ετοιματζίδικο από το συνθεσἀιζερ και τσουπ, έτοιμη η μουσικούλα!
- Και γιατί συνθέτεις; Θα αρχίσεις τη ζητιανιά με το μπουζούκι;
- Κόψε τις κρυάδες πρωινιάτικα! Συνθέτω τραγούδι για την Γιουροβίζιον!
- Έλα! Σοβαρά μιλάς;
- Ναι για! Σοβαρά! Τι δηλαδή, οι άλλοι είναι καλύτεροι από μένα; Και άμα διακριθώ, θα 'κονομήσω καλά λεφτουδάκια!
- Και τι συνθέτεις με το μπουζούκι;
- Λαϊκό άσμα, βγαλμένο απ' τη ζωή! Άκου ρεφραίν για να καταλάβεις:
«Βὀηθα Θεούλη μου,
το Τζόκερ να μου κάτσει,
δεν έχω φράγκο για φαΐ
ούτε για το χαρἀτσι!»
Μιλάμε για πολύ... πονεμένο στίχο! Στίχο που μιλάει στον κάθε κατατρεγμένο της φτωχολογιάς!
- Μιλάμε για πολύ βλακεία κυρ λαγέ! Βρε, στη Γιουροβίζιον πρέπει να βάλεις στίχους στα εγγλέζικα για να σε καταλαβαίνουν οι ξένοι. Και όχι χαράτσια και σαχλαμάρες!
- Δεν κατάλαβα; Οι άλλοι τραγουδάνε στα ελληνικά για να καταλαβαίνω εγώ;
- Τραγουδάνε και άλλοι στα εγγλέζικα για τους καταλαβαίνουν!
- Ας τραγουδάνε! Σάχλες τραγούδια φτιάχνουν γι΄ αυτό τους βάζουν ξένα λόγια!
- Ενώ εσύ ε; Φτιάχνεις στίχους με... πόνο ψυχής!
-Αυτά τα λες γιατί με ζηλεύεις! Επειδή δεν έχεις το ταλέντο μου!
- Και δε μου λες; Εσύ θα το τραγουδήσεις;
- Εννοείται! Γιατί;
- Γιατί πρέπει να έχεις φωνή και σκηνική παρουσία! Και από τα δύο πάσχεις!
- Μια χαρά φωνή έχω, σε πληροφορώ! Κι όσο για σκηνική παρουσία, θα πλαισιωθώ από... χορεύτριες!
- Βρε, ο κόσμος προτιμά να δει νέους ανθρώπους, όμορφους που να έχουν και φωνή! Άσε μάλιστα που τώρα είναι αργά...
- Αργά;
- Εμ, εκλέξανε την περασμένη εβδομάδα τραγούδι για τη Γιουροβίζιον. Έπρεπε να το είχες φτιάξει από καιρό!
- Σιγά κυρ αλεπού. Εκλέξανε ένα παρτσακλό που τραγουδάει με τα μπούτια έξω, που ούτε ξέρει τι λέει αυτό που τραγουδάει! Και μετά μου λες εμένα για φωνή! Αν τολμούσε ας τραγούδαγε ντυμένη! Αλλά δεν πτοούμαι καθόλου!
- Δηλαδή; Τι θα κάνεις;
- Θα πάω στην ΕΡΤ να με ακούσουνε. Και να δεις ότι θ' αλλάξουν γνώμη! Θα δουν την εναλλακτική πρότασή μου, και θα στραφούν στο αυθεντικό, γνήσιο λαϊκό άσμα που μιλάει στην καρδιά του δοκιμαζόμενου λαού! Που θα συγκινήσει όλους τους ευρωπαίους πληγέντες από τον καπιταλισμό! Που θα φέρει τις ψήφους όλων των φτωχών και πεινασμένων!
- Ε, λαγέ! Ξύπνα! Για τη Γιουροβίζιον μιλάμε και όχι για φεστιβάλ κομμουνιστικού τραγουδιού!
- Κοίτα αλεπού, μη μου κόβεις τον οίστρο πρωινιάτικα με τις αντιρρήσεις σου! Τουλάχιστον παράγω... πολιτισμό!
- Τα χαζοστιχάκια σου τα λες πολιτισμό;
- Εμ, τι να τα πω; Σάματι μπορώ πια να παράγω και τίποτις άλλο με τόση ανεργία και φτώχεια; Τουλάχιστον, αφού δουλειά δεν βρίσκω, έχω με κάτι να περνάω την ώρα μου και να ονειρεύομαι!
