ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· (Ιωαν. 10, 11)
(Ο καλός ποιμένας θυσιάζει την ψυχή του για να σώσει τα πρόβατά του)
Αυτονόητη η φράση του Ιησού. Καλός ποιμένας είναι αυτός που θυσιάζεται για το καλό των προβάτων του. Το είπε, και το έκανε πράξη. Ποιμένας ανθρώπων ο ίδιος, παραδειγμάτισε όσους τον ακολούθησαν και τον πίστευσαν. Δεν απέφυγε τον εξευτελισμό, τα μαρτύρια και το θάνατο, ενώ θα μπορούσε να το κάνει πολύ εύκολα. Ως κεφαλή της Εκκλησίας, θυσιάστηκε γι' αυτήν.
Σήμερα, αν κάποιος «ποιμένας ανθρώπων», ηγέτης δηλαδή, τολμήσει να πει μια φράση σαν την παραπάνω, ή θα τον πουν τρελό, ή ψεύτη. Ποιός ηγέτης θα θυσιαζόταν για τους άλλους; Τη στιγμή μάλιστα που θα απολάμβανε πλούτη και τιμές λόγῳ του αξιώματός του; Τουναντίον μάλιστα. Θα είχε το προνόμιο να εξαιρεί εαυτόν από θυσίες και ταλαιπωρίες.
«Στα καλά πρώτοι εμείς και μετά μαζί, αλλά στα δύσκολα χώρια»! Αυτό είναι το σήμα κατατεθέν των ηγετών μας. Το μόνο ιδανικό τους. Πόσο αντίθετο από εκείνο που είπε και πρέσβευε ο Ιησούς Χριστός! Ο εγωισμός της εξουσίας που οδηγεί στη διαστροφή διέπει τους ποιμένες και αυτό σημαίνει βέβαιη καταστροφή στο ποίμνιο. Ο ποιμήν ο καλός λοιπόν, λείπει. Και το ποίμνιο ευκολοπειθόμενο άγεται και φέρεται. Από θυσία σε θυσία.
(Ο καλός ποιμένας θυσιάζει την ψυχή του για να σώσει τα πρόβατά του)
Αυτονόητη η φράση του Ιησού. Καλός ποιμένας είναι αυτός που θυσιάζεται για το καλό των προβάτων του. Το είπε, και το έκανε πράξη. Ποιμένας ανθρώπων ο ίδιος, παραδειγμάτισε όσους τον ακολούθησαν και τον πίστευσαν. Δεν απέφυγε τον εξευτελισμό, τα μαρτύρια και το θάνατο, ενώ θα μπορούσε να το κάνει πολύ εύκολα. Ως κεφαλή της Εκκλησίας, θυσιάστηκε γι' αυτήν.
Σήμερα, αν κάποιος «ποιμένας ανθρώπων», ηγέτης δηλαδή, τολμήσει να πει μια φράση σαν την παραπάνω, ή θα τον πουν τρελό, ή ψεύτη. Ποιός ηγέτης θα θυσιαζόταν για τους άλλους; Τη στιγμή μάλιστα που θα απολάμβανε πλούτη και τιμές λόγῳ του αξιώματός του; Τουναντίον μάλιστα. Θα είχε το προνόμιο να εξαιρεί εαυτόν από θυσίες και ταλαιπωρίες.
«Στα καλά πρώτοι εμείς και μετά μαζί, αλλά στα δύσκολα χώρια»! Αυτό είναι το σήμα κατατεθέν των ηγετών μας. Το μόνο ιδανικό τους. Πόσο αντίθετο από εκείνο που είπε και πρέσβευε ο Ιησούς Χριστός! Ο εγωισμός της εξουσίας που οδηγεί στη διαστροφή διέπει τους ποιμένες και αυτό σημαίνει βέβαιη καταστροφή στο ποίμνιο. Ο ποιμήν ο καλός λοιπόν, λείπει. Και το ποίμνιο ευκολοπειθόμενο άγεται και φέρεται. Από θυσία σε θυσία.
