ἀναστὰς πορεύσομαι πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ ἐρῶ αὐτῷ· πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου.
οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. (Λουκ. 15, 18-19)
οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου· ποίησόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου. (Λουκ. 15, 18-19)
«Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω· πατέρα μου, αμάρτησα στον ουρανό δηλαδή στον Θεό, και ενώπιόν σου. Δεν είμαι πλέον άξιος να ονομαστώ υιός σου κάνε με σαν έναν από τους υπηρέτες σου»
Αυτά αποφάσησε και έπραξε ο νέος που παρασύρθηκε στις υλικές απολαύσεις της αμαρτίας και κατάντησε να προσπαθεί να τραφεί από τα ξυλοκέρατα που προορίζονταν για τους χοίρους. Ένιωσε το που καταντάει τον άνθρωπο η αμαρτία χάνοντας όχι μόνο τα χρήματά του αλλά και την αξιοπρέπειά του. Και παρά την κατάντια του βρήκε το κουράγιο να γυρίσει στον πατέρα του και να ζητήσει συγγνώμη. Πήρε την απόφαση να αφήσει πίσω την ασωτία και να μετανοήσει. Χωρίς να αξιώνει την πρότερη θέση που κατείχε. Ζητώντας τουλάχιστον τη θέση του υπηρέτη, αρκεί να ξαναγυρίσει στην πατρική προστασία. Αυτήν τη δύσκολη απόφαση περιμένει ο Θεός από τον άνθρωπο που προτιμάει την αμαρτία που τον υποβιβάζει και τον υποβαθμίζει.
Αυτά αποφάσησε και έπραξε ο νέος που παρασύρθηκε στις υλικές απολαύσεις της αμαρτίας και κατάντησε να προσπαθεί να τραφεί από τα ξυλοκέρατα που προορίζονταν για τους χοίρους. Ένιωσε το που καταντάει τον άνθρωπο η αμαρτία χάνοντας όχι μόνο τα χρήματά του αλλά και την αξιοπρέπειά του. Και παρά την κατάντια του βρήκε το κουράγιο να γυρίσει στον πατέρα του και να ζητήσει συγγνώμη. Πήρε την απόφαση να αφήσει πίσω την ασωτία και να μετανοήσει. Χωρίς να αξιώνει την πρότερη θέση που κατείχε. Ζητώντας τουλάχιστον τη θέση του υπηρέτη, αρκεί να ξαναγυρίσει στην πατρική προστασία. Αυτήν τη δύσκολη απόφαση περιμένει ο Θεός από τον άνθρωπο που προτιμάει την αμαρτία που τον υποβιβάζει και τον υποβαθμίζει.
