«Εἰ δέ με ὄνος ἐλάκτισε, δίκην ἂν αὐτῷ ἐλάγχανον;» Διογένης Λαέρτιος β, 21
Ο Σωκράτης αντιπαρέρχονταν με υπεροψία και ανεξικακία αυτούς που τολμούσαν να τον προσβάλουν. Κάποτε κάποιος έφτασε στο σημείο να κλωτσήσει το Σωκράτη. Ο τελευταίος τον ανέχθηκε με αποτέλεσμα ένας παρευρισκόμενος να απορήσει με την αδράνειά του. Ο Σωκράτης αμέσως του έλυσε την απορία ρωτώντας τον: «Αν με είχε κλωτσήσει γάιδαρος, θα τον πήγαινα στο δικαστήριο;»
Ίσως να δείχνει με ανέκδοτο το επεισόδιο που μας διασώζει ο Διογένης ο Λαέρτιος. Εντούτοις μας δείχνει πως ο πολίτης πρέπει να έχει την ικανότητα και την προτίμηση να απαντά ή να μην απαντά στις προσπάθειες προσβολής του. Και να δίνουμε σημασία μόνο σε όσους το αξίζουν με τη συμπεριφορά τους. Διότι δεν είναι λίγοι αυτοί που «ενοχλούν» μόνον για να τους δοθεί σημασία μιας και είναι ασήμαντοι. Οπότε λοιπόν, η σιωπή δεν είναι πάντα ανοχή ή αδυναμία, αλλά και περιφρόνηση... Που μεν έχει όρια, αλλά το να περιφρονείς κάποιον ουτιδανό είναι πολύ χειρότερο από το να του απαντάς!
