Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ’ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ· καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτου· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Ξένη τὸ Πνεῦμά σου.
Σε σένα Μητέρα διεσώθηκε ακριβώς το «κατ' εικόνα»·διότι έλαβες το σταυρό, ακολούθησες το Χριστό και δίδασκες με τις πράξεις σου, το να αψηφούμε τα του σώματος που είναι πρόσκαιρα και να επιμεληθούμε την ψυχή που είναι αθάνατη· γι' αυτό και μαζί με τους Αγγέλους αγαλιάζεται το πνεύμα σου οσία Ξένη.
το απολυτίκιο
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Ἦχος γ’)
Ξένην ἤνυσας, ζωὴν ἐν κόσμῳ, ξένην ἔσχηκας, προσηγορίαν, ὑπεμφαίνουσαν τὴ κλήσει τὸν τρόπον σου, σὺ γὰρ νυμφίον λιποῦσα τὸν πρόσκαιρον, τῷ ἀθανάτῳ ὁσίως νενύμφευσαι. Ξένη ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Διέγαγες ξένη τη ζωή στον κόσμο, απέκτησες ξένη ονομασία (πριν ονομαστεί Ξενή, λέγονταν Ευσεβεία), φανερώνοντας με την (ιερή) κλήση σου τον χαρακτήρα σου. Διότι εγκατέλειψες το μέλλοντα σύζυγο που ήταν πρόσκαιρος, και νυμφεύτηκες με ευσέβεια τον αθάνατο (Χριστό). Ένδοξη Ξένη, ικέτευε το Χριστό να μας δωρήσει το μέγα έλεος.
το έτερο απολυτίκιο
