ταῦτα διδάξαι θυμός ‘Αθηναίους μέ κελεύει, ὡς κακά πλεῖστα πόλει δυσνομίη παρέχει, εὐνομή δέ εὒκοσμα καί ἂρτια πάντ’ ἀποφαίνει και θ’ἃμα τοῖσ’ἀδίκοισ’ ἀμφιτίθησι πέδας. Τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ὓβριν ἀμαυροῖ, αὐαίνει ἂτης ἂνθεα φυόμενα, εὐθύνει δέ δίκας σκολιάς ὑπερήφανα τ’ ἒργα πραΰνει, παύει δ΄ἒργα διχοστασίης, παύει δ’ ἀργαλέης ἒριδος χόλον, ἒστι δ΄ὑπ’αὐτῆς πάντα κατ’ ἀνθρώπους ἂρτια καί πινυτά. (Σόλων, Υποθήκαι προς Αθηναίους)
Αυτά να διδάξω τους Αθηναίους, η ψυχή με παρακινεί, διότι αμέτρητες συμφορές στην πόλη προκαλεί η περιφρόνηση των νόμων, ενώ η εύρυθμη λειτουργία τους όλα τα εμφανίζει όμορφα και αρμονικά και ακόμα γίνεται φραγμός στους άδικους. Διορθώνει τα άσχημα, σταματά την αυθάδεια, ξεραίνει τ' άνθη της αλαζονείας που φυτρώνουν, καταργεί το άδικο από σκοτεινές δίκες και τα αλαζονικά έργα καταπραΰνει, σταματά τα έργα του διχασμού, και τη χολή της ολέθριας έριδας παύει, και κάτω από αυτήν (την ευνομία) όλα τα ανθρώπινα χαρακτηρίζει η αρτιότητα και η φρόνηση.
Το παραπάνω απόσπασμα είναι μια απάντηση που προέρχεται από τους αρχαίους πρόγονούς μας, στο εύλογο ερώτημα, τι έπεται μετά τις διαμαρτυρίες που εγείρει η αγανάκτηση του κόσμου. Αν φύγουν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, τι θα ακολουθήσει; Εδώ λοιπόν ο Σόλωνας τονίζει την καλή λειτουργία των νόμων. Χωρίς αυτήν, επικρατεί η αλαζονεία, η αδικία, ο διχασμός κ.α. Τι σημαίνει πρακτικά όμως η ευνομία;
Σημαίνει πως δεν θα είναι κάποιοι πιο... ίσοι από τους άλλους! Κάτι που δεν περιορίζεται μόνο στους πολιτικούς, αλλά εκτείνεται και στο λαό. Αν η κοινωνία έχει ως «αρετή» το πως θα ξεφύγει κανείς από το νόμο, το πως θα παρανομήσει ώστε να δείξει πως έτσι υπερέχει από τους άλλους, τότε και οι πολιτικοί που προέρχονται από αυτή την κοινωνία, θα έχουν αυτή τη συμπεριφορά. Πρέπει λοιπόν το ρητό που λέει ότι «οι νόμοι είναι για να τους παρακάμπτουμε» να το ξεριζώσουμε όλοι από μέσα μας.
Ειδάλλως, αν φύγουν οι διεφθαρμένοι κυβερνώντες, οι επόμενοι πάλι τα ίδια θα κάνουν. Και όσο η πολιτική διέπεται από πελατειακή σχέση, τότε οι νόμοι απλά θα βρίσκονται μόνο στα χαρτιά... Το κακό είναι πως το φυτό της διαφθοράς έχει οδυνηρούς καρπούς! Και τώρα τους γευόμαστε... Και καλό είναι η αγανάκτηση να μην στρέφεται μόνο στους καρεκλοκένταυρους και μειοδότες πολιτικούς, αλλά και προς εαυτόν. Γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού και με τη δική μας συμπεριφορά. Καιρός να αλλάξουμε λοιπόν, τους εαυτούς μας και το σύστημα. Εκτός κι αν δεν θέλουμε να έχουμε νόμους, οπότε θα παύσουμε κι από κοινωνία...
