Ακούμε σήμερα τον ειρμό του Α' κανόνα, η' Ωδής σε ήχο β':
Τῷ δόγματι, τῷ τυραννικῷ, οἱ ὅσιοι τρεῖς Παῖδες μὴ πεισθέντες, ἐν τῇ καμίνῳ βληθέντες, Θεὸν ὡμολόγουν ψάλλοντες· Εὐλογεῖτε τὰ ἔργα, Κυρίου τὸν Κύριον
Στο τυραννικό δόγμα (τη διαταγή) οι όσιοι μη υπακούσαντες τρεις παίδες βλήθηκαν στο (αναμμένο) καμίνι, όπου ομολογούσαν τον αληθινό Θεό, ψάλλοντας, δοξολογείτε όλα τα έργα του Κυρίου τον Κύριο.
Το δόγμα, είναι απόφαση και διαταγή που δεσμεύει τους πολίτες ενός κράτους. Ο ιερός υμνογράφος αναφέρεται στο δόγμα του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, να τον λατρεύσουν οι υπήκοοί του ως θεό, και τους επέβαλε να προσκυνήσουν τη χρυσή εικόνα του. Επίσης, είναι η θεία αλήθεια την οποία διατυπώνει αυθεντικά η Εκκλησία δι' Αγίου Πνεύματος. Οι τρεις παίδες δεν υπάκουσαν τη διαταγή του βασιλιά και για τιμωρία τους έβαλαν σε ένα αναμμένο καμίνι για να καούν. Όμως δεν τους πτόησε αυτή η τιμωρία και συνέχισαν να ομολογούν την πίστη τους στον αληθινό Θεό. Ο Κύριος τους αντάμειψε, και με θαυματουργικό τρόπο οι φλόγες αντί να τους κάψουν τους δρόσισαν. Οφείλουμε να υπακούμε στα δόγματα του κράτους; Ναι, αρκεί αυτά να μην αντίκεινται προς την χριστιανική πίστη και τα προστάγματα του Θεού. Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις (Πραξ. 5, 29) είπε ο Πέτρος στους αρχιερείς, δηλαδή πειθαρχούμε περισσότερο στο θέλημα του Θεού, παρά στο θέλημα των ανθρώπων. Όταν θείο και κρατικό πρόσταγμα αντιτίθενται τότε για τους χριστιανούς δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Δίλημμα υπάρχει, σε όσους βάζουν πιο πάνω από την αγάπη του Θεού, τον φόβο της τιμωρίας. Οι τρεις παίδες εν καμίνῳ είναι παράδειγμα για μας, για να μας θυμίζουν ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο αντίπαλους κυρίους ταυτοχρόνως (Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν Ματθ. 6, 24).
Τῷ δόγματι, τῷ τυραννικῷ, οἱ ὅσιοι τρεῖς Παῖδες μὴ πεισθέντες, ἐν τῇ καμίνῳ βληθέντες, Θεὸν ὡμολόγουν ψάλλοντες· Εὐλογεῖτε τὰ ἔργα, Κυρίου τὸν Κύριον
Στο τυραννικό δόγμα (τη διαταγή) οι όσιοι μη υπακούσαντες τρεις παίδες βλήθηκαν στο (αναμμένο) καμίνι, όπου ομολογούσαν τον αληθινό Θεό, ψάλλοντας, δοξολογείτε όλα τα έργα του Κυρίου τον Κύριο.
Το δόγμα, είναι απόφαση και διαταγή που δεσμεύει τους πολίτες ενός κράτους. Ο ιερός υμνογράφος αναφέρεται στο δόγμα του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, να τον λατρεύσουν οι υπήκοοί του ως θεό, και τους επέβαλε να προσκυνήσουν τη χρυσή εικόνα του. Επίσης, είναι η θεία αλήθεια την οποία διατυπώνει αυθεντικά η Εκκλησία δι' Αγίου Πνεύματος. Οι τρεις παίδες δεν υπάκουσαν τη διαταγή του βασιλιά και για τιμωρία τους έβαλαν σε ένα αναμμένο καμίνι για να καούν. Όμως δεν τους πτόησε αυτή η τιμωρία και συνέχισαν να ομολογούν την πίστη τους στον αληθινό Θεό. Ο Κύριος τους αντάμειψε, και με θαυματουργικό τρόπο οι φλόγες αντί να τους κάψουν τους δρόσισαν. Οφείλουμε να υπακούμε στα δόγματα του κράτους; Ναι, αρκεί αυτά να μην αντίκεινται προς την χριστιανική πίστη και τα προστάγματα του Θεού. Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις (Πραξ. 5, 29) είπε ο Πέτρος στους αρχιερείς, δηλαδή πειθαρχούμε περισσότερο στο θέλημα του Θεού, παρά στο θέλημα των ανθρώπων. Όταν θείο και κρατικό πρόσταγμα αντιτίθενται τότε για τους χριστιανούς δεν υπάρχει κανένα δίλημμα. Δίλημμα υπάρχει, σε όσους βάζουν πιο πάνω από την αγάπη του Θεού, τον φόβο της τιμωρίας. Οι τρεις παίδες εν καμίνῳ είναι παράδειγμα για μας, για να μας θυμίζουν ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο αντίπαλους κυρίους ταυτοχρόνως (Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν Ματθ. 6, 24).
