Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
σταθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν, ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν
λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; (Λουκ. 18, 40-41)
Τότε ο Ιησούς στάθηκε κι έδωσε εντολή να τον φέρουν κοντά του. Αυτός πλησίασε κι εκείνος τον ρώτησε «Τι θέλεις να σου κάνω;»
Ο Ιησούς άκουσε τις δυνατές κραυγές του τυφλού, που όσο του έλεγαν να σωπάσει τόσο πιο πολύ φώναζε στον Κύριο να τον ελεήσει. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να σταθεί και να διακόψει την πορεία του. Οι φωνές του τυφλού δεν πέρασαν απαρατήρητες. Κάποιος που χωρίς να τον γνωρίζει, του φώναζε. Οι φωνές του και η επιμονή του, έδειχναν κάποιον που ζητούσε από Εκείνον βοήθεια. Ο Ιησούς (ως Θεός που είναι) γνώριζε ποιός τον φώναζε και γιατί. Πρόσταξε να τον φέρουν κοντά του, δείχνοντας ότι για όλους ενδιαφέρεται ανεξαρτήτου κοινωνικής θέσης. Δεν του έδωσε χρήματα ή τρόφιμα, όπως θα κάναμε εμείς προφανώς, αλλά έκανε κάτι πιο περίεργο. Ρώτησε τον τυφλό ζητιάνο τι θα ήθελε να του κάνει. Μια ερώτηση που θα φαίνονταν από την απάντηση το τι πιστεύει για Εκείνον ο τυφλός. Ήδη για χάρη του κοντοστάθηκε και έδειξε ευμενή διάθεση. Αυτό που έλκει τον Κύριο είναι η πίστη και το κακό μας απομακρύνει από Εκείνον. Όταν λοιπόν τον καλούμε κοντά μας, πρέπει να το κάνουμε έχοντας λίγη από την πίστη που είχε ο τυφλός ζητιάνος. Για να μας ρωτήσει τι θα 'θέλαμε να μας κάνει, αρκεί να έχουμε τόση πίστη όση είχε και ο τυφλός ζητιάνος. Ο Κύριος δεν στάθηκε ούτε γιατί του πρόσφερε τάματα ούτε γιατί του έταζε δώρα. Ήξερε, αισθάνθηκε και ανταποκρίθηκε. Τόσο απλό για Εκείνον, τόσο δύσκολο όμως για εμάς! Δύσκολο να τον καλέσουμε όταν νιώθουμε ενοχές και ακόμα πιο δύσκολο να τον πλησιάσουμε και να τον αντικρύσουμε όταν σταθεί και μας περιμένει να πάμε ενώπιόν Του. Αν μας ρωτούσε «τι θα 'θέλαμε να μας κάνει», θα είχαμε την πίστη για να δεχτούμε αυτό που όντως μας λείπει, ή θα δείχναμε το θράσος για να ζητήσουμε οτιδήποτε που δεν θα ήταν χρήσιμο για τη σωτηρία μας; Ή το πιθανότερο θα ήταν να μην ακούσουμε καν την ερώτησή Του; Ας το σκεφτούμε για να προετοιμάσουμε εαυτόν την περίοδο της νηστείας που διανύουμε...
