Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. (Μαρκ. 1, 4)
εμφανίστηκε ο Iωάννης βαπτίζοντας στην έρημο, και κηρύττοντας βάπτισμα μετάνοιας προς άφεση αμαρτιών.
Ο Ιωάννης εμφανίστηκε στη δημόσια δράση του με κύρια ασχολία του το κήρυγμα και το βάπτισμα. Δεν κήρυττε μόνο τον ερχομό του Μεσσία, αλλά το πως θα πρέπει να προετοιμαστούν οι άνθρωποι για να τον αντιληφθούν ώστε να τον υποδεχτούν και να τον αποδεχτούν. Κήρυσσε την μετάνοια για τον αμαρτωλό βίο. Να κατανοήσουν οι άνθρωποι σε τι δυσχερή θέση έχουν φτάσει απομακρυνόμενοι από το Θεό, να αισθανθούν ενοχή για όσα άσχημα έχουν πράξει και να μετανοήσουν θέλοντας να πάρουν συγχώρεση. Παράλληλα βάπτιζε όσους ομολογούσαν τα αμαρτήματά τους, δίχως όμως να τους δίνει άφεση. Το βάπτισμα αυτό δεν απάλλασσε από τις αμαρτίες αλλά ήταν ένα εξωτερικό σημείο, μια επισφράγιση, της αληθινής μετανοίας. Το νερό συμβόλιζε την καθαρότητα από την αμαρτία που έπρεπε να είχαν οι μετανοούντες για να υποδεχτούν το Μεσσία. Αποτελούσε μια προπαρασκευή για το βάπτισμα που θα έκανε ο Μεσσίας με βασικό στοιχείο το Άγιο Πνεύμα. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να τον αντιληφθούν και να τον ακολουθήσουν. Διότι ο Μεσσίας είχε πνευματικό έργο με στόχο την απαλλαγή από την αμαρτία. Την όλη δράση του ο Ιωάννης δεν την έκανε μέσα στις πόλεις, ούτε είχε έντονη κοσμική παρουσία. Ασκητής ο ίδιος, προτίμησε να βρίσκεται μακριά από τα θέλγητρα του αμαρτωλού κόσμου. Όσοι τον ακολουθούσαν άφηναν τις πόλεις και πήγαιναν είτε στην έρημο, είτε στα χωριά. Έτσι, έβρισκε ο Ιωάννης ευήκοα ώτα στο κήρυγμά του.
