ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. (Λουκ. 18, 27)
Κι εκείνος τους απάντησε, «Αυτά που για τους ανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά».
Στην ερώτηση των ακροατών Του, ποιός μπορεί να σωθεί αφού όλοι θέλουν να πλουτίζουν και είναι αδύνατο να σωθούν οι πλούσιοι, ο Ιησούς δεν υπέδειξε άμεσα κάποια κατηγορία ανθρώπων. Δεν είπε απλώς όσοι έχουν τη δύναμη να αντισταθούν στον πλούτο. Με την παραπάνω φράση Του, είπε μια μεγάλη αλήθεια που την ξεχνάει πολλές φορές ο άνθρωπος. Ότι για το Θεό είναι δυνατό αυτό που για τον άνθρωπο δεν είναι. Ο άνθρωπος έχει όρια και φτάνει έως εκεί. Αυτά τα όρια, μόνο ο Θεός μπορεί να ξεπεράσει. (Κι ας νομίζει ο άνθρωπος πολλές φορές ότι είναι από μόνος του θεός και μπορεί να καταφέρει τα πάντα μακριά από τον Θεό...) Ναι, είναι αδύνατον να σωθεί από μόνος του ο άνθρωπος, και αδύνατον να εναντιωθεί στα θέλγητρα του κακού (ἐν προκειμένῳ τον υλικό πλούτο). Μόνο ο Θεός έχει αυτήν τη δύναμη. Και για να καταφέρει να σωθεί ο άνθρωπος, πρέπει να στραφεί στο Θεό για να τον βοηθήσει. Ο Θεός σ' όποιον πιστεύει σε Εκείνον και προσπαθεί να πάει αντίθετα από τα ύπουλα κελεύσματα του κακού, τον ενισχύει διά της χάριτος και τον βοηθά να διαβεί τη δύσβατη οδό προς τη σωτηρία. Η σωτηρία του ανθρώπου λοιπόν, είναι αποτέλεσμα της συνέργειας της συνεχούς προσπάθειας του ανθρώπου αφενός και αφετέρου της ενδυνάμωσης του από τον Θεό. Αν μας φαίνεται αδύνατη η επάνοδος από το παραστράτημα, τότε ας στραφούμε στον Θεό και θα την κάνει εφικτή. Ο Ιησούς εδώ μας δείχνει το μοναδικό σωσίβιο που έχουμε, αρκεί να τον πιστεύουμε από καρδίας και όχι πλημμελώς και όποτε μας βολεύει! Η δύναμή Του θα γίνει και δική μας. Εμείς, αν μη τι άλλο, έχουμε δει αυτό που είπε ο Ιησούς εφαρμοσμένο στους αγίους της Εκκλησίας.