Μιας και σήμερα είναι η επέτειος της εξέγερσης των φοιτητών κατά της χούντας, αντί αφιερώματος, θα μιλήσουμε για τη δημοκρατία και την... πρακτική εφαρμογή της. Από το ΒΗΜΑ (1/10/2023) το παρακάτω κουίζ, το οποίο ουσιαστικώς αναφέρεται σε κάποιο εκλογικό αδιέξοδο, και σε μια λύση την οποία καλείται ο αναγνώστης να βρει διά μαθηματικού τρόπου αν είναι σωστή ή λάθος:
Γρίφος είναι, άρα θα υπάρχει λύση. Ότι μας πασάρουν ως γρίφο, ως αίνιγμα, ως σπαζοκεφαλιά έστω, μας βάζει στη διαδικασία να βρούμε τη λύση και ξεχνάμε να αναρωτηθούμε αν όντως υπάρχει λύση και δεν είναι λαθεμένος ο γρίφος ή υπάρχει άλλη λύση από αυτή που μας προσφέρεται να αποδεχτούμε άνευ λογικής επεξεργασίας! Θα μου πεις, ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει στον παραπάνω γρίφο; Ναι, αυτό ακριβώς. Κοιτώντας τη «λύση» του (θα τη δεις παρακάτω στο τέλος), διαπίστωσα ότι είναι ένας άρπα κόλα αχταρμάς αυθαιρεσίας για να αποδειχτεί ότι ο Β έχει δίκιο. Όμως δεν έχει, και κυρίως, ο γρίφος δείχνει πρόβλημα που μπορεί να συμβεί στην εφαρμογή της δημοκρατίας, δηλαδή τις εκλογές.
Αν όλοι ψηφίζουν μονοκούκι τον δικό τους υποψήφιο, δίχως να ψηφίσουν κανέναν άλλον, τότε αν πάνε σε εκλογές ο Β με τον Γ, οι οπαδοί του Α είτε θα ρίξουν λευκό/άκυρο, είτε δεν θα πάνε καν να ψηφίσουν. Οπότε Β και Γ θα είναι ισόπαλοι. Αυτό στη λύση όμως, ως σοβαρή πιθανότητα δεν λαμβάνεται υπόψιν διότι έτσι δεν θα υπάρχει λύση! Και τότε για να βγει επιτέλους νικητής στην εκλογική διαδικασία, θα πρέπει να γίνει κάτι το οποίο δεν θα είναι δημοκρατικό, μιας και δημοκρατία έχουμε μόνο μέσα από εκλογικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, αν φερ' ειπείν γίνει κλήρωση, τότε ο χαμένος θα επικαλεστεί ότι η «θεά τύχη» δεν έχει θέση στη δημοκρατία, παρά μόνο η βούληση των εκλογέων διά της ψήφου! Ειδάλλως να έβαζαν εξ αρχής την κληρωτίδα και να μην γινόντουσαν καν εκλογές...
Αν πάλι χωρίσουν την 4ετία σε 3 ίσα μέση και ο κάθε ισόψηφος υποψήφιος διοικήσει για το 1/3 της 4ετίας, τότε θα επικαλεστούν δικαίως, ότι δεν θα προλάβουν να κάνουν έργο διότι είναι λίγος ο χρόνος. Οπότε να που η δημοκρατία έρχεται σε αδιέξοδο! Και λογικά μόνο η ανατροπή της (σε σχετικό ή απόλυτο πλαίσιο) δίνει λύση! Μήπως τελικά κακώς εξεγέρθηκαν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο; Απλά έπρεπε να ζητήσουν μια καλύτερη χούντα από αυτήν που τότε κυβερνούσε; Να λοιπόν το παράδοξο! Η αλήθεια είναι, ότι ο γρίφος πατάει στο πρόβλημα των εκλογών στην περίπτωση της απολύτου και εμμονικής ισοπαλίας. Η λύση του, δεν βρίσκεται στα μαθηματικά, αλλά στην ανάγκη του διαλόγου και της συνεννόησης μεταξύ των υποψηφίων. Αν οι υποψήφιοι είναι εντελώς αδιάλλακτοι και μαζί με αυτούς και οι ψηφοφόροι τους (ή ορθότερα οι οπαδοί τους), τότε μάλλον η δημοκρατία δεν είναι και η καλύτερη λύση... Η δημοκρατία δίχως κάποιους συμβιβασμούς για το γενικό καλό, δεν γίνεται να λειτουργήσει.
Η επίσημη λύση του γρίφου όπως δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ στις 8/10/23. Εκεί ο συντάκτης «ξεχνάει» την περίπτωση Γ>Α>Β και σώνει και ντε πρέπει ο Γ να είναι Γ<Α<Β τη στιγμή που και οι 3 παίρνουν τους ίδιους ψήφους. Όπως ξεχνάει ότι οι οπαδοί του Α, δεν θα ψηφίσουν ούτε τον Β ούτε τον Γ! Και βάζει αυθαίρετα δύο φορές (στη δεύτερη στήλη δεξιά) Β>Γ μόνο και μόνο για να του βγουν τα «κουκιά»!
