Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς (Ματθ. 4, 16)
ο λαός που κατοικούσε στο σκοτάδι, είδε φως δυνατό και για όσους μένουν στη χώρα που τη σκιάζει ο θάνατος ανέτειλε ένα φως για χάρη τους.
Το χωρίο παρμένο από την προφητεία του Ησαΐα για τον Μεσσία (9, 2), θα 'λεγε κανείς ότι λέει το ίδιο πράγμα δύο φορές. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο σκοτάδι της θρησκευτικής πλάνης είδαν το φως της αλήθειας, δηλαδή τον Κύριο. Εντούτοις κάνει έναν διαχωρισμό: Πρώτα αναφέρεται ο λαός που θα δει το μέγα φως και έπειτα όλοι οι υπόλοιποι στους οποίους θα ανατείλει το φως. Ο λαός δεν είναι άλλος παρά οι ισραηλίτες, ο περιούσιος λαός της Παλ. Διαθήκης. Οι υπόλοιποι, είναι όλοι οι άλλοι που κατοικούσαν στις γύρω περιοχές της Ιουδαίας. Αμφότεροι έχουν ένα κοινό: Είναι «καθήμενοι» στο πνευματικό σκοτάδι της αμαρτίας. Με τη λέξη καθήμενοι καθίσταται σαφές ότι όχι μόνο ήσαν πλανεμένοι, αλλά δεν έκαναν τίποτα για να βγουν από αυτό το πνευματικό τέλμα. Και στους δύο φανερώθηκε ο Κύριος (το φως του κόσμου Ιω. 9, 12). Ο μεν λαός είδε το «μέγα» φως, δηλαδή όσοι πίστεψαν στον Κύριο ήξεραν από τους προφήτες για την έλευση του Μεσσία και κατάλαβαν (όχι απ' την αρχή βέβαια) ότι δεν έφερνε απλώς φως αλήθειας ως ένας προφήτης απεσταλμένος από το Θεό. Οι λοιποί που ήσαν ειδωλολάτρες είδαν να ανατέλλει το φως και κάποιοι (χωρίς να γνωρίζουν τις προφητείες περί του Μεσσία) πίστεψαν σε Εκείνον. Θυμίζω εν τάχει τη Σαμαρείτισσα, τον ρωμαίο εκατόνταρχο που ζήτησε ίαση για το δούλο του, τον έναν εκ των 10 λεπρών που θεραπεύτηκε, κ.α. Το φως λοιπόν, ο Κύριος, είχε προφητευθεί ότι δεν θα έρχονταν μόνο για τους Ισραηλίτες άλλα για όλους. Και το φως, δεν είναι μόνο φως αλήθειας. Είναι το φως της ζωής. Η «χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου» που αναφέρει ο στίχος, δε σημαίνει την περιοχή αλλά το θάνατο για τους εβραίους (δες το Ψαλμ. 22, 4)! Το πνευματικό τέλμα στο οποίο βρίσκονταν άπαντες (και ισραηλίτες και ειδωλολάτρες) δεν ήταν απλώς η πλάνη και η αμαρτία που τους απομάκρυναν από το Θεό, αλλά ο θάνατος που έφερνε αυτή η απομάκρυνση. Το φως λοιπόν ανέτειλε και έλαμψε όταν η ανθρωπότητα έφτασε στα όρια του θανάτου!
