Γίνεται χριστουγεννιάτικη περίοδος χωρίς τα ξωτικά, τους μάγους, τις νεράιδες, τα χόμπιτ, τα τρολ και λοιπά πλάσματα της φαντασίας που περισσότερο σχέση έχουν με παραμύθια παρά με τις εορταστικές μέρες; Δεν γίνεται. Μας τα σερβίρει ο δυτικός πολιτισμός μέσα από τις ταινίες και την τηλεόραση και εμείς τα υιοθετούμε με μεγάλη ευκολία ξεχνώντας τη δική μας παράδοση που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τα παραμύθια των ξένων. Αντί όλων αυτών των φαντασιακών πλασμάτων, εμείς αντιπαραθέτουμε τους καλικάντζαρους, οι οποίοι είναι διαολάκια που ενοχλούν τους ανθρώπους και τα Φώτα την κοπανάνε για τα έγκατα της γης. Το παρακάτω αρθράκι που αλίευσα από το Ρομάντζο Νο 879 (5/1/1960), αναφέρεται στους καλικάντζαρους και τις δοξασίες που σχετίζονται με αυτούς. Τμήμα της λαογραφίας μας είναι, και αξίζει να τη θυμόμαστε και να την μελετάμε.
