Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. (Ιω. 9, 4)
Όσο διαρκεί η μέρα, πρέπει να εκτελώ τα έργα εκείνου που μ’ έστειλε. Έρχεται η νύχτα, οπότε κανένας δεν μπορεί να εργάζεται.
Μια αλληγορική φράση από τον Κύριο. Εμποδίζεται από τη νύχτα ο Θεός να εργαστεί; Σαφώς όχι. Τότε τι σημαίνει αυτή η φράση; Εδώ, ο Ιησούς παρομοιάζει τη διάρκεια της δράσης του στη γη, με τη διάρκεια της ημέρας. Με τη διάρκεια του φωτός. Εκείνος, ως θείο Φως και πηγή φωτός, φωτίζει την υλική πλάση έως να ολοκληρώσει το έργο Του. Μετά δεν θα ξανάρθει να επαναλάβει αυτό το έργο. Όμως θα μας καθοδηγεί στη νύχτα που θα επέλθει. Για εμάς, η ημέρα συμβολίζει τη δική μας επίγεια ζωή. Κατά τη διάρκεια της οποίας, οφείλουμε να εργαζόμαστε για να κερδίσουμε την ουράνια βασιλεία αφενός και αφετέρου να βοηθήσουμε και τους άλλους που είναι πιο ασθενέστεροι στην πίστη, να το επιτύχουν. Αν φύγει η ζωή, θα έρθει το σκοτάδι του θανάτου και δεν θα μπορούμε να πράξουμε τίποτε. Δεν γνωρίζουμε πόσο σύντομη είναι η ζωή μας, γι' αυτό και δεν πρέπει να αφήνουμε καθόλου χρόνο ανεκμετάλλευτο. Ας έχουμε στο νου μας ότι η νύχτα βρίσκεται πάντα κοντά και δεν αργεί. Συνεπώς να βρισκόμαστε σε πνευματική εγρήγορση, ώστε να έχουμε να δρέψουμε καρπούς την ώρα της κρίσεως...
