καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; (Ιω. 9, 2)
Και τον ρώτησαν οι μαθητές του, λέγοντας: «Ραβί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, ώστε να γεννηθεί τυφλός;»
Οι μαθητές, δεν ρωτούν τον Ιησού απλά την αιτία της εκ γενετής τύφλωσης. Στην ερώτησή τους εκφράζουν την βασική ιδέα των Ιουδαίων, ότι οι ασθένειες και εν γένει τα φυσικά κακά, προέρχονται από την αμαρτία. Είναι δηλαδή, η τιμωρία για τις πράξεις τους που αντίκεινται στο θέλημα του Θεού.
Ωστόσο, η ερώτηση, έχει δύο σκέλη. Πρώτον, αν η αμαρτία που ευθύνεται για την τύφλωση, προέρχεται από τον ίδιο τον τυφλό πριν αυτός γεννηθεί! Αυτό, υποδεικνύει ότι είτε είχαν κάποια επιρροή από ειδωλολατρικές θρησκείες που αναφέρονται σε μετενσάρκωση, είτε πίστευαν την ακραία (και εσφαλμένη) θέση των ραββίνων, ότι ο άνθρωπος μπορεί να αμαρτήσει, όντας ακόμη έμβρυο! Δεύτερον, αν η αμαρτία προέρχεται από τους γονείς του τυφλού. Πράγματι, στην Π.Δ. γίνονται αναφορές για τιμωρία των τέκνων λόγῳ αμαρτιών των πατέρων τους (Έξοδ. 34,7-Αριθ. 14,18-Ψαλμ. 108,14). Εντούτοις στον Ιεζεκιήλ αυτές οι αναφορές καταρρίπτονται «οὐδὲ ὁ πατὴρ λήψεται τὴν ἀδικίαν τοῦ υἱοῦ»(Ιεζ. 18,20).
Μέσα λοιπόν από το ερώτημα αυτό, φαίνεται η θεοκρατική αντίληψη περί των σοβαρών ασθενειών και από που πηγάζονται, του τότε Ιουδαϊκού λαού.
