ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπον αὐτῷ· ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω. (Ιω. 9, 34)
Αποκρίθηκαν και του είπαν: «Εσύ γεννήθηκες όλος μέσα σε αμαρτίες, κι εσύ διδάσκεις εμάς;» Και τον πέταξαν έξω.
Οι Φαρισαίοι ανέκριναν τον θεραπευμένο πρώην εκ γενετή τυφλό. Είχαν ενώπιόν τους το θαύμα του Ιησού, αλλά έψαχναν απεγνωσμένα τρόπο να το διαστρεβλώσουν. Είχαν μπροστά τους ολοζώντανη τη μαρτυρία του Θεανθρώπου. Είχαν έναν άνθρωπο που μίλησε υπέρ του ευεργέτη του. Κι όμως! Είναι τέτοια η πώρωση τους, που παραληρούν μέσα σε αντιφάσεις. Τον κατηγορούν ότι είναι τυφλός γιατί είναι γεμάτος στην αμαρτία, παραβλέποντας ότι αφού θεραπεύτηκε, σημαίνει ότι έλαβε την ευμένεια του Θεού! Δεν καταδέχονται λόγῳ του εγωισμού τους να δεχτούν τα λεγόμενα ενός που τον θεωρούν κατώτερο, μιας και οι ίδιοι θεωρούν τους εαυτούς τους θεοσεβούμενους. Γι' αυτό και τον διώχνουν. Ο τυφλός που βρήκε το φως, είναι ο πρώτος ομολογητής της αλήθειας. Οι Φαρισαίοι με τη συμπεριφορά τους δεν δείχνουν μόνο την απιστία τους, αλλά τη ρήξη της συναγωγής με την Εκκλησία. Μένοντας στο σκοτάδι της αλαζονείας τους, για πρώτη φορά εμφανίζονται ως διώκτες σ' όσους δέχονται τον Ιησού. Γι' αυτό μας το τονίζει αυτό το γεγονός ιδιαίτερα ο Ιωάννης.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
