Μέρες πασχαλινές, μέρες χαράς! Για όσους ασφαλώς βιώνουν το εκκλησιαστικό Πάσχα και όχι το κοσμικό. Για όσους όχι απλώς νήστεψαν, αλλά ασκήθηκαν για την πνευματική τους προκοπή και εξέλιξη. Οι άλλοι, απλώς περιορίστηκαν στο να μην φάνε κάποιες τροφές, αντικαθιστώντας τες όσο το δυνατόν με υποκατάστατα, και αφού εμφανίστηκαν στην Εκκλησία μόνο για 10 λεπτά ίσα ίσα να αναστήσουν, αρκέστηκαν στο να υπηρετήσουν πιστά τη λαιμαργία της γαστέρας τους...
Το παρακάτω κείμενο, το αλίευσα από το περιοδικό «Προς τη Νίκην» Νο 180 (Πάσχα 1980) και αν κάτι παρατηρεί κανείς εύκολα, είναι ο ενθουσιασμός και το πάθος του συγγραφέα για τη μεγαλύτερη εορτή της Χριστιανοσύνης. Δύσκολα τα βρίσκουμε σήμερα αυτά...
