Ακούμε σήμερα μετά το ΙΕ' Αντίφωνο, το εξής τροπάριο σε ήχο πλ. β':
Ὁ Σταυρός σου Κύριε, ζωὴ καὶ ἀνάστασις ὑπάρχει τῷ λαῷ σου, καὶ ἐπ' αὐτῷ πεποιθότες, σὲ τὸν σταυρωθέντα, Θεὸν ἡμῶν ὑμνοῦμεν. Ἐλέησον ἡμᾶς.
Ο σταυρός σου, Κύριε, είναι ζωή και ανάσταση για το λαό σου. Σ' αυτόν έχοντες την πεποίθησή μας, υμνούμε εσένα το σταυρωθέντα Θεό. Ελέησέ μας.
Η βάση της πίστης μας, είναι ο σταυρός μαζί με την ανάσταση. Δεν παραθεωρούμε το σταυρικό πάθος έναντι της αναστάσεως. Αυτά τα δύο πηγαίνουν μαζί και ποτέ χωριστά. Ο σταυρικός θάνατος είναι η κορύφωση του πάθους του Κυρίου για να προσφέρει το αίμα του ως αντάλλαγμα για τις αμαρτίες μας. Αλλά δίχως την ανάσταση, το θείο πάθος είναι ανεπαρκές για τη σωτηρία μας. Ο θάνατος θα παρέμενε κυρίαρχος εγκλωβίζοντας τον άνθρωπο. Η ανάσταση φανερώνει ότι ο Θεός είναι η πηγή της αιώνιας ζωής που καταργεί το θάνατο, ξαναδίνοντας τη χαμένη προοπτική της κατά χάριν θέωσης στον άνθρωπο. Από το σταυρό λοιπόν, που είναι ζωή και ανάσταση, αντλούμε δυνάμεις στον καθημερινό αγώνα εναντίον των παγίδων που βάζει ο διάβολος για να μας παρασύρει στην αμαρτία.
