εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· ὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης
πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν
ὑπαρχόντων αὐτοῦ. (Λουκ. 12, 15)
Και είπε προς αυτούς: «Προσέχετε και φυλάγεστε από κάθε πλεονεξία, γιατί, όταν έχει κάποιος περίσσια, η ζωή του δεν προέρχεται από τα υπάρχοντά του».
Να προσέχουμε και να φυλαγόμαστε από κάθε πλεονεξία. Είτε μικρή, είτε μεγάλη. Είναι ένα πάθος που μας φέρνει την ακόρεστη επιθυμία για συσσώρευση ολοένα περισσότερων υλικών αγαθών. Παύουμε να ζούμε με τα αναγκαία και όσα και να αποκτούμε δεν μας είναι αρκετά. Μας παρασέρνει μακριά από την ψυχική μας υπόσταση, υπερτονίζοντας τις ανάγκες της φθαρτής μας σάρκας και στο τέλος μας οδηγεί στην ειδωλολατρεία αφού υπερτιμούμε την ύλη.
Στην εποχή μας, όπου επικρατεί ο υλισμός, νομίζουμε ότι η ανθρώπινη ζωή και η ευτυχία εξαρτώνται από την περίσσια των αγαθών, από τα πλεονάζοντα πλούτη και την αφθονία της ύλης. Αυτό είναι λάθος, βλέποντας ουκ ολίγους πλούσιους να ζουν δυστυχισμένοι ή φτωχούς να ευτυχούν παρότι διάγουν μια ολιγαρκή διαβίωση. Η ζωή είναι ένα ανώτερο δώρο από το Θεό και η πραγματική της αξία δεν έχει καμία σχέση με τον υλικό πλούτο. Ο πλούτος, όταν προέρχεται από τη δουλειά και την προκοπή, αλλά και από τύχη, είναι ευλογία μόνο αν χρησιμοποιηθεί προς την ευεργεσία και την ανακούφιση του συνανθρώπου μας. Δεν πρέπει να γίνεται ούτε αυτοσκοπός, ούτε ιδανικό.
