Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ἐφώνησαν οὖν ἐκ δευτέρου τὸν ἄνθρωπον ὃς ἦν τυφλός, καὶ εἶπον αὐτῷ· δὸς δόξαν τῷ Θεῷ· ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἁμαρτωλός ἐστιν. (Ιω. 9, 24)
Φώναξαν, λοιπόν, για δεύτερη φορά τον άνθρωπο που ήταν τυφλός, και του είπαν: Δόξασε τον Θεό· εμείς ξέρουμε ότι ο άνθρωπος αυτός είναι αμαρτωλός.
Οι Φαρισαίοι, μη μπορώντας να ενοχοποιήσουν το θαύμα του Ιησού (που θεράπευσε έναν τυφλό ημέρα Σάββατο) με την πρώτη ανάκριση που έκαναν, επιχειρούν εκ νέου. Όχι, δεν καλοεξέταζαν την περίπτωση για να μάθουν και να πλησιάσουν τον Ιησού, θέλοντας να διευρύνουν τον πνευματικό τους ορίζοντα. Αντιθέτως, αφού τα γεγονότα δεν τους έδωσαν κάποια ενοχοποιητικά στοιχεία στην πρώτη ανάκριση, ελπίζουν ότι θα παρασύρουν τον θεραπευθέντα στη δική τους πονηρή σκέψη. Ξέρουν ότι δεν τους αρκεί μόνο το στοιχείο ότι τελέστηκε το θαύμα την ημέρα του Σαββάτου, μιας και πουθενά δεν λέει ο νόμος ότι στην Σαββατιάτικη απαγόρευση υπάγονται και τα θαύματα του Θεού!
Επίμονοι και πονηροί, διατυπώνουν στον αγράμματο πρώην τυφλό, μια αντιφατική προτροπή: Να δοξάσει το Θεό για την θεραπεία του ομολογώντας παραλλήλως ότι ο Ιησούς είναι αμαρτωλός επειδή αυτό το γνωρίζουν οι Φαρισαίοι! Δεν του φέρνουν επιχειρήματα για να τον πείσουν ή να τον πληροφορήσουν έστω, για το πως τεκμηριώνεται η αμαρτωλότητα του Ιησού, αυτό επαφίεται απλά σε όσα γνωρίζουν, και προφανώς τα κρατούν μυστικά! Δόξα στο Θεό για το θαύμα μεν, καταδίκη σ' εκείνον διά μέσου τελέστηκε το θαύμα, δε! Δηλαδή ο Θεός, κατά τους Φαρισαίους, διά του αμαρτωλού θαυματοποίησε, δίχως να του έχει εξαλείψει την αμαρτία!
Να γιατί ο Ιωάννης μας δίνει τόσο λεπτομερώς αυτήν την ανάκριση. Μας τονίζεται, όπως κι αλλού στην Κ. Δ., ότι το κακό διαθέτει επιμονή, εφευρετικότητα, πείσμα αλλά και τύφλωση. Δεν κάμπτεται η πώρωση των Φαρισαίων μπροστά στο θαύμα, και απεγνωσμένα προσπαθούν με δικολαβικές διατυπώσεις να εκμαιεύσουν από έναν φουκαρά την ομολογία περί της αμαρτωλότητας του Ιησού. Μιας και η δική του άποψη για τον Κύριο (τον είπε προφήτη στο στχ. 17), θα γίνονταν εύκολα πιστευτή από όσους είδαν την θαυματουργή θεραπεία του. Το ότι φτάνουν να χρησιμοποιήσουν κατά το δοκούν τη νομομάθειά τους είναι δηλωτικό της κακής προθέσεως τους. Δυστυχώς το εκούσιο αυτό σκοτάδι δεν φωτίζεται από το θαυματουργικό φως του Θεού και αφήνει όσους το ενστερνίζονται εκτός της χάριτος του παραδείσου.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.