Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς.
(Ιω. 17, 11)
Τώρα δεν είμαι πια μέσα στον κόσμο· ενώ αυτοί μένουν μέσα στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι σ’ εσένα. Άγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στην πίστη με τη δύναμη του ονόματός σου που μου χάρισες, για να μείνουν ενωμένοι όπως εμείς.
Στην προσευχή του ο Ιησούς, λίγο πριν την προδοσία του Ιούδα και τη σύλληψή του, προσεύχεται για τους μαθητές του. Η αποστολή του στον κόσμο (κήρυγμα του ευαγγελίου) έχει πλέον τελειώσει και από το πάθος Του και μετά δεν θα βρίσκεται στον κόσμο. Θα οδεύσει με το αναστηθέν σώμα του προς τον Θεό. Οι μαθητές όμως θα παραμείνουν στον κόσμο γιατί έχουν να επιτελέσουν μια αποστολή. Συνεπώς δεν ζητά να τον συνοδέψουν κατά την ανάληψή του στον ουρανό. Οι μαθητές πρόκειται ουσιαστικώς να συγκρουστούν με τον κόσμο και με την υλιστική νοοτροπία που τον διέπει (μέχρι και σήμερα). Δεν εύχεται όμως ούτε να τους δοθούν προνόμια ή διευκολύνσεις στο έργο που έχουν να βγάλουν σε πέρας. Ούτε καν προφυλάξεις από αυτήν τη σύγκρουση. Αντιθέτως, ζητά κάτι πιο ουσιαστικό επικαλούμενος την αγιότητα του Πατρός (για μοναδική φορά στην Κ.Δ. ο Πατέρας αποκαλείται άγιος). Εξ αιτίας της αγιότητας του Θεού, διαχωρίζονται οι πιστοί (οι ουσιαστικώς πιστοί και όχι οι κατ' όνομα) από τον κόσμο (με την υλιστική έννοια, που στερείται πνευματικότητας και λειτουργεί με τα ένστικτα). Ζητά λοιπόν, να τους δυναμώσει την πίστη για τη μάχη που έχουν να δώσουν και να μείνουν ενωμένοι όπως ο Υιός με τον Πατέρα. Δηλαδή να αντέξουν και να μην νικηθούν από τον κόσμο. Όχι μόνο να τους δοθεί θεία χάρις, αλλά να ενισχυθούν για να μην εκπέσουν από αυτήν. Εμμέσως μας γνωστοποιεί την πολύ δύσκολη αποστολή τους.
Σε τι να μείνουν ενωμένοι; Ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι (=στο όνομα σου το οποίο μου έδωσες). Άλλη μία φράση που για μοναδική φορά υπάρχει στην Κ.Δ. Σε ποιό όνομα αναφέρεται ο Ιησούς και γιατί του το έδωσε ο Πατέρας; Μιλά για την θεϊκή ιδιότητα. Είναι Θεός και ο Υιός διότι έχει την ίδια ουσία και φύση με τον Πατέρα, πήρε την ονομασία Θεός και ενώ ήταν ενσαρκωμένος. Έτσι ως αντιπρόσωπος και απεσταλμένος του Πατέρα μας αποκάλυψε στο πρόσωπό Του, την θεϊκή ουσία του Πατέρα Του. Αυτή η ένωση των μαθητών μεταξύ τους και με τον Κύριο, αποτελούμενοι ένα σώμα, όπως είναι ενωμένοι Υιός και Πατήρ έχοντας την ίδια φύση και ουσία, θα αποτελέσει το γερό θεμέλιο στο οποίο θα ιδρυθεί η Εκκλησία.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
